بنی‌مدلج: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] ==پانویس== {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} ==پانویس== {{پانویس}})) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* [[پرونده:000057.jpg|22px]] [[منصور داداش‌نژاد|داداش‌نژاد، منصور]]، [[بنی مُدْلِج (مقاله)|مقاله «بنی مُدْلِج»]]، [[ دائرة المعارف قرآن کریم ج۶ (کتاب)|''' دائرة المعارف قرآن کریم ج۶''']] | * [[پرونده:000057.jpg|22px]] [[منصور داداش‌نژاد|داداش‌نژاد، منصور]]، [[بنی مُدْلِج (مقاله)|مقاله «بنی مُدْلِج»]]، [[ دائرة المعارف قرآن کریم ج۶ (کتاب)|''' دائرة المعارف قرآن کریم ج۶''']] | ||
نسخهٔ ۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۰۵
مقدمه
بنی‌مدلج از قبایل کنانی و زیر شاخه‌های قریش بودند که در مناطقی میان مکه و مدینه سکونت داشتند. از ویژگی‌های بارز بنی‌مدلج در میان قبایل عرب می‌توان به مهارت در قیافه‌شناسی، شناسایی رد پا و اصالت زبان عربی رایج میان آنها اشاره کرد. رسول خدا(ص) در غزوه ذوالعُشَیره در پی تعقیب کاروان تجاری قریش وارد ذوالعشیره از مناطق مسکونی بنی مدلج شده و با آنان پیمان صلح و عدم تعرض بست، و تا سال نهم که آیاتی ابتدایی سوره توبه نازل شد ادامه داشت.
بنی‌مدلج در جاهلیت از جایگاهی مناسب در میان قریش برخوردار بوده و از امتیاز حُمس بهره‌مند بودند، اهل حمس کسانی بودند که بر اثر تعصب و اهتمام فراوان در مناسک حج به این نام مشهور شده بودند و برای خود عاداتی ویژه مثل: ترک وقوف در عرفات و عریان طواف کردن داشتند و برای قبایلی غیر حمسی نیز احکامی ویژه چون حرمت خوردن غذایی که از بیرون حرم به درون می‌آوردند یا وجوب طواف در لباس فراهم شده در حرم، جعل کرده بودند.
بعد از پیامبر(ص) مدلجیان نافرمانی و شورش کرده و با حکومت مدینه همراهی نکردند ولی در نهایت تسلیم شده و مسلمانان را در فتوحات اسلامی همراهی کردند.[۱]
