راه‌های شناخت امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = 2.حجت الاسلام و المسلمین موسوی‌نسب

::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[سید جعفر موسوی‌نسب]]'''، در کتاب ''«[[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::«برای یافتن پاسخ این اشکال ابتدا باید معنای مفاهیم و واژه‌های موجود در روایت فوق روشن گردد، یکی از کلمات مطرح شده در این روایت کلمه "میتة جاهلیة" (به مرگ جاهلیت مردن) است؛ از روایات، به‌دست می‌آید که منظور از "مردن جاهلیت" در کفر و ضلالت مردن است، از [[امام صادق]] {{ع}} سؤال شد که منظور از مرگ جاهلیت چیست؟ حضرت فرمود: "جاهلیت کفر و نفاق و گمراهی".

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = 3. حجت الاسلام و المسلمین رضایی اصفهانی؛

::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[محمد علی رضایی اصفهانی]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::«از جمله راه‌های [[شناخت]] [[امام زمان]] عبارت‌اند از:  

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = 4. آقای دکتر شفیعی سروستانی (پژوهشگر معارف مهدویت)؛

::::::آقای دکتر '''[[ابراهیم شفیعی سروستانی]]'''، در کتاب ''«[[ معرفت امام زمان و تکلیف منتظران (کتاب)|معرفت امام زمان و تکلیف منتظران]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::«[[معرفت امام زمان]]{{ع}} نیز چون برخی دیگر از [[معرفت‌ها]] از دو طریق حاصل می‌شود:

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = 5. نویسندگان کتاب آفتاب مهر؛

::::::نویسندگان کتاب ''«[[آفتاب مهر ج۲ (کتاب)|آفتاب مهر]]»'' در این‌باره گفته‌اند:

::::::«ابتدا لازم است به خود [[حدیث]] توجه شده، پیام‌هایی که از آن قابل برداشت است، مورد توجه قرار گیرد [[پیامبر]]{{صل}} در این [[حدیث شریف]]، با به کار بردن عبارت "[[امام]] زمانه"، هم به [[حقیقت]] و ماهیت [[مقام]] [[امام]] اشاره می‌فرماید و هم به [[وجود امام]] در هر زمان. "[[امام]]" کسی است که پس از [[پیامبر]] در [[جایگاه]] او قرار گرفته، [[وظایف]] [[پیامبر]] را در [[رهبری]] و [[هدایت مردم]] بر عهده دارد. او [[حافظ]] و نگه دارنده [[دین]] به صورت کامل و مفسّر و مبیّن [[آیات الهی]] متناسب با نیاز [[مردم]] است. او همانند [[پیامبر]]، شخصی [[معصوم]] و [[تربیت]] یافته [[پروردگار]] است که بر [[قلوب]] [[انسان‌ها]] احاطه داشته، عهده دار [[تزکیه]] و [[تهذیب]] [[نفوس]] آنان است. او کسی است که با آشنایی کامل از مقررات [[دین]]، باید در رأس [[حکومت]] [[جامعه انسانی]] قرار گیرد، تا [[اجتماع بشری]] را به درستی [[رهبری]] کند و محیطی اسلامی‌ و سالم برای رشد و تعالی افراد فراهم آورد. بلندی [[مقام]] [[امامت]] از آنجا روشن می‌شود که [[خداوند]] آن را "[[عهد]]" خود دانسته و از دسترسی انسان‌های [[ظالم]] به دور داشته است. [[قرآن]] می‌فرماید: {{متن قرآن|وَإِذِ ابْتَلَى إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِن ذُرِّيَّتِي قَالَ لاَ يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ }}<ref>  و (یاد کن) آنگاه را  که پروردگار ابراهیم، او را با کلماتی  آزمود و او آنها را به انجام رسانید؛ فرمود: من تو را پیشوای مردم می‌گمارم. (ابراهیم) گفت: و از فرزندانم (چه کس را)؟ فرمود: پیمان من به ستمکاران نمی‌رسد؛ سوره بقره، آیه: ۱۲۴.</ref>. کلمه "[[ظالم]]" در [[آیه]] شریف، مطلق بوده و شامل هر نوع [[ظلم]] و [[گناه]]، حتی [[ظلم]] به [[نفس]] می‌شود و تمام [[عمر]] [[انسان]] را در بر می‌گیرد؛ از این رو [[امام]] باید فردی [[معصوم]] از هر نوع [[خطا]] در طول حیات خود باشد. [[پیامبر]]{{صل}} نشناختن چنین امامی‌ را مساوی با [[مرگ جاهلی]] قرار داده است؛ مرگی که [[کفر]] و [[جهالت]] و [[ضلالت]] از مشخصه‌های آن است. نقطه مقابل [[مرگ]]، [[حق]] و [[راستی]] و حرکت طبق خواست او و بر اساس [[دین]] او است. حال که نشناختن [[امام]]، [[مرگ]] غیرِ دینی است، پس شناختن او و [[پیروی]] از او، باعث می‌شود [[مرگ]] [[انسان]] طبق [[دین]] باشد و ختم به خیر و [[سعادت]] شود. روشن است که [[امام]] باید تجسم کامل [[دین خدا]] باشد؛ به عبارت دیگر، [[اسلام]] و [[قرآن]] [[ناطق]] باشد. اکنون روشن می‌شود که علاوه بر [[شناخت]] شخص [[امام]] از نظر اسم و [[نسب]]، باید به بُعد شخصیتی او که همان [[حقیقت]] [[ولایت]] و [[امامت]] است، توجه نمود»<ref>[[آفتاب مهر ج۲ (کتاب)|آفتاب مهر]]، ج۲، ص ۱۱۳ - ۱۱۴.</ref>.