جز
ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{جمع شدن| +{{پاسخ پرسش | عنوان پاسخدهنده = )
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پاسخ جامع اجمالی== <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> +==پاسخ جامع اجمالی==)) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{جمع شدن| +{{پاسخ پرسش | عنوان پاسخدهنده = )) |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
==پاسخها ودیدگاههای متفرقه== | ==پاسخها ودیدگاههای متفرقه== | ||
{{یادآوری پاسخ}} | {{یادآوری پاسخ}} | ||
{{ | {{پاسخ پرسش | ||
| عنوان پاسخدهنده = ۱. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛}} | |||
[[پرونده:136863.JPG|بندانگشتی|right|100px|[[خدامراد سلیمیان]]]] | [[پرونده:136863.JPG|بندانگشتی|right|100px|[[خدامراد سلیمیان]]]] | ||
::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در دو کتاب ''«[[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]»'' و ''«[[درسنامه مهدویت ج۲ (کتاب)|درسنامه مهدویت]]»'' در اینباره گفته است: | ::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در دو کتاب ''«[[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]»'' و ''«[[درسنامه مهدویت ج۲ (کتاب)|درسنامه مهدویت]]»'' در اینباره گفته است: | ||
خط ۶۸: | خط ۶۹: | ||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} | ||
{{ | {{پاسخ پرسش | ||
| عنوان پاسخدهنده = ۲. حجت الاسلام و المسلمین زهادت؛}} | |||
[[پرونده:Pic259.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[عبدالمجید زهادت]]]] | [[پرونده:Pic259.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[عبدالمجید زهادت]]]] | ||
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[عبدالمجید زهادت]]'''، در کتاب ''«[[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۲]]»'' در اینباره گفته است: | ::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[عبدالمجید زهادت]]'''، در کتاب ''«[[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۲]]»'' در اینباره گفته است: | ||
خط ۷۷: | خط ۷۹: | ||
::::::در سال ۳۲۹ ق و با [[رحلت]] [[علی بن محمد سمری]] [[چهارمین نایب خاص]]، [[دوران غیبت]] کوتاه مدت و [[نیابت خاص]] تمام شد و [[غیبت کبری]] آغاز شد. [[شیخ صدوق]] به [[نقل]] از [[ابومحمد]]، [[حسن بن احمد]] مکتّب مینویسد: ما در سال [[وفات]] [[ابوالحسن]]، [[علی بن محمد سمری]] در مدینة الاسلام [= [[بغداد]]] بودیم و چند روز قبل از درگذشت او به حضورش رسیدیم. او [[توقیع]] [[حضرت]] را به ما نشان داد و ما از روی آن نوشتیم و از نزدش بیرون شدیم. چون روز [[موعود]] فرا رسید، نزد [[سمری]] رسیدیم و او را در حالت [[احتضار]] [[مشاهده]] کردیم. به وی گفتند: «پس از تو چه کسی [[نایب امام مهدی]]{{ع}} است؟«گفت: «[[خدا]] را مشیتی است که خود انجام خواهد داد» [یعنی دوره [[غیبت صغرا]] به پایان رسیده است و کسی در دروه [[غیبت کبرا]] [[نایب خاص امام مهدی]]{{ع}} نیست و این خود از [[مشیت الهی]] است] این مطلب را گفت و [[جان]] به [[جان]] آفرین [[تسلیم]] کرد.<REF>کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۲۹۴، ح ۴۵.