شرح صدر در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== * +==منابع== {{منابع}} * )) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] ==پانویس== {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} == پانویس == {{پانویس}})) |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* [[پرونده:10115255.jpg|22px]] [[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|'''دانش اخلاق اسلامی ج۲''']] | * [[پرونده:10115255.jpg|22px]] [[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|'''دانش اخلاق اسلامی ج۲''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: مدخل]] | [[رده: مدخل]] | ||
[[رده: شرح صدر]] | [[رده: شرح صدر]] | ||
نسخهٔ ۱۶ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۰۰
شرح صدر در قرآن - شرح صدر در حدیث - شرح صدر در نهج البلاغه - شرح صدر در اخلاق اسلامی - شرح صدر در فقه سیاسی - شرح صدر در جامعه‌شناسی اسلامی - شرح صدر در معارف و سیره نبوی
روایات مربوطه
- امام صادق(ع) فرمودند: "در یکی از مواردی که موسی(ع) مشغول نصیحت یاران خود بود، یکی از آنان برخاست و پیراهن خود را چاک نمود. در آن حال خداوند به او وحی فرمود که: ای موسی! به این مرد بگو پیراهن خود را چاک نکن، بلکه قلب خود را برای من فراخ و گشاده گردان"[۱]؛
- امام صادق(ع) فرمودند: "چون خداوند اراده نماید که بنده‌ای را به کمال رساند، در قلب او نقطه‌ای سفید پدید آرد و قلبش را شنوا فرماید و فرشته‌ای را بر او گمارد که او را یاری کند؛ و چون برای بنده‌ای مقدّر فرماید که او را به کمال نرساند، در قلب او نقطه‌ای سیاه پدید آرد و قلبش را کَر گرداند و شیطانی را بر او گمارد تا او را گمراه سازد" [۲][۳].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ « عَنْ حَفْصِ بْنِ غِيَاثٍ عَنِ الصَّادِقِ(ع) قَالَ: بَيْنَا مُوسَى بْنُ عِمْرَانَ يَعِظُ أَصْحَابَهُ إِذْ قَامَ رَجُلٌ فَشَقَ قَمِيصَهُ فَأَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهِ يَا مُوسَى قُلْ لَهُ لَا تَشُقَّ قَمِيصَكَ وَ لَكِنِ اشْرَحْ لِي عَنْ قَلْبِكَ»؛ بحار الأنوار، ج۱۳، ص۳۵۲.
- ↑ « عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ(ع) قَالَ: إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ إِذَا أَرَادَ بِعَبْدٍ خَيْراً نَكَتَ فِي قَلْبِهِ نُكْتَةً بَيْضَاءَ وَ فَتَحَ مَسَامِعَ قَلْبِهِ وَ وَكَّلَ بِهِ مَلَكاً يُسَدِّدُهُ وَ إِذَا أَرَادَ بِعَبْدٍ سُوءاً نَكَتَ فِي قَلْبِهِ نُكْتَةً سَوْدَاءَ وَ سَدَّ مَسَامِعَ قَلْبِهِ وَ وَكَّلَ بِهِ شَيْطَاناً يُضِلُّهُ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۲۱۴.
- ↑ مظاهری، حسین، دانش اخلاق اسلامی، ج۲، ص ۲۱۰-۲۱۱.