ابوفالج انماری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +)) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
نام وی را ابوفاتح<ref>احمد بن حنبل، مسند، ج۴، ص۲۰۰.</ref> و ابوفالح<ref>احمد بن حنبل، العلل، ج۳، ص۴۲۵؛ ابن عساکر، ج۶۷، ص۱۲۲؛ مزی، ج۳۴، ص۱۵۱.</ref> نیز آورده‌اند که ناشی از تصحیف است. [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۷، ص۲۶۸.</ref> نام وی را ضمن مخضرمین آورده و می‌گوید: [[ابن ابی حاتم]] از او یاد کرده، ولی وی را [[صحابی]] نمی‌داند، در حالی که [[حاکم نیشابوری]] نام او را آورده و می‌گوید: وی در [[زمان جاهلیت]] [[خون]] خورد، [[زمان رسول خدا]]{{صل}} را [[درک]] کرد و ابتدای [[فتح]] [[حمص]] وارد این [[شهر]] شد و با [[معاذ بن جبل]] [[مصاحبت]] داشت. همچنین [[روایت]] کرده‌اند که وی زمان رسول خدا{{صل}} و نیز عده‌ای از [[اصحاب]] آن [[حضرت]] و برخی از [[مسلمانان]] را درک کرد<ref>ابن حجر، ج۷، ص۲۶۹.</ref>. به گفته ابن ماکولا<ref>ابن ماکولا، ج۱، ص۱۴۴.</ref> [[ابن منده]] نیز در معرفة الصحابه از وی یاد کرده است. بیشتر [[صحابه]] نگاران در باب اینکه وی زمان رسول خدا{{صل}} را درک کرد و در زمان جاهلیت خون خورده بود، [[اتفاق نظر]] دارند<ref>ر.ک: ابونعیم، ج۴، ص۲۹۹۰؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۹۱؛ ابن اثیر، ج۶، ص۲۳۸؛ ذهبی، تجرید، ج۲، ص۱۹۲ مغلطای، ج۲، ص۳۸۱.</ref>. با این حال، برخی بر صحابی نبودن وی تصریح کرده<ref>ر.ک: احمد بن حنبل، العلل، ج۳، ص۴۲۵؛ ابن عساکر، ج۶۷، ص۱۳۰؛ ذهبی، سیر، ج۳، ص۴۳۵.</ref> گفته‌اند: وی زمان رسول خدا{{صل}} را درک کرد، ولی آن حضرت را ندید و پس از ایشان [[اسلام]] آورد <ref>ابن عساکر، ج۶۷، ص۱۲۹.</ref>. به نظر [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۲۳۸.</ref> روایتی - ظاهراً روایتی که در ادامه می‌آید. در [[مسند]] [[احمد بن حنبل]] نقل شده است که بر صحابی نبودن وی دلالت دارد. به گفته ابن حجر<ref>ابن حجر، ج۷، ص۲۶۹.</ref> ابوزرعه نیز در طبقه اول پس از صحابه از وی یاد کرده و از مصاحبت وی با [[معاذ]] [[سخن]] گفته است. گفته‌اند دو تن در شمار صحابه نبودند و در زمان جاهلیت خون خورده بودند؛ یکی ابوعنبه خولانی و دیگری ابوفالج<ref>به خطا أبوفاتح؛ ر.ک: أحمد بن حنبل، مسند، ج۴، ص۲۰۰.</ref> انماری<ref>احمد بن حنبل، العلل، ج۳، ص۴۲۵.</ref>، وی به سال شانزده در [[جابیه]]<ref>از روستاهای دمشق در نواحی جولان؛ ر.ک: یاقوت حموی، ج۲، ص۹۱.</ref>[[شاهد]] [[خطبه]] [[عمر]] بود<ref>ابن عساکر، ج۶۷، ص۱۲۹؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۶۹.</ref>.<ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوفالج انماری»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۴۶۸.</ref> | نام وی را ابوفاتح<ref>احمد بن حنبل، مسند، ج۴، ص۲۰۰.</ref> و ابوفالح<ref>احمد بن حنبل، العلل، ج۳، ص۴۲۵؛ ابن عساکر، ج۶۷، ص۱۲۲؛ مزی، ج۳۴، ص۱۵۱.</ref> نیز آورده‌اند که ناشی از تصحیف است. [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۷، ص۲۶۸.</ref> نام وی را ضمن مخضرمین آورده و می‌گوید: [[ابن ابی حاتم]] از او یاد کرده، ولی وی را [[صحابی]] نمی‌داند، در حالی که [[حاکم نیشابوری]] نام او را آورده و می‌گوید: وی در [[زمان جاهلیت]] [[خون]] خورد، [[زمان رسول خدا]]{{صل}} را [[درک]] کرد و ابتدای [[فتح]] [[حمص]] وارد این [[شهر]] شد و با [[معاذ بن جبل]] [[مصاحبت]] داشت. همچنین [[روایت]] کرده‌اند که وی زمان رسول خدا{{صل}} و نیز عده‌ای از [[اصحاب]] آن [[حضرت]] و برخی از [[مسلمانان]] را درک کرد<ref>ابن حجر، ج۷، ص۲۶۹.</ref>. به گفته ابن ماکولا<ref>ابن ماکولا، ج۱، ص۱۴۴.</ref> [[ابن منده]] نیز در معرفة الصحابه از وی یاد کرده است. بیشتر [[صحابه]] نگاران در باب اینکه وی زمان رسول خدا{{صل}} را درک کرد و در زمان جاهلیت خون خورده بود، [[اتفاق نظر]] دارند<ref>ر.ک: ابونعیم، ج۴، ص۲۹۹۰؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۹۱؛ ابن اثیر، ج۶، ص۲۳۸؛ ذهبی، تجرید، ج۲، ص۱۹۲ مغلطای، ج۲، ص۳۸۱.</ref>. با این حال، برخی بر صحابی نبودن وی تصریح کرده<ref>ر.ک: احمد بن حنبل، العلل، ج۳، ص۴۲۵؛ ابن عساکر، ج۶۷، ص۱۳۰؛ ذهبی، سیر، ج۳، ص۴۳۵.</ref> گفته‌اند: وی زمان رسول خدا{{صل}} را درک کرد، ولی آن حضرت را ندید و پس از ایشان [[اسلام]] آورد <ref>ابن عساکر، ج۶۷، ص۱۲۹.</ref>. به نظر [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۲۳۸.</ref> روایتی - ظاهراً روایتی که در ادامه می‌آید. در [[مسند]] [[احمد بن حنبل]] نقل شده است که بر صحابی نبودن وی دلالت دارد. به گفته ابن حجر<ref>ابن حجر، ج۷، ص۲۶۹.</ref> ابوزرعه نیز در طبقه اول پس از صحابه از وی یاد کرده و از مصاحبت وی با [[معاذ]] [[سخن]] گفته است. گفته‌اند دو تن در شمار صحابه نبودند و در زمان جاهلیت خون خورده بودند؛ یکی ابوعنبه خولانی و دیگری ابوفالج<ref>به خطا أبوفاتح؛ ر.ک: أحمد بن حنبل، مسند، ج۴، ص۲۰۰.</ref> انماری<ref>احمد بن حنبل، العلل، ج۳، ص۴۲۵.</ref>، وی به سال شانزده در [[جابیه]]<ref>از روستاهای دمشق در نواحی جولان؛ ر.ک: یاقوت حموی، ج۲، ص۹۱.</ref>[[شاهد]] [[خطبه]] [[عمر]] بود<ref>ابن عساکر، ج۶۷، ص۱۲۹؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۶۹.</ref>.<ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوفالج انماری»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۴۶۸.</ref> | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:1100558.jpg|22px]] [[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|'''مقاله «ابوفالج انماری»، دانشنامه سیره نبوی ج۱''']] | # [[پرونده:1100558.jpg|22px]] [[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|'''مقاله «ابوفالج انماری»، دانشنامه سیره نبوی ج۱''']] | ||
