حادثه افک: تفاوت میان نسخه‌ها

'''[[افک]]''': اسمی است که بر [[دروغ]] و [[بهتان]] دلالت دارد. أفک به [[فتح]] همزه، دگرگون کردن چیزی است. أهل سدوم و عمورة و أدمة و صبوییم از [[قوم لوط]] را اهل أفک می‌گفته‌اند. (أصحاب مؤتفکة) چون شاید اهل [[دروغ]] و [[بهتان]] بودند و یا چون زیر و رو شدند». ([[ابن عاشور]]، [[تفسیر]] التحریر و التنویر، ج، ۱۸ ص ۱۳۶) - داستان [[افک]] در [[قرآن]] اشاره به داستانی دارد که به همسرپیامبراتهام زده شد و [[قرآن]] به صورت کلی با آن برخورد کرد و [[دلیل]] آن روشن است، زیرا افترا زدن، متزلزل کننده [[اخلاق]] و شخصیت دیگران و شکاف میان [[جامعه]] و از بین بردن [[ثبات]] [[جامعه اسلامی]] با ایجاد [[دشمنی]] و [[کینه]] است که در این [[آیه]] مطرح گردیده است. [[خداوند]] با صراحت [[همسر پیامبر]] را تبرئه می‌کند و به [[مسلمانان]] هشدار می‌دهد که مراقب باشید و نباید چنین مسئله‌ای در [[جامعه اسلامی]] تکرار شود: {{متن قرآن|يَعِظُكُمُ اللَّهُ أَنْ تَعُودُوا لِمِثْلِهِ أَبَدًا إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ}}<ref>«خداوند به شما پند می‌دهد که اگر مؤمنید هرگز به (بازگویی) مانند آن باز نگردید» سوره نور، آیه ۱۷.</ref><ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۱، ص ۲۶۵.</ref>.

پیامبر{{صل}} وقتی به [[مسافرت]] یا به [[جنگی]] تشریف می‌برد، به قید قرعه یکی از [[زنان]] [[حرم]] را همراه خود می‌برد. در [[غزوه بنی‌مصطلق]] [[عایشه]] همراه پیامبر{{صل}} بود می‌گوید در مراجعت نزدیک [[مدینه]] رسیدیم در منزلی فرود آمدیم وقتی [[اعلان]] حرکت داده شد برای [[قضاء]] [[حاجت]] از [[جمعیت]] دور شدم وقتی برگشتم متوجه شدم که گردنبندم افتاده، برگشتم تا گردنبند را پیدا کنم، چون معطل شدم قافله به [[تصور]] اینکه من در هودجم حرکت کرده بود.

وقتی پیامبر{{صل}} به عیادتم آمد، گفتم: اجازه می‌دهی تا [[خانه]] پدرم بروم؟ او هم اجازه داد به مادرم [[شکایت]] کردم، مادرم گفت: کمتر زنی است که زیبا باشد و رقبایی نداشته باشد و مورد [[تهمت]] نباشد. [[پیامبر]]{{صل}} به [[مسجد]] آمد فرمود: چه شده است که مردانی علیه [[خاندان]] من حرف‌هایی می‌گویند و علیه مردی [[مسلمان]]، سخنانی می‌گویند که جز خوبی از او سراغ ندارم؟ [[اسید بن خضیر]] برخاست و گفت: یا [[رسول الله]] اگر این افراد از [[اوس]] می‌باشند ما [[شر]] آنها را کفایت کنیم، اگر از خزرج‌اند هر چه دستور دهی. بعد [[آیه]] نازل شد: {{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ جَاءُوا بِالْإِفْكِ عُصْبَةٌ مِنْكُمْ لَا تَحْسَبُوهُ شَرًّا لَكُمْ بَلْ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ...}}<ref>«کسانی که [به یکی از همسران پیامبر] آن دروغ را (وارد) آوردند دسته‌ای از شمایند؛ آن را شرّی برای خود مپندارید بلکه آن برای شما خیر است؛ هر مردی از آنان را گناهی است که انجام داده است و آنکه بخش بزرگ آن را به گردن گرفته است عذابی سترگ خواهد داشت» سوره نور، آیه ۱۱.</ref>