مشهد رأس الحسین: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] == پانویس == {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} == پانویس == {{پانویس}})) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']] | * [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']] |
نسخهٔ ۱۸ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۳:۵۲
مقدمه
مشهد رأس الحسین حرم و بقعهای که مدفن سر مطهّر سید الشهدا است، یا مکانی که سر آن حضرت به آنجا هم برده شده است. به این نام، دو محل یکی در شام و دیگری در مصر وجود دارد. در شام در عسقلان مسجدی بزرگ و ضریحی عظیم است که مردم آنجا را زیارت کرده تبرّک میجستند[۱]. به نوشتۀ سید محسن امین: محلّی در کنار مسجد جامع اموی در دمشق، که گویا محلّ نگهداری سر مطهّر سید الشهدا در ایّام یزید بوده و در خزانۀ آن ملعون نگهداری میشده است[۲]. همچنین وی مینویسد: (در سفرنامۀ خویش) در مصر، زیارتگاه باشکوه و مقدسی است که مردم مصر، معتقدند سر اباعبدالله الحسین در آنجا مدفون است و خلفای مصر، آن را از شهر عسقلان (در فلسطین) آورده و طیّ مراسمی در مصر دفن کردهاند. در همین زمینه در "اعیان الشیعه" مینویسد: بنا به قول برخی، یکی از خلفای فاطمی در مصر، مأمورانی به عسقلان (بین مصر و شام) فرستاد و سری را برایش آوردند و گفت که سر حسین(ع) است. آن را به مصر آوردند و در محلّی که الآن به نام مشهد یا مسجد رأس الحسین معروف است دفن کردند. مردم مصر به این محلّ علاقه نشان میدهند و زن و مرد دسته دسته به زیارت آن میروند و مراسم دعا و تضرّع در آنجا میگیرند. البته در این که آن سر، سر امام حسین(ع) بوده، تردید وجود دارد[۳]. این مسجد، اکنون نیز در قاهره وجود دارد، محلّ تجمع و مرکز محافل دینی و قرآنی، بهویژه در شبهای ماه رمضان است و در میلاد امام حسین(ع) هزاران نفر آنجا گرد میآیند و حتّی دست توسّل به سوی خدای حسین(ع) دراز کرده و به برکت آن مکان، بیماران و گرفتاران شفا و نجات مییابند[۴].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ آثار البلاد و اخبار العباد، قزوینی، ص۲۷۸ (چاپ امیر کبیر).
- ↑ اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۲۷.
- ↑ اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۲۷.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۴۵۷.