پرش به محتوا

مؤلفه‌های شناخت امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
ربات: جایگزینی خودکار متن (-:::::* +*)
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-::::::* +*))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-:::::* +*))
خط ۹۷: خط ۹۷:


در [[روایت]] کلینی و صدوقِ است که [[ولی امر]] با این خصوصیات شناخته می‌شود: {{عربی|اعْرِفُوا اللّهَ بِاللّهِ وَ الرّسُولَ بِالرّسَالَةِ وَ أُولِي الْأَمْرِ بِالْأَمْرِ بِالْمَعْرُوفِ وَ الْعَدْلِ وَ الْإِحْسَانِ}}<ref>الکافی، ج ۱، ص ۸۵؛ التوحید، صدوق، ص ۲۸۶.</ref>؛ اما این [[نقل]] کافی نیست، زیرا هرگز با صرف [[امر به معروف]] و [[عدل]] و [[احسان]] نمی‌توان [[ولی امر]] را [[شناخت]]، چون [[آمران به معروف]] و... بسیارند، به همین سبب در [[نقل]] دیگری فرمود: ... بالمعروف و العدل و الاحسان<ref>الکافی، ج ۱، ص ۸۵؛ التوحید، صدوق، ص ۲۸۶.</ref> نه "بالأمر بالمعروف"، زیرا [[امام]] با معروف، [[عدل]] و [[احسان]] شناخته می‌شود نه با امر به آنها. آن که ولی خداست و [[ولایت]] امر را بر عهده دارد به [[دستور]] دادن به معروف، [[عدل]] و [[احسان]] بسنده نمی‌کند بلکه [[سنت]] او معروف و سیرتش [[عدل]] و سریره او [[احسان]] است. اگر کسی معروف‌شناس باشد، [[حقیقت]] آن را در [[ولی امر]] در می‌یابد. همان‌طور که شناسنده [[عدل]] و [[احسان]]، [[عدل]] و [[احسان]] را در [[سنت]] و سریره و [[سیره]] [[امام]] مشاهده می‌کند و در می‌یابد که او [[صاحب]] [[مقام ولایت]] است<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[امام مهدی موجود موعود (کتاب)|امام مهدی موجود موعود]]، ص ۶۴-۷۰.</ref>.
در [[روایت]] کلینی و صدوقِ است که [[ولی امر]] با این خصوصیات شناخته می‌شود: {{عربی|اعْرِفُوا اللّهَ بِاللّهِ وَ الرّسُولَ بِالرّسَالَةِ وَ أُولِي الْأَمْرِ بِالْأَمْرِ بِالْمَعْرُوفِ وَ الْعَدْلِ وَ الْإِحْسَانِ}}<ref>الکافی، ج ۱، ص ۸۵؛ التوحید، صدوق، ص ۲۸۶.</ref>؛ اما این [[نقل]] کافی نیست، زیرا هرگز با صرف [[امر به معروف]] و [[عدل]] و [[احسان]] نمی‌توان [[ولی امر]] را [[شناخت]]، چون [[آمران به معروف]] و... بسیارند، به همین سبب در [[نقل]] دیگری فرمود: ... بالمعروف و العدل و الاحسان<ref>الکافی، ج ۱، ص ۸۵؛ التوحید، صدوق، ص ۲۸۶.</ref> نه "بالأمر بالمعروف"، زیرا [[امام]] با معروف، [[عدل]] و [[احسان]] شناخته می‌شود نه با امر به آنها. آن که ولی خداست و [[ولایت]] امر را بر عهده دارد به [[دستور]] دادن به معروف، [[عدل]] و [[احسان]] بسنده نمی‌کند بلکه [[سنت]] او معروف و سیرتش [[عدل]] و سریره او [[احسان]] است. اگر کسی معروف‌شناس باشد، [[حقیقت]] آن را در [[ولی امر]] در می‌یابد. همان‌طور که شناسنده [[عدل]] و [[احسان]]، [[عدل]] و [[احسان]] را در [[سنت]] و سریره و [[سیره]] [[امام]] مشاهده می‌کند و در می‌یابد که او [[صاحب]] [[مقام ولایت]] است<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[امام مهدی موجود موعود (کتاب)|امام مهدی موجود موعود]]، ص ۶۴-۷۰.</ref>.