</REF> متن آخرین [[توقیع]] چنین است: {{متن حدیث|بسم الله الرحمن الرحيم - يَا عَلِيَّ بْنَ مُحَمَّدٍ اَلسَّمُرِيَّ أَعْظَمَ اَللَّهُ أَجْرَ إِخْوَانِكَ فِيكَ فَإِنَّكَ مَيِّتٌ مَا بَيْنَكَ وَ بَيْنَ سِتَّةِ أَيَّامٍ فَاجْمَعْ أَمْرَكَ وَ لاَ تُوصِ إِلَى أَحَدٍ يَقُومُ مَقَامَكَ بَعْدَ وَفَاتِكَ فَقَدْ وَقَعَتِ اَلْغَيْبَةُ اَلثَّانِيَةُ}}<REF>کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۵۱۶، ح ۴۴؛ ای علیّ بن [[محمّد]] سمریّ! [[خداوند]] [[اجر]] برادرانت را در عزای تو [[عظیم]] گرداند که تو ظرف شش روز [[آینده]] خواهی مرد، پس خود را برای [[مرگ]] مهیّا کن و به احدی [[وصیّت]] مکن که پس از [[وفات]] تو [[قائم مقام]] تو شود که دومین [[غیبت]] واقع گردیده است و ظهوری نیست مگر پس از [[اذن]] خدای عزّوجلّ و آن بعد از مدّتی طولانی و [[قساوت]] [[دلها]] و پر شدن [[زمین]] از [[ستم]] واقع خواهد شد و به زودی کسانی نزد [[شیعیان]] من آیند و ادّعای [[مشاهده]] کنند بدانید که هر که پیش از [[خروج]] سفیانیّ و [[صیحه آسمانی]] ادّعای [[مشاهده]] کند دروغگوی مفتری است و لا حول و لا قوّة إلّا بالله العلیّ العظیم.</REF> {{متن حدیث|فَلاَ ظُهُورَ إِلاَّ بَعْدَ إِذْنِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ ذَلِكَ بَعْدَ طُولِ اَلْأَمَدِ وَ قَسْوَةِ اَلْقُلُوبِ وَ اِمْتِلاَءِ اَلْأَرْضِ جَوْراً وَ سَيَأْتِي شِيعَتِي مَنْ يَدَّعِي اَلْمُشَاهَدَةَ أَلاَ فَمَنِ اِدَّعَى اَلْمُشَاهَدَةَ قَبْلَ خُرُوجِ اَلسُّفْيَانِيِّ وَ اَلصَّيْحَةِ فَهُوَ كَاذِبٌ مُفْتَرٍ وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ اَلْعَلِيِّ اَلْعَظِيمِ}}»<ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]]، جلد ۲ ص ۲۰۸.</ref>. | ::::::در سال ۳۲۹ ق و با [[رحلت]] [[علی بن محمد سمری]] [[چهارمین نایب خاص]]، [[دوران غیبت]] کوتاه مدت و [[نیابت خاص]] تمام شد و [[غیبت کبری]] آغاز شد. [[شیخ صدوق]] به [[نقل]] از [[ابومحمد]]، [[حسن بن احمد]] مکتّب مینویسد: ما در سال [[وفات]] [[ابوالحسن]]، [[علی بن محمد سمری]] در مدینة الاسلام [= [[بغداد]]] بودیم و چند روز قبل از درگذشت او به حضورش رسیدیم. او [[توقیع]] [[حضرت]] را به ما نشان داد و ما از روی آن نوشتیم و از نزدش بیرون شدیم. چون روز [[موعود]] فرا رسید، نزد [[سمری]] رسیدیم و او را در حالت [[احتضار]] [[مشاهده]] کردیم. به وی گفتند: «پس از تو چه کسی [[نایب امام مهدی]]{{ع}} است؟«گفت: «[[خدا]] را مشیتی است که خود انجام خواهد داد» [یعنی دوره [[غیبت صغرا]] به پایان رسیده است و کسی در دروه [[غیبت کبرا]] [[نایب خاص امام مهدی]]{{ع}} نیست و این خود از [[مشیت الهی]] است] این مطلب را گفت و [[جان]] به [[جان]] آفرین [[تسلیم]] کرد.<REF>کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۲۹۴، ح ۴۵.