مصیبت در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== {{یادآوری پانویس}} {{پانویس}} +== پانویس == {{پانویس}}))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n{{امامت}} +{{امامت}}))
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[مصیبت]]''' است. "'''[[مصیبت]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[مصیبت]]''' است. "'''[[مصیبت]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>

نسخهٔ ‏۲۵ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۹:۵۹

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث مصیبت است. "مصیبت" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل مصیبت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

بلای سخت[۱]، شدت و سختی[۲]. در اصل به معنای به هدف نشستن تیر. اصل آن "صوب" به معنای نزول و استقرار [۳]. صواب به معنای جریان امور بر اساس طبع صحیح در مقابل خطا[۴].

فَإِنْ أَصَابَتْكُمْ مُصِيبَةٌ قَالَ قَدْ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيَّ إِذْ لَمْ أَكُنْ مَعَهُمْ شَهِيدًا[۵].

مصیبت بلاهای زمینی و آسمانی است که انسان را در بر می‌گیرند. این مصیبت‌ها و بلاها یا فردی هستند یا اجتماعی. تحمل مصیبت فردی برای شخص بلادیده بسیار مشکل است؛ ولی به اندازه بلایای عمومی و اجتماعی، هول‌انگیز و مهیب نیست؛ زیرا فرد هنگام بلا و مصیبت با قوّة تعقل، اراده خود و استمداد از سایر افراد، تسکینی برای صبر و تحمل بلا ایجاد می‌کند؛ امّا هنگام بلایای عمومی و فراگیر، شعور عمومی از بین می‌رود و احتیاط و تدبیر از اجتماع رخت بر می‌بندد و حیات اجتماعی مختل می‌شود و ترس و هراس کاذب و مضاعف، باعث نابودی ثبات و عزم عمومی می‌گردد[۶].

مصیبت وسیله ابتلا و امتحان الهی است که بر افراد و امت‌ها نازل می‌شود. صبر بر مصیبت راه پیروزی و سربلندی در ابتلائات الهی است. بشارت الهی پس از نزول مصیبت بَشِّرِ الصَّابِرِينَ[۷] بشارت از حُسنِ عاقبت آنهاست.

خداوند اجر و پاداش بی‌حسابی برای آنها در قیامت وعده کرده و بشارت به مغفرت گناهان آنها داده است؛ همچنین رحمت الهی که باعث تسکین قلوب و اطمینان نفوس مؤمنان است، نازل می‌گردد[۸].

این دیدگاه بِسیار مثبت، محرکّ و بالنده، هنگام نزول بلایا و مصایب زمینی و آسمانی، فردی و اجتماعی، مؤمنان را به صبر و تحمل بیشتر جهت فائق آمدن بر بلایا و سربلندی در امتحانات الهی تشویق و تحریک می‌کند و از افسردگی و خمودی فردی و اجتماعی باز می‌دارد.[۹]

منابع

پانویس

  1. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۹۵.
  2. ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۵۳۵.
  3. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۳۱۷.
  4. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۲۹۳.
  5. «و در میان شما کسی هست که پا (از جهاد) سست می‌دارد و اگر بلایی به شما رسد می‌گوید: خداوند بر من نعمت ارزانی داشت که با آنان همراه نبودم!» سوره نساء، آیه ۷۲.
  6. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱، ص۳۴۳.
  7. «و شکیبایان را نوید بخش!» سوره بقره، آیه ۱۵۵.
  8. وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲، ص۴۱.
  9. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۸۴-۴۸۶.