:::::*بایستگی [[معرفت امام]]{{ع}} تکلیفی همگانی است، تنها [[شناخت]] ظاهری و شناسنامه‌ای (تبارشناسی) نیست، بلکه [[اعتقاد]] قلبی به همسان بودن [[امام]]{{ع}} با [[پیامبر اکرم]]{{صل}} است، جز در [[نبوت]]، آن‌گونه که [[امام صادق]]{{ع}} به [[معاویة بن وهب]] فرمود: "کمتر چیزی که در شناختن [[امام]] لازم است، [[اعتقاد]] به هم‌طرازی او جز در [[مقام نبوت]] با [[پیغمبر]] و [[وراثت]] او از [[پیامبر]] است و اینکه اطاعتش [[طاعت]] [[خدا]] و [[رسول]] است و هماره [[تسلیم]] او باشد و (در آنچه نداند) به او رد کند و گفتار او را بگیرد و بداند که [[امام]] پس از [[رسول خدا]]{{صل}} [[علی بن ابی طالب]]{{ع}} است و پس از او [[حسن]] سپس [[حسین]] و سپس [[علی بن الحسین]] و آن‌گاه [[محمد بن علی]] و پس از او منم و پس از من فرزندم [[موسی]] و پس از او فرزندش [[علی]] و بعد از او فرزندش [[محمد]] و پس از او فرزندش [[علی]] و سپس فرزندش [[حسن]] و [[حجت]] پایانی از [[فرزندان]] [[حسن]] است"<ref>{{متن حدیث| أَدْنَى مَعْرِفَةِ الْإِمَامِ أَنَّهُ عِدْلُ النَّبِيِّ إِلَّا دَرَجَةَ النُّبُوَّةِ وَ وَارِثُهُ وَ أَنَّ طَاعَتَهُ طَاعَةُ اللَّهِ وَ طَاعَةُ رَسُولِ اللَّهِ وَ التَّسْلِيمُ لَهُ فِي كُلِّ أَمْرٍ وَ الرَّدُّ إِلَيْهِ وَ الْأَخْذُ بِقَوْلِهِ وَ يَعْلَمُ أَنَّ الْإِمَامَ بَعْدَ رَسُولِ اللَّهِ ص عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ وَ بَعْدَهُ الْحَسَنُ ثُمَّ الْحُسَيْنُ ثُمَّ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ ثُمَّ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ ثُمَّ أَنَا ثُمَّ بَعْدِي مُوسَى ابْنِي وَ بَعْدَهُ عَلِيٌّ ابْنُهُ وَ بَعْدَ عَلِيٍّ مُحَمَّدٌ ابْنُهُ وَ بَعْدَ مُحَمَّدٍ عَلِيٌّ ابْنُهُ وَ بَعْدَ عَلِيٍّ الْحَسَنُ ابْنُهُ وَ الْحُجَّةُ مِنْ وُلْدِ الْحَسَنِ}}؛ کفایة الأثر، ص ۲۶۳؛ بحار الأنوار، ج ۴، ص ۵۵.</ref>
*بایستگی [[معرفت امام]]{{ع}} تکلیفی همگانی است، تنها [[شناخت]] ظاهری و شناسنامه‌ای (تبارشناسی) نیست، بلکه [[اعتقاد]] قلبی به همسان بودن [[امام]]{{ع}} با [[پیامبر اکرم]]{{صل}} است، جز در [[نبوت]]، آن‌گونه که [[امام صادق]]{{ع}} به [[معاویة بن وهب]] فرمود: "کمتر چیزی که در شناختن [[امام]] لازم است، [[اعتقاد]] به هم‌طرازی او جز در [[مقام نبوت]] با [[پیغمبر]] و [[وراثت]] او از [[پیامبر]] است و اینکه اطاعتش [[طاعت]] [[خدا]] و [[رسول]] است و هماره [[تسلیم]] او باشد و (در آنچه نداند) به او رد کند و گفتار او را بگیرد و بداند که [[امام]] پس از [[رسول خدا]]{{صل}} [[علی بن ابی طالب]]{{ع}} است و پس از او [[حسن]] سپس [[حسین]] و سپس [[علی بن الحسین]] و آن‌گاه [[محمد بن علی]] و پس از او منم و پس از من فرزندم [[موسی]] و پس از او فرزندش [[علی]] و بعد از او فرزندش [[محمد]] و پس از او فرزندش [[علی]] و سپس فرزندش [[حسن]] و [[حجت]] پایانی از [[فرزندان]] [[حسن]] است"<ref>{{متن حدیث| أَدْنَى مَعْرِفَةِ الْإِمَامِ أَنَّهُ عِدْلُ النَّبِيِّ إِلَّا دَرَجَةَ النُّبُوَّةِ وَ وَارِثُهُ وَ أَنَّ طَاعَتَهُ طَاعَةُ اللَّهِ وَ طَاعَةُ رَسُولِ اللَّهِ وَ التَّسْلِيمُ لَهُ فِي كُلِّ أَمْرٍ وَ الرَّدُّ إِلَيْهِ وَ الْأَخْذُ بِقَوْلِهِ وَ يَعْلَمُ أَنَّ الْإِمَامَ بَعْدَ رَسُولِ اللَّهِ ص عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ وَ بَعْدَهُ الْحَسَنُ ثُمَّ الْحُسَيْنُ ثُمَّ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ ثُمَّ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ ثُمَّ أَنَا ثُمَّ بَعْدِي مُوسَى ابْنِي وَ بَعْدَهُ عَلِيٌّ ابْنُهُ وَ بَعْدَ عَلِيٍّ مُحَمَّدٌ ابْنُهُ وَ بَعْدَ مُحَمَّدٍ عَلِيٌّ ابْنُهُ وَ بَعْدَ عَلِيٍّ الْحَسَنُ ابْنُهُ وَ الْحُجَّةُ مِنْ وُلْدِ الْحَسَنِ}}؛ کفایة الأثر، ص ۲۶۳؛ بحار الأنوار، ج ۴، ص ۵۵.</ref>
::::::برپایه این [[کلام]] [[حضرت صادق]]{{ع}}، [[مقام امامت]]، ویژه [[دوازده امام]] [[معصوم]]{{عم}} است و آن وجودهای قدسی در [[شئون]] [[تکوینی]] و [[تشریعی]] جز در [[مقام نبوت]]، هم‌ط‌راز [[پیامبر اکرم]]‌{{صل}}اند؛ این کمترین درجه [[شناخت امام]]{{ع}} است؛ اما [[معرفت]] [[حقیقت]] [[مقام امام]]{{ع}} برای افراد عادی شدنی نیست، چنان‌که [[امام رضا]]{{ع}} فرمود: {{متن حدیث|هَيْهَاتَ هَيْهَاتَ! ضَلَّتِ الْعُقُولُ وَ تَاهَتِ الْحُلُومُ وَ حَارَتِ الْأَلْبَابُ وَ خَسَأَتِ الْعُيُونُ وَ تَصَاغَرَتِ الْعُظَمَاءُ وَ تَحَيَّرَتِ الْحُكَمَاءُ وَ تَقَاصَرَتِ الْحُلَمَاءُ وَ حَصِرَتِ الْخُطَبَاءُ وَ جَهِلَتِ الْأَلِبَّاءُ وَ كَلَّتِ الشُّعَرَاءُ وَ عَجَزَتِ الْأُدَبَاءُ وَ عَيِيَتِ الْبُلَغَاءُ عَنْ وَصْفِ شَأْنٍ مِنْ شَأْنِهِ أَوْ فَضِيلَةٍ مِنْ فَضَائِلِهِ}}<ref>الکافی، ج ۱، ص ۲۰۱.</ref>.
