جبت در فقه سیاسی

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث جبت است. "جبت" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

جبت در قرآن - جبت در حدیث - جبت در فقه سیاسی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل جبت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

• متکبّرِ ضعیف‌العقل و خودپسند و کسی که نااندیشیده سخن می‌راند.
• اصل آن "جابُه" که عبری است و در قرآن کریم از هر آنچه به جای خداوند پرستیده شود، به جبت تعبیر شده که شامل بت، کاهن و ساحر و نظیر آن می‌شود.
• ﴿أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيبًا مِنَ الْكِتَابِ يُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَالطَّاغُوتِ﴾.
• مفسران از قول ابن‌عباس، طاغوت را کعب بن اشرف و جبت را حیی بن اخطب (از یهودیان معاند با پیامبر(ص)) دانسته‌اند.
• به نظر می‌رسد، در قرآن کریم به رهبران کلیسا و کنیسه که برای خود میان خدا و مردم جایگاهی الهی قایل بودند و پیروان به دیده قدسی بدانان می‌نگریستند، جبت و طاغوت اطلاق شده است.

منابع

• نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم