طوبای محبت ج۴ (کتاب): تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n{{جعبه اطلاعات کتاب +{{جعبه اطلاعات کتاب)) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n\n\n\n +\n\n)) |
||
خط ۱۸۹: | خط ۱۸۹: | ||
==دربارهٔ پدیدآورنده== | ==دربارهٔ پدیدآورنده== | ||
{{:محمد اسماعیل خان احمد دولابی}} | {{:محمد اسماعیل خان احمد دولابی}} | ||
== کتابهای وابسته == | == کتابهای وابسته == |
نسخهٔ ۲۸ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۹:۳۷
طوبای محبت ج٤ | |
---|---|
زبان | فارسی |
نویسنده | محمد اسماعیل خان احمد دولابی |
موضوع | امامت، اخلاق اسلامی |
مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
ناشر | [[:رده:انتشارات انتشارات محبت|انتشارات انتشارات محبت]][[رده:انتشارات انتشارات محبت]] |
محل نشر | قم، ایران |
سال نشر |
|
شابک | ۹۷۸-۹۶۴-۹۵۱۴۲-۴-۴ |
شماره ملی | ۱۶۶۹۳۲۳ |
این کتاب، جلد چهارم از مجموعهٔ شش جلدی طوبای محبت است به زبان فارسی که از موضوعاتی همچون: ظهور خدا، هجرت از دنیا، انگار خدا هست!، قیامت همین جاست و... شکل گرفته است.این مجموعه اثر محمد اسماعیل خان احمد دولابی است و انتشارات محبت انتشار آن را به عهده داشته است.[۱]
دربارهٔ کتاب
در معرفی این کتاب آمده است: «کتاب حاضر مشتمل بر سخنان آقای دولابی در 9 مجلس است. در این مجالس موضوعاتی از این قبیل مطرح میشود: خدا، نحوه خلقت و قدرت خدا، علی (ع)، زینب (س)، حسین (ع)، شناخت نعمت، معنای فقر، مرگ، ایمان، عشق مجازی و حقیقی، فطرت و عبادت. وی در سخنان خویش به تفسیر برخی از آیات قرآن متناسب با موضوعات مورد بحث میپردازد و از احادیث و اشعار نیز استفاده میکند»[۲].
فهرست کتاب
- سخنی با دوستان
مجلس اول
- آیینه خدا
- ظهور خدا
- مصنوع خدا، عیب ندارد
- خلفت شتر، هنر خدا
- با چشم خدا ببین
- طلوع نفس
- نسب علوی
- علی(ع)؛ امر خدا
- هفت قدم یا هفت آسمان؟
- خوب یعنی خوبتر
- نعمت را بشناس
- معنای فقر
- مرا هم خلق خدا حساب کنید
مجلس دوم
- عجب رفقای خوبی!
- ذرهای محبت
- عصای دوم
- هجرت از دنیا
- کربلا، حزن همه انبیا
- در کربلا همه چیز هست
- لذت موت
- جان دادن مؤمن
- میهمانی را عقب نینداز
- صاحبخانه یا میهمان؟
- سلامِ اول
- عطش محبت
- شیعه، تربت کربلاست
- زینب(س)؛ نَفَس علی(ع)
- ما نمیتوانیم آنها را تعریف کنیم
- نظرگاه خوبان
مجلس سوم
- تب محبت
- آب که میخورد، همه میخورند!
- به دلت بگو هست!
- مجلس ما را به هم نزن
- تا او را میبینی، میشناسی
- اولِ راه دوستی
- مرکب نفس یا بُراق عرش؟
- بدتان که نمیآید!
مجلس چهارم
- شکر، همان ایمان است
- تقلا بزن ببینی!
- مکر خدا، خیر مکارها
- همه زمین میخورند
- نه جبر، نه تفویض
- دنیا، متجر اولیای خدا
- انگار خدا هست!
- مردان هم حجاب دارند!
- ته ظرفت را قشنگ انگشت بکش
- دل یکی، دلبر هم یکی
- معنای نافله
- از همه چیز بگو اما از عدل نگو!
- بخواب مثل خوابیدن عروس
- خلوت در جلوت
- تجلی خدا
- خطاب این آیه با کیست؟
- چهار چیز خدایی
مجلس پنجم
- مثل راه افتادن بچه
- قیامت همین جاست
- علمی مثل علم تجربه نیست
- عشق مجاز، عشق حقیقی
- همهاش حقیقتِ عشق است
- همه جا سفرهاش پهن است
- شلوغ نکن، درست میشود
- مؤمن بخواهد، انقلاب میکند
- روزی که قشنگیها پیدا میشود
- همسایه قیامت
- دائم میخورند!
- زیر سایه محمد(ص)
- مُردی هم مُردی
- بچهها از غیب خبر آوردهاند
- روضهخوانی برای پدر
- چرا با خودت نان آوردی؟
مجلس ششم
- خودت را میخواهد
- هرچه خودت خواستی بخر!
- جلوتر از تمام انبیا
- شمیم عطر علی(ع)
- خدا مال ما نیست
- غیبت فطرت
- این قشنگی، خوب نیست
- ایمان، اعتبار میآورد
- همهاش با صلوات
- مدرسه محبت
- با شیطان نجنگید!
- مثل اینکه خودش هم نگاه نکرده!
- حُسنها را نگاه کنید
- یا مَنْ اَظْهَرَ الْجَمیل
مجلس هفتم
- شاگرد فطرت
- این شاگرد نیست
- هر چه دست خالیتر، قشنگتر
- دلت کجاست؟
- دنیا، مجلس میهمانی است
- این که گفتن ندارد!
- آیا این شیخ، مجتهد است؟
- آیا خدا برای بندگانش کافی نیست؟
- آنها خودشان میبینند
- به مؤمن ترحم نکنید
- نمیدانم را جلو بینداز
- قربان آن دعوا
- کمال مرد، کمال زن
مجلس هشتم
- فقط فرمان خدا
- لذت عبادت
- صاحبخانه هم بدش نمیآید
- محبت، رمز ورود
- تماشاگر بیغرض
- عطای بزرگتر
- او را از خود دانسته بود
- حاشیه نزنید
- کربلا که رسیدی، دیگر خلاص
- هرکس، جای خودش
- حد خودم، حد خدا
- حدود خدا را سیاحت کن
- اشرف و شریف در خلقت
- نیست که نیست
- عبد چه عبد و مولا چه مولایی!
'مجلس نهم'متن پررنگ
- خورشید محمد(ص)
- ماه ولایت
- اینجا، سیاهی انیس میشود
- آیا ملاقات خدا نرویم؟
- شما قدری جلو بیایید!
- هر چه بگوید، دلنشین است
- بوی محمد(ص)
- نامه خدا را بگیرید
- پینوشتها
- نمایهها
- نمایه آیات قرآن مجید
- نمایه احادیث و روایات
- نمایه گفتار حکیمانه
- نمایه مفاهیم و اصطلاحات
- نمایه اشخاص
- نمایه اشعار
- نمایه جایها و مکانها
دربارهٔ پدیدآورنده
آقای محمد اسماعیل خان احمد دولابی (متولد ۱۲۸۲ ش، تهران/ متوفای ۱۳۸۱)، تحصیلات خود را نزد اساتیدی همچون حضرات اساتید: سید محمد شریف شیرازی، محمد علی شاهآبادی، تقی بافقی، غلام علی قمی و محمد جواد انصاری فرا گرفت. «طوبای محبت» و «مصباح الهدی» برخی از آثار اوست.[۳]