آیا رجعت مستلزم تناسخ نیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پرسشهای وابسته}} +{{پرسش وابسته}})) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{منبعشناسی جامع}} +{{منبع جامع}})) |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
==[[:رده:آثار رجعت|منبعشناسی جامع رجعت]]== | ==[[:رده:آثار رجعت|منبعشناسی جامع رجعت]]== | ||
{{ | {{منبع جامع}} | ||
* [[:رده:کتابشناسی کتابهای رجعت|کتابشناسی رجعت]]؛ | * [[:رده:کتابشناسی کتابهای رجعت|کتابشناسی رجعت]]؛ | ||
* [[:رده:مقالهشناسی مقالههای رجعت|مقالهشناسی رجعت]]؛ | * [[:رده:مقالهشناسی مقالههای رجعت|مقالهشناسی رجعت]]؛ |
نسخهٔ ۳۰ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۲۲
آیا رجعت مستلزم تناسخ نیست؟ | |
---|---|
موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ رجعت |
مدخل اصلی | رجعت |
آیا رجعت مستلزم تناسخ نیست؟ یکی از پرسشهای مرتبط به بحث رجعت است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی رجعت مراجعه شود.
عبارتهای دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
آیتالله محمدی ریشهری در کتاب «دانشنامهٔ امام مهدی» در این باره گفته است:
« این اشکال از فهم نادرست معنای تناسخ و معنای رجعت ناشی شده است. تناسخ به معنای آن است که روح کسی پس از مرگ، در بدنی دیگر، غیر از بدن خودش وارد شود؛ اما رجعت به معنای بازگشت روح به بدن خود فرد است، دقیقاً مانند همان اتفاقی که در معاد خواهد افتاد. اگر بازگشت روح به بدن در معاد مستلزم تناسخ است، در رجعت هم هست؛ اما نه در معاد و نه در رجعت، بازگشت به بدنی دیگر نیست؛ بلکه بازگشت به بدن خود فرد است. بنابراین، هیچ امری که محال یا خلاف اسلام باشد اتفاق نخواهد افتاد»[۱].
جستارهای وابسته
پرسشهای وابسته
- چگونه انسان معدوم میتواند از نو رجعت کند؟ (پرسش)
- آیا رجعت رجوع از فعل به قوه نیست؟ (پرسش)
- خدای متعال تقاضای بازگشت عدهای را هنگام مرگ رد میکند پس چگونه میتوان پذیرفت که پس از مرگ باز گردند؟ (پرسش)
- آیا اعتقاد به رجعت امام غلو نیست؟ (پرسش)
- آیا مقام رجعت به غیر معصوم داده میشود؟ (پرسش)
- شرایط دستیابی غیر معصوم به رجعت چیست؟ (پرسش)
- بازگشت کافران پس از دیدن عذابهای برزخ ظلم نیست؟ (پرسش)
- اگر رجعت در زمان امام مهدی رخ میدهد آیا خلو زمین از حجت یا تقدم غیر افضل بر افضل لازم نمیآید؟ (پرسش)
منبعشناسی جامع رجعت
پانویس
- ↑ دانشنامه امام مهدی، ج۸، ص۷۵.