جحد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] ==پانویس== {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} ==پانویس== {{پانویس}})) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
*امروزه به رسمیت نشناختن برخی کشورها (مانند رسمیت نشناختن [[اسرائیل]] از سوی [[جمهوری اسلامی]] و برخی کشورها و [[احزاب]] [[اسلامی]]) و فرقه‌های [[دینی]] (مانند [[بهائیت]] در [[ایران]]) از راهبردهای مهم در عرصه [[سیاست]] داخلی و خارجی کشورهاست<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۰۷-۲۰۸.</ref>. | *امروزه به رسمیت نشناختن برخی کشورها (مانند رسمیت نشناختن [[اسرائیل]] از سوی [[جمهوری اسلامی]] و برخی کشورها و [[احزاب]] [[اسلامی]]) و فرقه‌های [[دینی]] (مانند [[بهائیت]] در [[ایران]]) از راهبردهای مهم در عرصه [[سیاست]] داخلی و خارجی کشورهاست<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۰۷-۲۰۸.</ref>. | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | * [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | ||
نسخهٔ ۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۱:۰۲
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل جحد (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- انکار کردن با علم به حقانیت، نفیِ یقین قلبی[۱]، در مقابل اقرار[۲]. در اصل به معنای قلّت خیر[۳].
وَجَحَدُوا بِهَا وَاسْتَيْقَنَتْهَا أَنْفُسُهُمْ ظُلْمًا وَعُلُوًّا
[۴].- انکار به معنای به رسمیت نشناختن در فرهنگ سیاسی از راهبردهای مبارزاتی به شمار می‌آید. مشرکان مکه این سیاست را در عصر تنزیل در برابر دعوت پیامبر(ص) و رسالت آن حضرت در پیش گرفتند.
- امروزه به رسمیت نشناختن برخی کشورها (مانند رسمیت نشناختن اسرائیل از سوی جمهوری اسلامی و برخی کشورها و احزاب اسلامی) و فرقه‌های دینی (مانند بهائیت در ایران) از راهبردهای مهم در عرصه سیاست داخلی و خارجی کشورهاست[۵].
منابع
پانویس
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۸۷.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۳، ص۷۲.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۱، ص۴۲۵.
- ↑ «و از سر ستم و گردنکشی، با آنکه در دل باور داشتند آن را انکار کردند» سوره نمل، آیه ۱۴.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۲۰۷-۲۰۸.