شعائر الله: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پایان مدخل‌های وابسته}} +{{پایان مدخل‌ وابسته}}))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{مدخل‌های وابسته}} +{{مدخل‌ وابسته}}))
خط ۱۴: خط ۱۴:


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل‌های وابسته}}
{{مدخل‌ وابسته}}
* [[شعار]]
* [[شعار]]
* [[شعائر]]
* [[شعائر]]

نسخهٔ ‏۳۰ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۴۰

اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل شعائر الله (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

معناشناسی

"شعائر" جمع "شعیره" یعنی آنچه با لطف و دقت درک می‌شود. "شَعَائِرَ اللَّهِ" در مورد خداوند، اموری است که با لطف و دقت در عظمت و جلال و سلطنت خداوند درک می‌گردد[۱]. اصل آن "شعر" به معنای علم و معرفت و نشانه است[۲].

شعائر الله در قرآن

در یکی از آیات قرآن کریم آمده است: ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُحِلُّوا شَعَائِرَ اللَّهِ[۳]. ﴿شَعَائِرَ اللَّهِ به حج و اعمال آن اطلاق شده است: ﴿إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ[۴]. به اعمال حج شعائر الهی اطلاق شده، چون معارف حج از اعمال ظاهری آن قابل درک و احساس است[۵].

شعائر نماد یک ملت

شعائر یک دین یا یک امّت، سمبل‌ها و نمادهای مشخص، اصول و ارزش‌های حاکم بر آنهاست و هیچ ملت و آیینی از این سمبل‌ها و نمادهای نشان‌گر خالی نیستند. اعمال عبادی، به‌خصوص اعمالی که به‌صورت دسته‌جمعی انجام می‌شود، ظاهرترین و بارزترین نمادها و شعائر یک ملت یا دین هستند. نمازهای جمعه و جماعت، اعمال حج و روزه نمونه‌هایی عالی از این نمادها در اسلام هستند[۶].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۷۶.
  2. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۱۹۳.
  3. «ای مؤمنان! (حرمت) شعائر خداوند نشکنید» سوره مائده، آیه ۲.
  4. «بی‌گمان صفا و مروه از نشانه های (بندگی) خداوند است » سوره بقره، آیه ۱۵۸.
  5. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۵۶.
  6. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۶۵-۳۶۶.