عدلیه

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

عدلیه در کلام اسلامی - عدلیه در فرق و مذاهب - عدلیه در گفتگوهای بین‌المذاهبی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل عدلیه (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

• معتقدان به صفت عدل دربارۀ خداوند متعال، دیدگاه معتزله و شیعه دربارۀ خداوند، در مقابل جبریّه و اشاعره (پیروان ابو الحسن اشعری) که معتقد به حسن و قبح عقلی و صفت عدل در خدا نیستند. دهخدا می‌نویسد: معتزله خود را عدلیه نامند، زیرا گویند: چون خداوند حکیم است و از حکیم جز خیر و صلاح نیاید و به حکم عقل، رعایت مصالح عباد بر او واجب است، قبیح است بر او که بنده را مجبور کند بر عملی قبیح یا حسن، پس او را بدان عقوبت نماید یا ثواب دهد و این اصل را عدل نامند، برخلاف اشعریّه که گویند از روی عقل چیزی بر خداوند واجب نیست، نه صلاح و نه اصلح، و خداوند فعّال ما یشاء است، اگر همۀ بندگان خود را به بهشت برد یا خود همه را به دوزخ فرستد، حیف و جوری نکرده است..

منابع

• محدثی، جواد، فرهنگ غدیر

پانویس