امارة الخاصه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== * +==منابع== {{منابع}} * )) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] ==پانویس== {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} ==پانویس== {{پانویس}})) |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']] | * [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۱۶ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۵۶
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
امارة الخاصه در قرآن - امارة الخاصه در حدیث - امارة الخاصه در فقه اسلامی - امارة الخاصه در فقه سیاسی
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امارة الخاصه (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
امارة الخاصه، مقامی بود که از سوی خلیفه، به برخی از اشخاص تفویض می‌گردید. اختیارات چنین امیری منحصر بود در فرماندهی نیروهای نظامی، تأدیب زیر دستان و حمایت از حریم جامعه اسلامی؛ امّا امور قضایی و جمع‌آوری خراج و صدقات از حیطۀ مسؤولیت وی خارج بود[۱][۲].
منابع
پانویس
- ↑ ماوردی، الاحکام السلطانیه، ص۳۲؛ تاریخ التمدن الاسلامی، ج۱، ص۱۴۹؛ ابویعلی، الاحکام السلطانیه، ص۳۶؛ الاموال، ص۱۰.
- ↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۴۲.