حرستا: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۸ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۹:۲۸

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

امام مهدی در قرآن - امام مهدی در حدیث - امام مهدی در کلام اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

نام منطقه‌ای آباد و بزرگ در اطراف دمشق است. وقتی پرچمی از مغرب و پرچمی از بحرین و پرچمی از شام اختلاف و برخورد می‌کنند، مردی از فرزندان عباس خروج می‌کند. اهل شام و فلسطین دچار دلهره می‌شوند و به سوی سردمداران شام و مصر روی می‌آورند و به آنان گفته می‌شود: "بروید و پسر فرمانروا، یعنی سفیانی را بخواهید و او را به یاری بطلبید" آنان سفیانی را دعوت می‌کنند و او در "حرستا" فرود می‌آید و همه دایی‌ها و بستگان فکری خود را در آن‌جا گرد می‌آورد و در بیابان خشک که منطقه‌ای از دمشق است، گروه‌های متعدّدی طرفدار دارد که به او می‌پیوندند. سفیانی دعوت آنان را اجابت می‌کند و روز جمعه به همراه همه آنان در دمشق به مسجد می‌رود و برای نخستین بار بر فراز منبر قرار می‌گیرد و در نخستین منبر خود، انان را دعوت به جهاد می‌کند و آنان نیز با شنیدن سخنانش، با او دست بیعت می‌دهند که دستورات او را، خواه مطابق میل باشد یا نباشد، نافرمانی نکنند^[۱].
برطبق روایتی از امیر المؤمنین (ع)، "حرستا" در زمین فرو می‌رود^[۲]^[۳].

حرستا در فرهنگنامه آخرالزمان

نام سرزمینی آباد و بزرگ در میان باغ‌های دمشق است. وقتی میان پرچم‌هایی از مغرب و بحرین و شام اختلاف و نزاع به وجود می‌‌آید، مردی از بنی‌العباس قیام می‌‌کند. مردم شام و فلسطین می‌‌ترسند و به سوی حاکمان شام و مصر پناهنده می‌‌شوند. به آنان می‌‌گویند: بروید و از پسر فرمانروا، یعنی سفیانی یاری بطلبید. آنان سفیانی را دعوت نموده و او در سرزمین حرستا فرود می‌‌آید و دایی‌ها و بستگان هم‌فکر خود را در آنجا جمع می‌‌کند و گروه‌هایی از پیروان او در بیابان خشک (وادی یابس) در دمشق بدو ملحق می‌‌شوند. آن‌گاه سفیانی دعوت آنان را قبول می‌‌کند و در روز جمعه با همه آنان به مسجد دمشق رفته و برای اولین بار بر فراز منبر می‌‌رود و به بیعت با خود دعوت‌شان می‌‌کند و آنها هم با شنیدن سخنن او با وی بیعت می‌‌کنند^[۴].
امام باقر(ع) از امیرالمؤمنین(ع) روایت می‌‌نماید: در شام میان دو گروه جنگ خواهد شد که منجر به ظهور نشانه‌ای از نشانه‌های خدا خواهد شد. آن شخص سؤال کرد: ای امیرالمؤمنین آن نشانه چیست؟ حضرت فرمود: وقوع زلزله‌ای است در شام که بیش از صد هزار نفر در آن از بین خواهند رفت، خداوند این زلزله را برای مؤمنین رحمت و برای کافرین عذاب قرار می‌‌دهد. در این زمان باید منتظر دیدن گروهی باشید که بر اسب‌های سیاه و سفید سوارند و با پرچم‌هایی زرد رنگ از سوی مغرب به شام یورش می‌‌برند. آنگاه جزع اکبر و مرگ سرخ به وقوع خواهد پیوست. در این حال منتظر فرورفتن روستایی در دمشق به نام حرستا باشید و در پی آن پسر هند جگر خوار از سرزمین خشک (وادی یابس) قیام می‌‌کند و بر منبر دمشق خواهد نشست، در این زمان منتظر ظهور مهدی(ع) باشید^[۵].

