"استاذ" یکی از [[مجوسیان]] [[خراسان]] بود که خود را [[موعود]] [[زرتشت]] می‌دانست و [[ادعای پیامبری]] کرد و در صدد بود که [[کیش]] کهن زرتشتی را با بعضی [[اصلاحات]] [[احیا]] کند. وی مدتی پیش از [[شورش]]، خویش را [[مسلمان]] خواند و در ناحیه شرقی [[ایران]] [[نفوذ]] و قدرتی فراوان به دست آورد. از این‌رو هنگامی که در سیستان خروج کرد عده‌ای بسیار بر وی گرد آمدند. [[استاذسیس]] بر سیستان و هرات و بادغیس دست یافت و تا [[مرو رود]] پیش رفت و بارها سپاهیان [[منصور عباسی]] را [[شکست]] داد؛ اما سرانجام به محاصره [[سپاه]] [[خازم بن خزیمه]] درآمد<ref>تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۳۸۰.</ref> و [[شکست]] خورد و از میدان [[کارزار]] گریخت، اما [[اعراب]] او را گرفتند و کشتند و به قولی او و فرزندش را به [[بغداد]] فرستادند و [[منصور]] دستور داد تا وی را به [[قتل]] رساندند<ref>تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۳۸۰.</ref>.<ref>[[سید احمد رضا خضری|خضری، سید احمد رضا]]، [[تاریخ خلافت عباسی از آغاز تا پایان آل بویه (کتاب)|تاریخ خلافت عباسی از آغاز تا پایان آل بویه]] ص ۴۰.</ref>.
