مرکب امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== {{یادآوری پانویس}} {{پانویس}} +== پانویس == {{پانویس}}))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] == پانویس == {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} ==پانویس== {{پانویس}}))
خط ۲۲: خط ۲۲:
* [[پرونده:13681151.jpg|22px]] [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|'''فرهنگنامه آخرالزمان''']].
* [[پرونده:13681151.jpg|22px]] [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|'''فرهنگنامه آخرالزمان''']].
* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
== پانویس ==
{{پایان منابع}}
 
==پانویس==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{پیامبر خاتم افقی}}
{{پیامبر خاتم افقی}}

نسخهٔ ‏۱۶ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۸:۵۱


این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

مرکب امام مهدی در موعودنامه

  • اسبی است که جبرئیل امین در آستانه ظهور برای حضرت می‌آورد و همان استری است که رسول خدا (ص) در شب معراج بر آن نشست. امام زین العابدین (ع) از آمدن جبرئیل امین در آستانه ظهور به محضر آن حضرت سخن گفته و می‌فرماید: "آن‌گاه اسبی را که براق نامیده می‌شود به حضور ایشان می‌آورد. قائم بر آن سوار می‌شود، سپس به کوه رضوی حرکت می‌کند"[۵].
  • از امام باقر (ع) روایت شده که در معراج، جبرئیل، براق را در اختیار پیامبر (ص) نهاد. براق از استر کوچک‌تر و از درازگوش، بزرگ‌تر است. دو گوش لرزان دارد و چشم این حیوان در سمش قرار دارد. میان هر گام تا گام دیگرش آن‌قدر فاصله دارد که چشمش کار کند، و هنگامی که به کوه می‌رسد، دست‌هایش کوتاه می‌شود و چون از کوه سرازیر می‌گردد، دست‌هاش بلندتر از پاهایش می‌شود. یال آن به سمت راستش سرازیر است و دو بال از پشت دارد[۶].
  • از رسول خدا (ص) نقل شده که فرمود: "خداوند، براق را در اختیار من قرار داد و آن حیوانی است از حیوانات بهشت، نه کوتاه است، نه بلند، و اگر خداوند دستور دهد، دنیا و آخرت را در یک پیمایش می‌پیماید، و از هر حیوانی خوش‌رنگ‌تر است[۷][۸].

پرسش مستقیم

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. بحار الانوار: ج ۵۲، ص ۳۹۱.
  2. سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۵۴۳.
  3. بحار الانوار: ج ۵۳، ص ۱۵. ر.ک: سید حسنی.
  4. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۵۴۱.
  5. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۶.
  6. معارف و معاریف، ج ۹، ص ۴۸۹.
  7. بحار الانوار، ج ۱۸، ص ۳۱۱.
  8. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۶۵.