تیر سه شعبه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-</div>\n<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> +</div>))
خط ۴: خط ۴:
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[تیر سه شعبه در حدیث]] - [[تیر سه شعبه در کلام اسلامی]] - [[تیر سه شعبه در معارف و سیره حسینی]]</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[تیر سه شعبه در حدیث]] - [[تیر سه شعبه در کلام اسلامی]] - [[تیر سه شعبه در معارف و سیره حسینی]]</div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[تیر سه شعبه (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[تیر سه شعبه (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
==مقدمه==

نسخهٔ ‏۱۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۱۱


این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل تیر سه شعبه (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

تیری زهرآگین که بر قلب امام حسین(ع) نشست. در این باره به این نقل توجّه کنید: "پس از جنگ‌های بسیار که روز عاشورا امام حسین(ع) داشت، لختی برای استراحت ایستاد. ناتوان شده بود. سنگی از سوی دشمن آمد و بر پیشانی او خورد که خون از آن جستن کرد. امام خواست که با جامه، خون از چهره پاک کند که تیری سه شعبه و مسموم بر سینه حضرت نشست أَتَاهُ سَهْمٌ مَسْمُومٌ لَهُ ثَلَاثُ شُعَبٍ. حضرت تیر را از پس سر بیرون آورد و خون از جای آن فوران زد. خون‌ها را به آسمان پاشید و بر چهره مالید تا رسول خدا را با چهره‌ای خون‌آلود دیدار کند"[۱]. در واقع، تیری که روز عاشورا بر سینه امام نشست، روز "سقیفه" بر کمان نهاده و رها شد و بسی قلب‌ها را خون کرد و در کربلا نیز خون سید الشهدا(ع) را بر خاک ریخت. اگر آن بنای انحراف نخستین نبود، نیم قرن پس از وفات پیامبر، قلب فرزند پیامبر از سوی امّت او هدف قرار نمی‌گرفت[۲].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. بحار الأنوار، ج۴۵، ص۵۲-۵۳؛ مقتل الحسین، مقرّم، ص۳۵۱.
  2. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۱۳۳.