اشراک: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] ==پانویس== {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} ==پانویس== {{پانویس}})) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
*مشارکت [[مؤمنان]] در [[تبلیغ رسالت]] در قالب مشارکت عمومی آنان در [[قرآن کریم]] به رسمیت شناخته شده است: {{متن قرآن|الَّذِينَ يُبَلِّغُونَ رِسَالَاتِ اللَّهِ}}<ref>«همان کسانی که پیام‌های خداوند را می‌رسانند» سوره احزاب، آیه ۳۹.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۹۷.</ref>. | *مشارکت [[مؤمنان]] در [[تبلیغ رسالت]] در قالب مشارکت عمومی آنان در [[قرآن کریم]] به رسمیت شناخته شده است: {{متن قرآن|الَّذِينَ يُبَلِّغُونَ رِسَالَاتِ اللَّهِ}}<ref>«همان کسانی که پیام‌های خداوند را می‌رسانند» سوره احزاب، آیه ۳۹.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۹۷.</ref>. | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | * [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | ||
نسخهٔ ۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۳۴
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل اشراک (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- اشراک: تقارن دو یا چند فرد در امر یا عملی به طوری که برای هر یک، نصیب و بهره یا تأثیری باشد[۱]، در مقابل انفراد. مشارکت و شرکت به معنای آمیختگی و خلط در ملکیت[۲] در امر مادی یا معنوی. اصل آن "شرک" به معنای مقارنت[۳].
- ﴿اشْدُدْ بِهِ أَزْرِي وَأَشْرِكْهُ فِي أَمْرِي﴾[۴].
- مشارکت در امور و مسائل سیاسی، اجتماعی و اقتصادی از ضروریات جامعه انسانی است. موردی از مشارکت در امر تبلیغِ دین، مشارکت هارون(ع) با حضرت موسی(ع) در این امر به تقاضای موسی(ع) بود که در قرآن کریم به آن اشاره شده است: ﴿وَاجْعَلْ لِي وَزِيرًا مِنْ أَهْلِي هَارُونَ أَخِي اشْدُدْ بِهِ أَزْرِي وَأَشْرِكْهُ فِي أَمْرِي﴾[۵]؛ البته مراد آیه و درخواست حضرت موسی(ع) مشارکت در اصل نبوّت نبوده است؛ زیرا حضرت موسی(ع) در ارتباط با خداوند و دریافت وحی مشکل نداشته؛ بلکه ترس و خوف حضرت موسی(ع) در امر تبلیغ رسالت و اداره امور بنی‌اسرائیل بوده است[۶].
- مشارکت مؤمنان در تبلیغ رسالت در قالب مشارکت عمومی آنان در قرآن کریم به رسمیت شناخته شده است: ﴿الَّذِينَ يُبَلِّغُونَ رِسَالَاتِ اللَّهِ﴾[۷][۸].
منابع
پانویس
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۴۸.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۵۹.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۲۶۵.
- ↑ «پشتم را به او استوار دار و او را در کارم شریک ساز» سوره طه، آیه ۳۱-۳۲.
- ↑ «و از خانواده‌ام دستیاری برایم بگمار هارون برادرم را پشتم را به او استوار دار و او را در کارم شریک ساز» سوره طه، آیه ۲۹-۳۲.
- ↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۴، ص۱۴۶-۱۴۷.
- ↑ «همان کسانی که پیام‌های خداوند را می‌رسانند» سوره احزاب، آیه ۳۹.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۹۷.