واضح ترک: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +)) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
این را گفت و جان به جان آفرین [[تسلیم]] کرد و روحش به [[ملکوت]] اعلی پیوست<ref> بحارالانوار، ج۴۵، ص۳۰؛ نفس المهموم، ص۲۸۴، ابصارالعین، ص۱۲۹ و مقتل مقرم، ص۲۴۹.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام حسین - ناظم‌زاده (کتاب)|اصحاب امام حسین]]، ص:۶۰۱-۶۰۲.</ref> | این را گفت و جان به جان آفرین [[تسلیم]] کرد و روحش به [[ملکوت]] اعلی پیوست<ref> بحارالانوار، ج۴۵، ص۳۰؛ نفس المهموم، ص۲۸۴، ابصارالعین، ص۱۲۹ و مقتل مقرم، ص۲۴۹.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام حسین - ناظم‌زاده (کتاب)|اصحاب امام حسین]]، ص:۶۰۱-۶۰۲.</ref> | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:1100374.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام حسین - ناظم‌زاده (کتاب)|'''اصحاب امام حسین''']] | # [[پرونده:1100374.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام حسین - ناظم‌زاده (کتاب)|'''اصحاب امام حسین''']] | ||
نسخهٔ ۱۸ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۵:۰۸
مقدمه
واضح ترک، برده‌ای از نژاد ترک بود. وی مردی دلیر و قاری قرآن و غلام حرث مذحجی سلمانی بود[۱].
برخی گفته‌اند: واضح ترک همان اسلم بن عمرو ترکی است[۲].
سماوی می‌‌نویسد: وی به همراه جنادة بن حرث به کاروان حسینی پیوست[۳].
این مرد خداشناس در روز عاشورا وقتی دید امام(ع) و حجت خدا تنها شده و جمعی از یارانش به شهادت رسیده‌اند، خدمت حضرت آمد و اذن میدان گرفت و در حالی که سوی میدان نبرد می‌‌رفت، این رجز را می‌‌خواند:
"الْبَحْرُ مِنْ طَعْنِي وَ ضَرْبِي يَصْطَلِي وَ الْجَوُّ مِنْ نَبْلِي وَ سَهْمِي يَمْتَلِي"
"إِذَا حُسَامِي عَنْ يَمِينِي يَنْجَلِي يَنْشَقُّ قَلْبُ الْحَاسِدِ الْمُبَجَّل"؛
- دریا از ضربات شمشیر و نیزه‌ام متلاطم و فضا از تیره و پیکانم پر می‌شود، هرگاه شمشیر در دست راستم ظاهر شود قلب حسود را پاره می‌سازد[۴].
با این اشعار به دشمن حمله کرد و جمعه را به هلاکت رساند و همین که بر اثر جراحات زیاد در آستانه شهات قرار گرفت و بر روی مین افتاد، یاری و کمک خواست! شاید فکر نمی‌کرد کسی بر بالینش بیاید، اما یک باره اباعبدالله الحسین(ع) که در مکتب وحی و دامان پیامبر پرورش یافته است، با سرعت خود را بر بالین او رساند. او را در آغوش گرفت در حالی که نزدیک جان دادن بود!.
به قولی: امام(ع) گریست و صورت به صورت او نهاد!.
غلام چون چشم باز کرد و امام(ع) را دید که با او چنین رفتار می‌کند، چنین گفت: چه کسی مثل من است که فرزند رسول خدا(ص) صورت به صورتش بگذارد؟!.[۵]؛
این را گفت و جان به جان آفرین تسلیم کرد و روحش به ملکوت اعلی پیوست[۶].[۷]
منابع
پانویس
- ↑ بحارالأنوار، ج۴۵، ص۳۰؛ ابصارالعین، ص۱۲۹ و ر.ک: مقتل مقرم، ص۲۴۹.
- ↑ در ذیل نام اسلم بن عمرو ترکی در همین اثر گفته ایم که برخی گفته‌اند: اسلم همان واضح ترک است و از آنجا که نحوه شهادت و تشابه رجزی که خوانده‌اند و کیفیت ملاقاتی که امام(ع) بالین این دو کرده است شبیه به هم می‌‌باشد؛ لذا احتمال دارد اسلم بن عمرو ترکی همان واضح ترک باشد، و این دو شهید یک نفر باشند با دو نام ودو اسم، از طرفی دیگر علامه محسن امین در اعیان الشیعه، ج۳، ص۳۰۳ می‌‌نویسد: «اسلم بن عمرو ترکی غیر از واضح ترک می‌‌باشد». به علاوه، در کتب تاریخ، اسلم را غلام امام حسین(ع) گفته‌اند، و واضح را غلام حرث سلمانی، بنابراین به نظر می‌‌رسد اسلم غیر واضح است و ایشان دو شهید کربلا می‌‌باشند، به نظر مؤلف، اسلم غیر واضح است و هر دو از تبار ترک؛ یکی غلام امام حسین(ع) و دیگری غلام حرث سلمانی بوده است. والله العالم.
- ↑ ابصارالعین، ص۱۲۹.
- ↑ مناقب ابن شهر آشوب، ج۴، ص۱۰۴؛ بحارالانوار، ج۴۵، ص۳۰؛ نفس المهموم، ص۲۸۴ و ابصار العین، ص۱۲۹.
- ↑ همین عمل بزرگوارانه از امام(ع) برای غلام سیاه ابوذر (جون به جوین) و اسلم بن عمرو ترکی آمده است.
- ↑ بحارالانوار، ج۴۵، ص۳۰؛ نفس المهموم، ص۲۸۴، ابصارالعین، ص۱۲۹ و مقتل مقرم، ص۲۴۹.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۶۰۱-۶۰۲.