محروم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] == پانویس == {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} == پانویس == {{پانویس}})) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
[[محروم]] از [[مسکین]] و [[فقیر]] نیازمندتر است؛ امّا به [[دلیل]] خویشتنداری (تعفّف) متمکّن و [[غنی]] پنداشته می‌شود<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۷، ص۱۴.</ref>؛ معادل معنایی ضرب المثل [[فارسی]] "صورت را با سیلی سرخ کردن". این طبقه از افراد مشمول و مستحق دریافت [[صدقه]] و [[زکات]] هستند و [[دولت اسلامی]] موظف است، از طریق [[مالیات]] [[اسلامی]] (زکات) آنها را تأمین نماید.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۶۶.</ref> | [[محروم]] از [[مسکین]] و [[فقیر]] نیازمندتر است؛ امّا به [[دلیل]] خویشتنداری (تعفّف) متمکّن و [[غنی]] پنداشته می‌شود<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۷، ص۱۴.</ref>؛ معادل معنایی ضرب المثل [[فارسی]] "صورت را با سیلی سرخ کردن". این طبقه از افراد مشمول و مستحق دریافت [[صدقه]] و [[زکات]] هستند و [[دولت اسلامی]] موظف است، از طریق [[مالیات]] [[اسلامی]] (زکات) آنها را تأمین نماید.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۶۶.</ref> | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | * [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | ||
نسخهٔ ۱۸ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۳:۲۳
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل محروم (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
کسی که وسعت رزق ندارد[۱]، دور از مال، عطا [۲] و خیر.
﴿وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ﴾[۳].
محروم از مسکین و فقیر نیازمندتر است؛ امّا به دلیل خویشتنداری (تعفّف) متمکّن و غنی پنداشته می‌شود[۴]؛ معادل معنایی ضرب المثل فارسی "صورت را با سیلی سرخ کردن". این طبقه از افراد مشمول و مستحق دریافت صدقه و زکات هستند و دولت اسلامی موظف است، از طریق مالیات اسلامی (زکات) آنها را تأمین نماید.[۵]
منابع
پانویس
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۳۰.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۲۰۴.
- ↑ «و در دارایی‌هایشان بخشی برای (مستمند) خواهنده و بی‌بهره بود» سوره ذاریات، آیه ۱۹.
- ↑ وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۷، ص۱۴.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۶۶.