سید محمود طیب حسینی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{ویرایش غیرنهایی}} | ||
[[پرونده:tayyeb.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[سید محمود طیب حسینی]] (نویسنده)]] | [[پرونده:tayyeb.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[سید محمود طیب حسینی]] (نویسنده)]] | ||
حجت الاسلام و المسلمین دکتر [[سید محمود طیب حسینی]] (سید محمود دشتی)، علاوه بر تحصیلات متداول حوزوی تحصیلات دانشگاهی خود را در مقطع دکتری علوم قرآن و حدیث مرکز تربیت مدرس دانشگاه قم به اتمام رساند. عضو هیئت علمی گروه قرآنپژوهی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه و مدیر بخش علوم قرآن دایرةالمعارف قرآن كریم مركز فرهنگ و معارف قرآن كریم از جمله فعالیتهای وی میباشد. | حجت الاسلام و المسلمین دکتر [[سید محمود طیب حسینی]] (سید محمود دشتی)، علاوه بر تحصیلات متداول حوزوی تحصیلات دانشگاهی خود را در مقطع دکتری علوم قرآن و حدیث مرکز تربیت مدرس دانشگاه قم به اتمام رساند. عضو هیئت علمی گروه قرآنپژوهی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه و مدیر بخش علوم قرآن دایرةالمعارف قرآن كریم مركز فرهنگ و معارف قرآن كریم از جمله فعالیتهای وی میباشد. | ||
خط ۷: | خط ۷: | ||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== | ||
* [[:رده:آثار امامت و ولایت سید محمود طیب حسینی|آثار امامت و ولایت سید محمود طیب حسینی]] | * [[:رده:آثار امامت و ولایت سید محمود طیب حسینی|آثار امامت و ولایت سید محمود طیب حسینی]] | ||
==پانویس== | ==پانویس== |
نسخهٔ ۲۸ نوامبر ۲۰۱۷، ساعت ۱۵:۱۸
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
حجت الاسلام و المسلمین دکتر سید محمود طیب حسینی (سید محمود دشتی)، علاوه بر تحصیلات متداول حوزوی تحصیلات دانشگاهی خود را در مقطع دکتری علوم قرآن و حدیث مرکز تربیت مدرس دانشگاه قم به اتمام رساند. عضو هیئت علمی گروه قرآنپژوهی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه و مدیر بخش علوم قرآن دایرةالمعارف قرآن كریم مركز فرهنگ و معارف قرآن كریم از جمله فعالیتهای وی میباشد.
او علاوه بر تدریس دروس حوزوی و دانشگاهی به راهنمایی و مشاوره پایاننامههای دانشجویان نیز مشغول است و تا کنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «گزیده الاتقان فی علوم قرآن»، «چندمعنایی در قرآن كریم»، «زیر شمشیر غمش»، «تنزیل و تأویل در معنای راسخان در علم» و «ام الکتاب» برخی از این آثار است.[۱]