جز
ربات: جایگزینی خودکار متن (-|تپس|بندانگشتی|right|100px|[[ + | پاسخدهنده = )
جز (جایگزینی متن - '\ر\s=\s(.*)\.jpg\|' به 'ر = $1.jpg|تپس|') |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-|تپس|بندانگشتی|right|100px|[[ + | پاسخدهنده = )) |
||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
{{پاسخ پرسش | {{پاسخ پرسش | ||
| عنوان پاسخدهنده = ۱. حجت الاسلام و المسلمین سیدباقری؛ | | عنوان پاسخدهنده = ۱. حجت الاسلام و المسلمین سیدباقری؛ | ||
| تصویر = 13681332.jpg| | | تصویر = 13681332.jpg | ||
| پاسخدهنده = سید کاظم سیدباقری]]]] | |||
::::::حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[سید کاظم سیدباقری]]''' در کتاب ''«[[آزادی سیاسی از منظر قرآن کریم (کتاب)|آزادی سیاسی از منظر قرآن کریم]]»'' در اینباره گفته است: | ::::::حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[سید کاظم سیدباقری]]''' در کتاب ''«[[آزادی سیاسی از منظر قرآن کریم (کتاب)|آزادی سیاسی از منظر قرآن کریم]]»'' در اینباره گفته است: | ||
::::::«آنگاه که سخن از [[سیاست]] به میان میآید، پای [[قدرت]] در میان است و در [[عدالت سیاسی]]، بحث از [[شایستگی]] حضور قدرت در مسیر [[آزادی معقول]]، سنجیده و نظاممند است. “سؤال از [[عدالت]] آنگاه بر میآید که افرادی [[آزاد]] و مساوی که هیچ کدام بر دیگری [[توانایی]] و [[برتری]] ندارند، در نهادهای مشترک [[جامعه]] خود [[شریک]] میشوند<ref>see: John Rawls; "Collected Papers";۱۹۹۹; p.۹۷..</ref>. قدرتی که عدالت را در بنیاد [[رفتار]] و گفتار خویش قرار دهد، هرگز به نام عدالت، [[آزادی]] را از [[شهروندان]] سلب نمیکند، زیراکه آزادی خود حقی بزرگ است که عدالت به دنبال برپایی آن میباشد؛ پس [[برپایی عدالت]] [[سیاسی]]، ارمغانی به نام آزادی برای جامعه به ارمغان میآورد. آنسان که اگر [[آزادی سیاسی]] نباشد، افراد نتوانند آزادانه مسائل جاری، [[تصمیمها]] و [[قوانین]] را [[نقد]] و ارزیابی و بررسی کنند، فرایند امور به سمت تکگویی و [[خودکامگی]] خواهد رفت و آغازین گام برای نادیده انگاشتن عدالت در جامعه فراهم میگردد. با این نگرش است که میان این دو مفهوم کلیدی، رابطهای تکمیلی برقرار میشود و نمیتوان به بهانه ایجاد یکی از دیگری گذر کرد<ref>از آنجا که این بحث را به تفصیل در کتاب عدالت سیاسی از منظر قرآن کریم آوردهایم، در این مجال، به اختصار، صرفاً به برخی زوایای این رابطه اشاره میشود. برای تفصیل ر.ک: سیدکاظم سیدباقری، عدالت سیاسی از منظر قرآن کریم، ص۶۲ به بعد.</ref>. | ::::::«آنگاه که سخن از [[سیاست]] به میان میآید، پای [[قدرت]] در میان است و در [[عدالت سیاسی]]، بحث از [[شایستگی]] حضور قدرت در مسیر [[آزادی معقول]]، سنجیده و نظاممند است. “سؤال از [[عدالت]] آنگاه بر میآید که افرادی [[آزاد]] و مساوی که هیچ کدام بر دیگری [[توانایی]] و [[برتری]] ندارند، در نهادهای مشترک [[جامعه]] خود [[شریک]] میشوند<ref>see: John Rawls; "Collected Papers";۱۹۹۹; p.۹۷..</ref>. قدرتی که عدالت را در بنیاد [[رفتار]] و گفتار خویش قرار دهد، هرگز به نام عدالت، [[آزادی]] را از [[شهروندان]] سلب نمیکند، زیراکه آزادی خود حقی بزرگ است که عدالت به دنبال برپایی آن میباشد؛ پس [[برپایی عدالت]] [[سیاسی]]، ارمغانی به نام آزادی برای جامعه به ارمغان میآورد. آنسان که اگر [[آزادی سیاسی]] نباشد، افراد نتوانند آزادانه مسائل جاری، [[تصمیمها]] و [[قوانین]] را [[نقد]] و ارزیابی و بررسی کنند، فرایند امور به سمت تکگویی و [[خودکامگی]] خواهد رفت و آغازین گام برای نادیده انگاشتن عدالت در جامعه فراهم میگردد. با این نگرش است که میان این دو مفهوم کلیدی، رابطهای تکمیلی برقرار میشود و نمیتوان به بهانه ایجاد یکی از دیگری گذر کرد<ref>از آنجا که این بحث را به تفصیل در کتاب عدالت سیاسی از منظر قرآن کریم آوردهایم، در این مجال، به اختصار، صرفاً به برخی زوایای این رابطه اشاره میشود. برای تفصیل ر.ک: سیدکاظم سیدباقری، عدالت سیاسی از منظر قرآن کریم، ص۶۲ به بعد.</ref>. |