علمدار: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==))
جز (جایگزینی متن - '{{امامت}} ==مقدمه==' به '{{امامت}} ==مقدمه==')
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{امامت}}
==مقدمه==
==مقدمه==
'''علمدار''' از لقب‌های [[قمر بنی هاشم]] است که در [[کربلا]]، [[پرچم]] [[لشکر]] [[امام]] بر دوش او بود. نقش علمدار در میدان [[نبرد]]، مهم بود و عامل [[حفظ]] [[انسجام]] نیرو‌های [[سپاه]] محسوب می‌شد. [[روز عاشورا]]، [[امام حسین]]{{ع}} [[یاران]] اندک خود را به سه جناح [[چپ و راست]] و [[قلب]] تقسیم کرد و برای هر یک [[فرماندهی]] برگزید و [[پرچم]] را به [[دست]] برادرش [[عباس]] داد<ref>بحارالأنوار، ج۴۵، ص۵ و ۳۹.</ref>.
'''علمدار''' از لقب‌های [[قمر بنی هاشم]] است که در [[کربلا]]، [[پرچم]] [[لشکر]] [[امام]] بر دوش او بود. نقش علمدار در میدان [[نبرد]]، مهم بود و عامل [[حفظ]] [[انسجام]] نیرو‌های [[سپاه]] محسوب می‌شد. [[روز عاشورا]]، [[امام حسین]]{{ع}} [[یاران]] اندک خود را به سه جناح [[چپ و راست]] و [[قلب]] تقسیم کرد و برای هر یک [[فرماندهی]] برگزید و [[پرچم]] را به [[دست]] برادرش [[عباس]] داد<ref>بحارالأنوار، ج۴۵، ص۵ و ۳۹.</ref>.

نسخهٔ ‏۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۳۰

مقدمه

علمدار از لقب‌های قمر بنی هاشم است که در کربلا، پرچم لشکر امام بر دوش او بود. نقش علمدار در میدان نبرد، مهم بود و عامل حفظ انسجام نیرو‌های سپاه محسوب می‌شد. روز عاشورا، امام حسین(ع) یاران اندک خود را به سه جناح چپ و راست و قلب تقسیم کرد و برای هر یک فرماندهی برگزید و پرچم را به دست برادرش عباس داد[۱]. روز عاشورا نیز چون عباس(ع) خدمت امام آمد و از او اذن میدان‌طلبید، امام گریست و ابتدا اجازه نداد و فرمود: تو علمدار منی، اگر تو بروی و کشته شوی، سپاه من از هم می‌پاشد: «يا أَخِي أَنْتَ صَاحِبُ لِوَائِي وَ إِذَا مَضَيْتَ تَفَرَّقَ عَسْكَرِي»[۲][۳].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. بحارالأنوار، ج۴۵، ص۵ و ۳۹.
  2. معالی السبطین، ج۱، ص۴۴۱.
  3. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۳۴۷.