::::::برپایه این [[کلام]] [[حضرت صادق]]{{ع}}، [[مقام امامت]]، ویژه [[دوازده امام]] [[معصوم]]{{عم}} است و آن وجودهای قدسی در [[شئون]] [[تکوینی]] و [[تشریعی]] جز در [[مقام نبوت]]، هم‌ط‌راز [[پیامبر اکرم]]‌{{صل}}اند؛ این کمترین درجه [[شناخت امام]]{{ع}} است؛ اما [[معرفت]] [[حقیقت]] [[مقام امام]]{{ع}} برای افراد عادی شدنی نیست، چنان‌که [[امام رضا]]{{ع}} فرمود: {{متن حدیث|هَيْهَاتَ هَيْهَاتَ! ضَلَّتِ الْعُقُولُ وَ تَاهَتِ الْحُلُومُ وَ حَارَتِ الْأَلْبَابُ وَ خَسَأَتِ الْعُيُونُ وَ تَصَاغَرَتِ الْعُظَمَاءُ وَ تَحَيَّرَتِ الْحُكَمَاءُ وَ تَقَاصَرَتِ الْحُلَمَاءُ وَ حَصِرَتِ الْخُطَبَاءُ وَ جَهِلَتِ الْأَلِبَّاءُ وَ كَلَّتِ الشُّعَرَاءُ وَ عَجَزَتِ الْأُدَبَاءُ وَ عَيِيَتِ الْبُلَغَاءُ عَنْ وَصْفِ شَأْنٍ مِنْ شَأْنِهِ أَوْ فَضِيلَةٍ مِنْ فَضَائِلِهِ}}<ref>الکافی، ج ۱، ص ۲۰۱.</ref>.


خط ۱۳۶: خط ۱۳۶:
| پاسخ‌دهنده = قنبر علی صمدی
| پاسخ‌دهنده = قنبر علی صمدی
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[قنبر علی صمدی]]'''، در کتاب ''«[[آخرین منجی (کتاب)|آخرین منجی]]»'' در این‌باره گفته است:
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[قنبر علی صمدی]]'''، در کتاب ''«[[آخرین منجی (کتاب)|آخرین منجی]]»'' در این‌باره گفته است:
:::::*«مراد از [[معرفت]] در این بحث، تنها [[شناخت]] شناسنامه‌ای، یعنی دانستن اسم و [[نسب]] و خصوصیات ظاهری [[حضرت]] نیست؛ بلکه مراد، حصول [[ایمان]] و [[اعتقاد]] قلبی نسبت به [[مقام]] الهی [[امام مهدی|امام عصر]]{{ع}} و توجه به [[جایگاه]] رفیع دینی و [[سیاسی]] [[اجتماعی]] ایشان در عصر حاضر است. چنین [[شناخت]] و معرفتی، اساس [[اندیشه]] [[انتظار]] [[ظهور]] را شکل می‌دهد و بدون آن، حرکت در جاده [[انتظار]]، ممکن نیست. [[معرفت]] [[امام]] و توجه به [[شئون]] تکوینی و تشریعی [[مقام]] [[امامت]]، به تناسب [[فهم]] و [[درک]] افراد، دارای مراتب مختلفی است که هرکس به [[میزان]] ظرفیت، [[تلاش]] و استعداد خود، می‌تواند به درجه خاصی از [[معرفت]] نائل‌اید.
