حکمت فرهنگی امامت: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] == پانویس == {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} == پانویس == {{پانویس}})) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* [[پرونده:110015.jpeg|22px]] [[محمد محمدی ریشهری|محمدی ریشهری، محمد]]، [[دانشنامه قرآن و حدیث (کتاب)|'''دانشنامه قرآن و حدیث''']] | * [[پرونده:110015.jpeg|22px]] [[محمد محمدی ریشهری|محمدی ریشهری، محمد]]، [[دانشنامه قرآن و حدیث (کتاب)|'''دانشنامه قرآن و حدیث''']] |
نسخهٔ ۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۱:۴۱
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
حکمت فرهنگی امامت در قرآن - حکمت فرهنگی امامت در حدیث - حکمت فرهنگی امامت در کلام اسلامی - حکمت فرهنگی امامت در فقه اسلامی
در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل حکمت فرهنگی امامت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
حکمت فرهنگی امامت: حکمت فرهنگی امامت و رهبری، به سه شاخه تقسیم میگردد: یک. راهنمایی به ارزشهای دینی که شامل رهبریِ علمی، اخلاقی و عملی است؛ دو. مرجعیت در حلّ اختلافات در آرای اعتقادی و قضایی؛ سه. پیشگیری از تحریف دین. بیتردید، پس از پیامبر خدا(ص)، تنها کسی میتواند کاملترین مراتب رهبری فرهنگیِ جامعه را در تمام ابعاد به عهده بگیرد که عصمت او از خطا، به وسیله خداوند متعال، تضمین شده باشد و در فرض عدم دسترس جامعه اسلامی به امام معصوم، فقیهان و دین شناسانِ واجد شرایط رهبری، شایستهترین افراد برای رهبری هستند.[۱]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ محمدی ریشهری، محمد، دانشنامه قرآن و حدیث، ص۳۰۵.