بشر بن قحیف عامری: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==جستارهای وابسته== +== جستارهای وابسته ==))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==))
خط ۱۵: خط ۱۵:
{{پایان مدخل‌های وابسته}}
{{پایان مدخل‌های وابسته}}


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:2.jpg|22px]] [[حسین مرادی‌نسب|مرادی‌نسب، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|'''مقاله «بشر بن قحیف عامری»، دانشنامه سیره نبوی ج۲''']]
# [[پرونده:2.jpg|22px]] [[حسین مرادی‌نسب|مرادی‌نسب، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|'''مقاله «بشر بن قحیف عامری»، دانشنامه سیره نبوی ج۲''']]

نسخهٔ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۹:۵۳

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

نسب او نشان از آن دارد که وی از بنی عامر[۱] است. احمد بن سیار مروزی، براساس این روایت از بشر، که در نماز رسول خدا(ص) شاهد بوده که آن حضرت (بعد از سلام نماز) سرش را به طرف راست یا چپ می‌کرد[۲]، او را صحابی می‌داند [۳]. اما ابونعیم[۴] صحابی بودن او را اشتباه دانسته است. ابن منده و ابونعیم[۵] گویند: صحابی بودن بشر دلیلی ندارد و او پیامبر را ندیده است[۶]. بخاری[۷] و ابن حبان[۸] او را تابعی دانسته‌اند.

ابن حجر[۹] در بخش سوم کتابش (مخضرمین) از او یاد و در ابتدا سخن ابن منده را رد می‌کند و سپس با تمسک به گزارش بیعت او با عمر می‌گوید: بشر زمان رسول خدا(ص) را درک کرد و با هیئتی نزد عمر آمد و این مطلب می‌رساند که او در زمان رسول خدا(ص) مسن بوده است. وی در توصیف شکل ظاهری خلیفه دوم گوید: او مردی درشت اندام بود[۱۰]. از او نقل شده است: نزد عمر بن خطاب رفتم، در حالی که مشغول غذا خوردن بود. گفتم: آمده‌ام با تو بیعت کنم. عمر گفت: مگر با امیر من بیعت نکرده‌ای؟ گفتم: چرا، عمر گفت: وقتی با نماینده من بیعت کردی، گویا با من بیعت کرده‌ای، در نقل دیگر است که بشر گفت: مردی نزد عمر آمد و بیعت کرد و گفت: بر آنچه راضی یا ناخشنودم با شما بیعت می‌کنم. عمر گفت: بر آنچه قدرت آن را داری بیعت کن [۱۱].

از بِشر نقل شده است که در خانه مغیرة بن شعبه بودیم و مغیره گفت: دیدم رسول خدا(ص) وضو گرفت و بر خفین (کفش) مسح کرد[۱۲]. این روایت در منابع فقهی، بر ضرورت به دلیل حفظ جان از دشمن یا سرما و مواردی از این قبیل حمل شده است؛ در غیر این صورت، مسح بر خفّین جایز نیست[۱۳]. وی از عمر بن خطاب و مغیرة بن شعبه روایت کرده است[۱۴].[۱۵]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. بخاری، ج۲، ص۱۸۱؛ ابن ابی حاتم، ج۲، ص۳۶۳.
  2. ابن اثیر، ج۱، ص۳۸۹؛ ابن حجر، ج۱، ص۴۶۹.
  3. ابونعیم، ج۱، ص۳۹۵؛ ابن اثیر، ج۱، ص۳۸۹.
  4. ابونعیم، ج۱، ص۳۹۵.
  5. ابونعیم، ج۱، ص۳۹۵.
  6. ابن حجر، ج۱، ص۴۶۹.
  7. بخاری، ج۲، ص۸۱.
  8. ابن حبان، ج۴، ص۶۹.
  9. ابن حجر، ج۱، ص۴۶۹.
  10. ابن سعد، ج۳، ص۲۴۸.
  11. ابن سعد، ج۶، ص۲۰۱ و ۲۰۲.
  12. ابن حبان، ج۴، ص۶۹؛ طبرانی، ج۲۰، ص۴۱۱.
  13. ر.ک: سید مرتضی، ص۱۲۱؛ طوسی، ج۱، ص۲۰۵؛ علامه حلی، ج۱، ص۶۶؛ شهرستانی، ج۲، ص۱۷۷.
  14. ابن حبان، ج۴، ص۶۹؛ ابن ابی حاتم، ج۲، ص۳۶۳.
  15. مرادی‌نسب، حسین، مقاله «بشر بن قحیف عامری»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۲۴۰-۲۴۱.