*«مراد از [[معرفت]] در این بحث، تنها [[شناخت]] شناسنامه‌ای، یعنی دانستن اسم و [[نسب]] و خصوصیات ظاهری [[حضرت]] نیست؛ بلکه مراد، حصول [[ایمان]] و [[اعتقاد]] قلبی نسبت به [[مقام]] الهی [[امام مهدی|امام عصر]]{{ع}} و توجه به [[جایگاه]] رفیع دینی و [[سیاسی]] [[اجتماعی]] ایشان در عصر حاضر است. چنین [[شناخت]] و معرفتی، اساس [[اندیشه]] [[انتظار]] [[ظهور]] را شکل می‌دهد و بدون آن، حرکت در جاده [[انتظار]]، ممکن نیست. [[معرفت]] [[امام]] و توجه به [[شئون]] تکوینی و تشریعی [[مقام]] [[امامت]]، به تناسب [[فهم]] و [[درک]] افراد، دارای مراتب مختلفی است که هرکس به [[میزان]] ظرفیت، [[تلاش]] و استعداد خود، می‌تواند به درجه خاصی از [[معرفت]] نائل‌اید.
:::::اما سؤال اینجاست که حداقل [[معرفت]] [[امام]]، یعنی همان چیزی که نبودش مساوی با [[جاهلیت]] وبی دینی خواهد بود، چیست؟ [[امام صادق]]{{ع}} در سخنی با [[معاویه بن وهب]]، حداقل [[معرفت]] [[امام]] را هم‌شأن دانستن [[امام]] و [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]]{{صل}} دانسته و فرموده‌اند: "کم‌ترین درجه [[معرفت]] [[امام]]، [[اعتقاد]] به هم وزن و هم‌شأن بودن او با [[پیامبر]]{{صل}} است، مگر در [[شأن]] و مرتبه [[نبوت]] که از این نظر، [[امام]] [[وارث]] [[پیامبر]]{{صل}} است. هم چنین اعتراف به این که [[اطاعت]] از [[امام]]، [[اطاعت از خدا]] و [[پیامبر]] است و نیز [[فرمانبری]] از او، واگذاری امور به او، عمل به گفته‌های او و [[اعتقاد]] به این موضوع که بعد از [[پیامبر]]{{صل}} [[امام علی|علی بن ابی طالب]]{{ع}} و بعد از او، [[امام حسن|حسن]] و [[امام حسین|حسین]] تا [[امام مهدی|حضرت حجت]]{{ع}} [[جانشینان]] [[پیامبر]] و [[پیشوایان]] مسلمین‌اند"<ref>{{عربی|" أَدْنَى مَعْرِفَةُ الْإِمَامِ أَنَّهُ عَدْلُ النَّبِيِّ إِلَّا دَرَجَةِ النُّبُوَّةِ وَ وَارِثُهُ وَ أَنَّ طَاعَتَهُ طَاعَةُ اللَّهِ وَ طَاعَةُ رَسُولِ اللَّهِ وَ التَّسْلِيمُ لَهُ فِي كُلِّ أَمْرٍ وَ الرَّدِّ إِلَيْهِ وَ الْأَخْذِ بِقَوْلِهِ وَ يَعْلَمُ أَنَّ الْإِمَامُ بَعْدَ رَسُولِ اللَّهِ {{صل}} عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ وَ بَعْدِهِ الْحَسَنُ ثُمَّ الْحُسَيْنِ ثُمَّ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ ثُمَّ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ ثُمَّ أَنَا ثُمَّ بَعْدِي مُوسَى ابْنِي وَ بَعْدِهِ عَلِيُّ ابْنِهِ وَ بَعْدَ عَلِيِّ مُحَمَّدِ ابْنَهُ وَ بَعْدَ مُحَمَّدٍ عَلِيُّ ابْنِهِ وَ بَعْدَ عَلِيِّ الْحَسَنُ ابْنُهُ وَ الْحُجَّةُ مِنْ وُلْدِ الْحَسَنِ "}}؛ کفایة الأثر، ص۲۶۳؛ بحار الانوار، ج۴، ص۵۵ و ج۳۶، ص۴۰۷.</ref>. طبق [[کلام]] [[امام صادق]]{{ع}} پایین‌ترین درجه [[معرفت]] [[امام]]، اقرار به این مسأله است که:
