دیوان صدقات: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== * +==منابع== {{منابع}} * )) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
این [[دیوان]]، در [[عهد]] [[خلفا]] تأسیس و مرکز جمع‌آوری و توزیع [[زکات]] بوده و در ولایات دیگر نیز شعبه‌هایی داشت که متصدی آن “عامل صدقه” یا “والی الصدقه” نام داشت. این متصدیان در هر شهری، در امر جمع‌آوری [[زکات]] از [[توانگران]] و توزیع آن میان مستحقان [[اختیار]] تام داشتند؛ جز در مواردی که [[دستور]] صریحی برخلاف آن از جانب [[خلیفه]] صادر می‌شد. به عامل و جمع‌کننده [[زکات]] “ساعی” می‌گفتند<ref>تاریخ الاسلام، ج۳، ص۲۷۰؛ ماوردی، الاحکام السلطانیه، ص۲۱۴.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۱۰.</ref>. | این [[دیوان]]، در [[عهد]] [[خلفا]] تأسیس و مرکز جمع‌آوری و توزیع [[زکات]] بوده و در ولایات دیگر نیز شعبه‌هایی داشت که متصدی آن “عامل صدقه” یا “والی الصدقه” نام داشت. این متصدیان در هر شهری، در امر جمع‌آوری [[زکات]] از [[توانگران]] و توزیع آن میان مستحقان [[اختیار]] تام داشتند؛ جز در مواردی که [[دستور]] صریحی برخلاف آن از جانب [[خلیفه]] صادر می‌شد. به عامل و جمع‌کننده [[زکات]] “ساعی” می‌گفتند<ref>تاریخ الاسلام، ج۳، ص۲۷۰؛ ماوردی، الاحکام السلطانیه، ص۲۱۴.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۱۰.</ref>. | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']] | * [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']] | ||
نسخهٔ ۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۱۲
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل دیوان صدقات (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
این دیوان، در عهد خلفا تأسیس و مرکز جمع‌آوری و توزیع زکات بوده و در ولایات دیگر نیز شعبه‌هایی داشت که متصدی آن “عامل صدقه” یا “والی الصدقه” نام داشت. این متصدیان در هر شهری، در امر جمع‌آوری زکات از توانگران و توزیع آن میان مستحقان اختیار تام داشتند؛ جز در مواردی که دستور صریحی برخلاف آن از جانب خلیفه صادر می‌شد. به عامل و جمع‌کننده زکات “ساعی” می‌گفتند[۱][۲].
منابع
پانویس
- ↑ تاریخ الاسلام، ج۳، ص۲۷۰؛ ماوردی، الاحکام السلطانیه، ص۲۱۴.
- ↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۱۱۰.