</REF> متن آخرین [[توقیع]] چنین است: {{متن حدیث|بسم الله الرحمن الرحيم - يَا عَلِيَّ بْنَ مُحَمَّدٍ اَلسَّمُرِيَّ أَعْظَمَ اَللَّهُ أَجْرَ إِخْوَانِكَ فِيكَ فَإِنَّكَ مَيِّتٌ مَا بَيْنَكَ وَ بَيْنَ سِتَّةِ أَيَّامٍ فَاجْمَعْ أَمْرَكَ وَ لاَ تُوصِ إِلَى أَحَدٍ يَقُومُ مَقَامَكَ بَعْدَ وَفَاتِكَ فَقَدْ وَقَعَتِ اَلْغَيْبَةُ اَلثَّانِيَةُ}}<REF>کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۵۱۶، ح ۴۴؛ ای علیّ بن [[محمّد]] سمریّ! [[خداوند]] [[اجر]] برادرانت را در عزای تو [[عظیم]] گرداند که تو ظرف شش روز [[آینده]] خواهی مرد، پس خود را برای [[مرگ]] مهیّا کن و به احدی [[وصیّت]] مکن که پس از [[وفات]] تو [[قائم مقام]] تو شود که دومین [[غیبت]] واقع گردیده است و ظهوری نیست مگر پس از [[اذن]] خدای عزّوجلّ و آن بعد از مدّتی طولانی و [[قساوت]] [[دلها]] و پر شدن [[زمین]] از [[ستم]] واقع خواهد شد و به زودی کسانی نزد [[شیعیان]] من آیند و ادّعای [[مشاهده]] کنند بدانید که هر که پیش از [[خروج]] سفیانیّ و [[صیحه آسمانی]] ادّعای [[مشاهده]] کند دروغگوی مفتری است و لا حول و لا قوّة إلّا بالله العلیّ العظیم.</REF> {{متن حدیث|فَلاَ ظُهُورَ إِلاَّ بَعْدَ إِذْنِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ ذَلِكَ بَعْدَ طُولِ اَلْأَمَدِ وَ قَسْوَةِ اَلْقُلُوبِ وَ اِمْتِلاَءِ اَلْأَرْضِ جَوْراً وَ سَيَأْتِي شِيعَتِي مَنْ يَدَّعِي اَلْمُشَاهَدَةَ أَلاَ فَمَنِ اِدَّعَى اَلْمُشَاهَدَةَ قَبْلَ خُرُوجِ اَلسُّفْيَانِيِّ وَ اَلصَّيْحَةِ فَهُوَ كَاذِبٌ مُفْتَرٍ وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ اَلْعَلِيِّ اَلْعَظِيمِ}}»<ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]]، جلد ۲ ص ۲۰۸.</ref>. | ||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} | ||
{{ | {{پاسخ پرسش | ||
| عنوان پاسخدهنده = ۳. آقای تونهای (پژوهشگر معارف مهدویت)؛}} | |||
[[پرونده:13681078.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[مجتبی تونهای]]]] | [[پرونده:13681078.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[مجتبی تونهای]]]] | ||
::::::آقای '''[[مجتبی تونهای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در اینباره گفته است: | ::::::آقای '''[[مجتبی تونهای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در اینباره گفته است: | ||
خط ۸۸: | خط ۹۱: | ||
::::::هریک از [[نواب خاص امام]] {{ع}} در عصر [[غیبت صغری]]، یا با نصّ خود [[امام]] و یا تصریح [[نایب خاص]] پیشین او [[منصوب]] شدهاند. در عصر [[غیبت کبری]]، حصول این سه طریق بعید است<ref>[[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۴۸.</ref>. | ::::::هریک از [[نواب خاص امام]] {{ع}} در عصر [[غیبت صغری]]، یا با نصّ خود [[امام]] و یا تصریح [[نایب خاص]] پیشین او [[منصوب]] شدهاند. در عصر [[غیبت کبری]]، حصول این سه طریق بعید است<ref>[[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۴۸.</ref>. | ||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} | ||
{{ | {{پاسخ پرسش | ||
| عنوان پاسخدهنده = ۴. پژوهشگران مؤسسه آینده روشن؛}} | |||
[[پرونده:151828.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]]] | [[پرونده:151828.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]]] | ||
::::::'''[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت پرسشها و پاسخها (کتاب)|مهدویت پرسشها و پاسخها]]»'' در اینباره گفتهاند: | ::::::'''[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت پرسشها و پاسخها (کتاب)|مهدویت پرسشها و پاسخها]]»'' در اینباره گفتهاند: |