:::::اما سؤال اینجاست که حداقل [[معرفت]] [[امام]]، یعنی همان چیزی که نبودش مساوی با [[جاهلیت]] وبی دینی خواهد بود، چیست؟ [[امام صادق]]{{ع}} در سخنی با [[معاویه بن وهب]]، حداقل [[معرفت]] [[امام]] را هم‌شأن دانستن [[امام]] و [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]]{{صل}} دانسته و فرموده‌اند: "کم‌ترین درجه [[معرفت]] [[امام]]، [[اعتقاد]] به هم وزن و هم‌شأن بودن او با [[پیامبر]]{{صل}} است، مگر در [[شأن]] و مرتبه [[نبوت]] که از این نظر، [[امام]] [[وارث]] [[پیامبر]]{{صل}} است. هم چنین اعتراف به این که [[اطاعت]] از [[امام]]، [[اطاعت از خدا]] و [[پیامبر]] است و نیز [[فرمانبری]] از او، واگذاری امور به او، عمل به گفته‌های او و [[اعتقاد]] به این موضوع که بعد از [[پیامبر]]{{صل}} [[امام علی|علی بن ابی طالب]]{{ع}} و بعد از او، [[امام حسن|حسن]] و [[امام حسین|حسین]] تا [[امام مهدی|حضرت حجت]]{{ع}} [[جانشینان]] [[پیامبر]] و [[پیشوایان]] مسلمین‌اند"<ref>{{عربی|" أَدْنَى مَعْرِفَةُ الْإِمَامِ أَنَّهُ عَدْلُ النَّبِيِّ إِلَّا دَرَجَةِ النُّبُوَّةِ وَ وَارِثُهُ وَ أَنَّ طَاعَتَهُ طَاعَةُ اللَّهِ وَ طَاعَةُ رَسُولِ اللَّهِ وَ التَّسْلِيمُ لَهُ فِي كُلِّ أَمْرٍ وَ الرَّدِّ إِلَيْهِ وَ الْأَخْذِ بِقَوْلِهِ وَ يَعْلَمُ أَنَّ الْإِمَامُ بَعْدَ رَسُولِ اللَّهِ {{صل}} عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ وَ بَعْدِهِ الْحَسَنُ ثُمَّ الْحُسَيْنِ ثُمَّ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ ثُمَّ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ ثُمَّ أَنَا ثُمَّ بَعْدِي مُوسَى ابْنِي وَ بَعْدِهِ عَلِيُّ ابْنِهِ وَ بَعْدَ عَلِيِّ مُحَمَّدِ ابْنَهُ وَ بَعْدَ مُحَمَّدٍ عَلِيُّ ابْنِهِ وَ بَعْدَ عَلِيِّ الْحَسَنُ ابْنُهُ وَ الْحُجَّةُ مِنْ وُلْدِ الْحَسَنِ "}}؛ کفایة الأثر، ص۲۶۳؛ بحار الانوار، ج۴، ص۵۵ و ج۳۶، ص۴۰۷.</ref>. طبق [[کلام]] [[امام صادق]]{{ع}} پایین‌ترین درجه [[معرفت]] [[امام]]، اقرار به این مسأله است که:
::::#[[امام]] در همه [[شئون]] ولائی غیر از [[شأن]] [[نبوت]]، معادل و هم وزن [[پیامبر]]{{صل}} است.
::::#[[امام]] در همه [[شئون]] ولائی غیر از [[شأن]] [[نبوت]]، معادل و هم وزن [[پیامبر]]{{صل}} است.
۴۱۵٬۰۷۸

ویرایش