پایگاه مردمی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n{{نبوت}} +{{نبوت}}))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] ==پانویس== {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} == پانویس == {{پانویس}}))
خط ۱۲: خط ۱۲:
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:136812498.jpg|22px]] [[محمد ملک‌زاده|ملک‌زاده، محمد]]، [[سیره سیاسی معصومان در عصر حاکمیت جور (کتاب)|'''سیره سیاسی معصومان در عصر حاکمیت جور''']]
# [[پرونده:136812498.jpg|22px]] [[محمد ملک‌زاده|ملک‌زاده، محمد]]، [[سیره سیاسی معصومان در عصر حاکمیت جور (کتاب)|'''سیره سیاسی معصومان در عصر حاکمیت جور''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:پایگاه مردمی]]
[[رده:پایگاه مردمی]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ ‏۱۶ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۱۵

اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل پایگاه مردمی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

تقویت پایگاه مردمی

یکی از اصول مهم در فرهنگ سیاسی مبارزاتی اسلام به ویژه مکتب تشیع، توجه به جامعه و مردم و تقویت پایگاه‌های مردمی در مسیر بسترسازی برای تشکیل حکومت اسلامی است. پیشوایان معصوم همواره می‌کوشیدند با افزایش بینش سیاسی و بصیرت اجتماعی، پیروانی مؤمن، معتقد و آگاه تربیت کرده و از این طریق حیات جامعه اسلامی را تداوم بخشند. پیشوایان معصوم در این هدف اگرچه خون دل‌های بسیار خوردند و سختی‌های بسیاری متحمل شدند، اما هرگز از تداوم این مسیر بازنایستادند. ائمه(ع) همواره به عنوان پناهگاه و ملجاء مردم در جامعه اسلامی به حساب می‌آمدند و برخلاف تمام عهدشکنی‌ها، عدم همراهی‌ها و مصیبت‌های بی‌شمار، هرگز از مردم روی‌گردان نبودند. چه بسا حمایت‌ها و دلگرمی‌های ائمه(ع) نسبت به مردم، سبب دلبستگی بیشتر آنان به اهل‌بیت(ع) و سر فرود نیاوردن در برابر حکومت جور شده و به مرور، پایگاه‌های مردمی در مخالفت با حاکمان جور تقویت می‌شد. اهل بیت(ع) با بهره‌گیری از آگاهی و دانش امامت خویش، پس از آگاه ساختن شیعیان از وظایف خود و خبردادن از اخبار آینده، آنان را به برچیده شدن بساط ستم امید می‌دادند. پیشوای معصوم در هر دوره‌ای، از میان مردم پیروانی خاص و برگزیده که محرم اسرار ایشان بودند، انتخاب کرده و این گروه را همچون پایگاهی مستحکم در میان مردم قرار می‌دادند و همواره به واسطه همین پایگاه مرکزی، ارتباط خود را تا داخل صفوف ملت تداوم می‌بخشیدند[۱]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس