ابومعبد: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==))
خط ۹: خط ۹:
او را مکی<ref>عجلی، ص۵۱۱.</ref>، حجازی<ref>مزی، ج۱۹، ص۱۵.</ref> و [[مدنی]]<ref>ابن ابی حاتم، ج۸، ص۵۰۸؛ ابن حبان، ج۵، ص۴۸۴.</ref> دانسته‌اند. وی به سال ۱۰۴ در [[زمان]] [[خلافت یزید بن عبدالملک]] در [[مدینه]] درگذشت<ref>ابن سعد، ج۵، ص۲۲۵؛ خلیفة بن خیاط، ص۴۹۲.</ref>. فوت او را به سال ۱۰۹ نیز گفته‌اند<ref>مزی، ج۱۹، ص۱۵.</ref>. او از [[فضل بن عباس]]<ref>ابن عساکر، ج۴۸، ص۳۲۰.</ref> و مولایش [[ابن عباس]] [[حدیث]] نقل کرده و کسانی چون [[سلیمان احول]] و [[عمرو بن دینار]] از او [[نقل حدیث]] کرده‌اند<ref>مزی، ج۱۹، ص۱۵.</ref>. وی را [[ثقه]] دانسته‌اند<ref>ابن سعد، ج۵، ص۲۲۵؛ عجلی، ص۵۱۱.</ref>.<ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابومعبد»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۵۲۲.</ref>
او را مکی<ref>عجلی، ص۵۱۱.</ref>، حجازی<ref>مزی، ج۱۹، ص۱۵.</ref> و [[مدنی]]<ref>ابن ابی حاتم، ج۸، ص۵۰۸؛ ابن حبان، ج۵، ص۴۸۴.</ref> دانسته‌اند. وی به سال ۱۰۴ در [[زمان]] [[خلافت یزید بن عبدالملک]] در [[مدینه]] درگذشت<ref>ابن سعد، ج۵، ص۲۲۵؛ خلیفة بن خیاط، ص۴۹۲.</ref>. فوت او را به سال ۱۰۹ نیز گفته‌اند<ref>مزی، ج۱۹، ص۱۵.</ref>. او از [[فضل بن عباس]]<ref>ابن عساکر، ج۴۸، ص۳۲۰.</ref> و مولایش [[ابن عباس]] [[حدیث]] نقل کرده و کسانی چون [[سلیمان احول]] و [[عمرو بن دینار]] از او [[نقل حدیث]] کرده‌اند<ref>مزی، ج۱۹، ص۱۵.</ref>. وی را [[ثقه]] دانسته‌اند<ref>ابن سعد، ج۵، ص۲۲۵؛ عجلی، ص۵۱۱.</ref>.<ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابومعبد»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۵۲۲.</ref>


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:1100558.jpg|22px]] [[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|'''مقاله «ابومعبد»، دانشنامه سیره نبوی ج۱''']]
# [[پرونده:1100558.jpg|22px]] [[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|'''مقاله «ابومعبد»، دانشنامه سیره نبوی ج۱''']]

نسخهٔ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۲۵

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

نامش را نافذ[۱] یا ناقد آورده و گفته‌اند: صادق‌ترین غلام عبدالله بن عباس بود[۲]. با آنکه خلیفة بن خیاط او را در شمار اصحابی آورده که در مکه ساکن شدند[۳]، ولی ابن سعد[۴] و برخی دیگر، وی را از تابعین دانسته‌اند[۵].

او را مکی[۶]، حجازی[۷] و مدنی[۸] دانسته‌اند. وی به سال ۱۰۴ در زمان خلافت یزید بن عبدالملک در مدینه درگذشت[۹]. فوت او را به سال ۱۰۹ نیز گفته‌اند[۱۰]. او از فضل بن عباس[۱۱] و مولایش ابن عباس حدیث نقل کرده و کسانی چون سلیمان احول و عمرو بن دینار از او نقل حدیث کرده‌اند[۱۲]. وی را ثقه دانسته‌اند[۱۳].[۱۴]

منابع

پانویس

  1. ابن معین، ج۱، ص۶۹؛ بخاری، ص۹۲؛ خلیفة بن خیاط، ص۴۹۲؛ ابن حجر، تهذیب، ج۱۰، ص۳۶۱.
  2. ابن سعد، ج۵، ص۲۲۵.
  3. خلیفه بن خیاط، ص۴۹۲.
  4. ابن سعد، ج۵، ص۲۲۵.
  5. ابن حبان، ج۵، ص۴۸۴.
  6. عجلی، ص۵۱۱.
  7. مزی، ج۱۹، ص۱۵.
  8. ابن ابی حاتم، ج۸، ص۵۰۸؛ ابن حبان، ج۵، ص۴۸۴.
  9. ابن سعد، ج۵، ص۲۲۵؛ خلیفة بن خیاط، ص۴۹۲.
  10. مزی، ج۱۹، ص۱۵.
  11. ابن عساکر، ج۴۸، ص۳۲۰.
  12. مزی، ج۱۹، ص۱۵.
  13. ابن سعد، ج۵، ص۲۲۵؛ عجلی، ص۵۱۱.
  14. خانجانی، قاسم، مقاله «ابومعبد»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۵۲۲.