پرسش مستقیم

مردمان چه مناطقی سفیانی را یاری می‌کنند؟ (پرسش)

منابع

پانویس

↑ الزام الناصب، ج ۲، ص ۱۸۰؛ قزوینی، سید محمد کاظم، امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور، ص ۵۳۳.
↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۱۶؛ غیبة نعمانی، ص ۳۰۵.
↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۲۷۵.
↑ الزام الناصب: ج ۲، ص ۱۸۰ و امام مهدی از ولادت تا ظهور: ص ۵۳۳.
↑ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۲۲۰.

[1] الزام الناصب، ج ۲، ص ۱۸۰؛ قزوینی، سید محمد کاظم، امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور، ص ۵۳۳.

[2] بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۱۶؛ غیبة نعمانی، ص ۳۰۵.

[3] تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۲۷۵.

[4] الزام الناصب: ج ۲، ص ۱۸۰ و امام مهدی از ولادت تا ظهور: ص ۵۳۳.

[5] حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۲۲۰.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

@@ خط ۱۲: / خط ۱۲: @@
 *نام سرزمینی آباد و بزرگ در میان باغ‌های [[دمشق]] است. وقتی میان پرچم‌هایی از [[مغرب]] و [[بحرین]] و [[شام]] [[اختلاف]] و [[نزاع]] به وجود می‌‌آید، مردی از بنی‌العباس [[قیام]] می‌‌کند. [[مردم]] [[شام]] و [[فلسطین]] می‌‌ترسند و به سوی [[حاکمان]] [[شام]] و [[مصر]] پناهنده می‌‌شوند. به آنان می‌‌گویند: بروید و از پسر [[فرمانروا]]، یعنی [[سفیانی]] [[یاری]] بطلبید. آنان [[سفیانی]] را [[دعوت]] نموده و او در سرزمین حرستا فرود می‌‌آید و دایی‌ها و بستگان هم‌فکر خود را در آنجا جمع می‌‌کند و گروه‌هایی از [[پیروان]] او در بیابان خشک (وادی یابس) در [[دمشق]] بدو ملحق می‌‌شوند. آن‌گاه [[سفیانی]] [[دعوت]] آنان را قبول می‌‌کند و در [[روز جمعه]] با همه آنان به [[مسجد دمشق]] رفته و برای اولین بار بر فراز [[منبر]] می‌‌رود و به [[بیعت]] با خود دعوت‌شان می‌‌کند و آنها هم با شنیدن سخنن او با وی [[بیعت]] می‌‌کنند<ref>الزام الناصب: ج ۲، ص ۱۸۰ و امام مهدی از ولادت تا ظهور: ص ۵۳۳.</ref>.
 *[[امام باقر]]{{ع}} از [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} [[روایت]] می‌‌نماید: در [[شام]] میان دو گروه [[جنگ]] خواهد شد که منجر به [[ظهور]] نشانه‌ای از نشانه‌های [[خدا]] خواهد شد. آن شخص سؤال کرد: ای [[امیرالمؤمنین]] آن نشانه چیست؟ [[حضرت]] فرمود: وقوع زلزله‌ای است در [[شام]] که بیش از صد هزار نفر در آن از بین خواهند رفت، [[خداوند]] این [[زلزله]] را برای [[مؤمنین]] [[رحمت]] و برای کافرین [[عذاب]] قرار می‌‌دهد. در این زمان باید [[منتظر]] دیدن گروهی باشید که بر اسب‌های سیاه و سفید سوارند و با پرچم‌هایی زرد رنگ از سوی [[مغرب]] به [[شام]] یورش می‌‌برند. آنگاه [[جزع]] اکبر و [[مرگ سرخ]] به وقوع خواهد پیوست. در این حال [[منتظر]] [[فرورفتن]] روستایی در [[دمشق]] به نام حرستا باشید و در پی آن پسر [[هند]] جگر [[خوار]] از سرزمین خشک (وادی یابس) [[قیام]] می‌‌کند و بر [[منبر]] [[دمشق]] خواهد نشست، در این زمان [[منتظر ظهور]] [[مهدی]]{{ع}} باشید<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۲۲۰.</ref>.
 ==پرسش مستقیم==