نکیر و منکر: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== # +==منابع== {{منابع}} # )) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] ==پانویس== {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} == پانویس == {{پانویس}})) |
||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:1100609.jpg|22px]] [[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|'''مقاله «نکیر و منکر»، دانشنامه صحیفه سجادیه''']] | # [[پرونده:1100609.jpg|22px]] [[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|'''مقاله «نکیر و منکر»، دانشنامه صحیفه سجادیه''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:نکیر و منکر]] | [[رده:نکیر و منکر]] | ||
[[رده:مدخل]] | [[رده:مدخل]] |
نسخهٔ ۱۶ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۱۲
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
نکیر و منکر در قرآن - نکیر و منکر در حدیث - نکیر و منکر در اخلاق اسلامی - نکیر و منکر در معارف دعا و زیارات - نکیر و منکر در معارف و سیره سجادی - نکیر و منکر در معارف و سیره رضوی
در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل نکیر و منکر (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
نکیر و منکر، دو فرشته از فرشتگان برزخ (قبر) هستند که بر شخص مُرده نازل میشوند و از او درباره عقاید و برخی کارهایش پرسش میکنند. اگر میّت مؤمن باشد آن دو به صورتی بسیار زیبا ظاهر میشوند، در این حال به آنها "بشیر و مبشّر" گفته میشود. اما اگر کافر باشد، به زشتترین صورت ظاهر میشوند و "نکیر و منکر" نامیده میشوند. سؤال و جواب قبر مورد اجماع (پذیرش عمومی) همه مسلمانان است. در روایات است که سؤال و جواب مخصوص مؤمن خالص و کافر خالص است و کسانی مثل مستضعفان فکری و... از آن معافند و حساب آنها به قیامت موکول میشود. امام سجاد(ع) در دعای درود بر حاملان عرش و فرشتگان مقرّب، از جمله بر این دو فرشته درود میفرستد: «وَ مَلَكِ الْمَوْتِ وَ أَعْوَانِهِ، وَ مُنْكَرٍ وَ نَكِيرٍ»[۱]؛ «و درود بفرست بر فرشته مرگ و یارانش و منکر و نکیر.»...[۲].[۳]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ دعای ۳.
- ↑ شرح و ترجمه صحیفه سجادیه، احمد فهری زنجانی، اسوه، تهران، ۱۳۸۵؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم.
- ↑ شیرزاد، امیر، مقاله «نکیر و منکر»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۴۳۳.