نسخهٔ ۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۱۳
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
نام وی را ابوفاتح[۱] و ابوفالح[۲] نیز آورده‌اند که ناشی از تصحیف است. ابن حجر[۳] نام وی را ضمن مخضرمین آورده و می‌گوید: ابن ابی حاتم از او یاد کرده، ولی وی را صحابی نمی‌داند، در حالی که حاکم نیشابوری نام او را آورده و می‌گوید: وی در زمان جاهلیت خون خورد، زمان رسول خدا(ص) را درک کرد و ابتدای فتح حمص وارد این شهر شد و با معاذ بن جبل مصاحبت داشت. همچنین روایت کرده‌اند که وی زمان رسول خدا(ص) و نیز عده‌ای از اصحاب آن حضرت و برخی از مسلمانان را درک کرد[۴]. به گفته ابن ماکولا[۵] ابن منده نیز در معرفة الصحابه از وی یاد کرده است. بیشتر صحابه نگاران در باب اینکه وی زمان رسول خدا(ص) را درک کرد و در زمان جاهلیت خون خورده بود، اتفاق نظر دارند[۶]. با این حال، برخی بر صحابی نبودن وی تصریح کرده[۷] گفته‌اند: وی زمان رسول خدا(ص) را درک کرد، ولی آن حضرت را ندید و پس از ایشان اسلام آورد [۸]. به نظر ابن اثیر[۹] روایتی - ظاهراً روایتی که در ادامه می‌آید. در مسند احمد بن حنبل نقل شده است که بر صحابی نبودن وی دلالت دارد. به گفته ابن حجر[۱۰] ابوزرعه نیز در طبقه اول پس از صحابه از وی یاد کرده و از مصاحبت وی با معاذ سخن گفته است. گفته‌اند دو تن در شمار صحابه نبودند و در زمان جاهلیت خون خورده بودند؛ یکی ابوعنبه خولانی و دیگری ابوفالج[۱۱] انماری[۱۲]، وی به سال شانزده در جابیه[۱۳]شاهد خطبه عمر بود[۱۴].[۱۵]
منابع
پانویس
- ↑ احمد بن حنبل، مسند، ج۴، ص۲۰۰.
- ↑ احمد بن حنبل، العلل، ج۳، ص۴۲۵؛ ابن عساکر، ج۶۷، ص۱۲۲؛ مزی، ج۳۴، ص۱۵۱.
- ↑ ابن حجر، ج۷، ص۲۶۸.
- ↑ ابن حجر، ج۷، ص۲۶۹.
- ↑ ابن ماکولا، ج۱، ص۱۴۴.
- ↑ ر.ک: ابونعیم، ج۴، ص۲۹۹۰؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۹۱؛ ابن اثیر، ج۶، ص۲۳۸؛ ذهبی، تجرید، ج۲، ص۱۹۲ مغلطای، ج۲، ص۳۸۱.
- ↑ ر.ک: احمد بن حنبل، العلل، ج۳، ص۴۲۵؛ ابن عساکر، ج۶۷، ص۱۳۰؛ ذهبی، سیر، ج۳، ص۴۳۵.
- ↑ ابن عساکر، ج۶۷، ص۱۲۹.
- ↑ ابن اثیر، ج۶، ص۲۳۸.
- ↑ ابن حجر، ج۷، ص۲۶۹.
- ↑ به خطا أبوفاتح؛ ر.ک: أحمد بن حنبل، مسند، ج۴، ص۲۰۰.
- ↑ احمد بن حنبل، العلل، ج۳، ص۴۲۵.
- ↑ از روستاهای دمشق در نواحی جولان؛ ر.ک: یاقوت حموی، ج۲، ص۹۱.
- ↑ ابن عساکر، ج۶۷، ص۱۲۹؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۶۹.
- ↑ خانجانی، قاسم، مقاله «ابوفالج انماری»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۴۶۸.