نامۀ ۱۳ نهج البلاغه: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
جز (جایگزینی متن - '{{امامت}} ==مقدمه==' به '{{امامت}} ==مقدمه==') |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*[[امام]] {{ع}} در این [[نامه]] [[مالک اشتر]] را به [[فرماندهی سپاه]] که پیشتر به سوی [[معاویه]] روانه کرده بود برمیگزیند و برتریهای وی را به آن دو گوشزد میکند<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 762.</ref>. | *[[امام]] {{ع}} در این [[نامه]] [[مالک اشتر]] را به [[فرماندهی سپاه]] که پیشتر به سوی [[معاویه]] روانه کرده بود برمیگزیند و برتریهای وی را به آن دو گوشزد میکند<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 762.</ref>. |
نسخهٔ ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۳۰
مقدمه
- امام (ع) در این نامه مالک اشتر را به فرماندهی سپاه که پیشتر به سوی معاویه روانه کرده بود برمیگزیند و برتریهای وی را به آن دو گوشزد میکند[۱].
- این نامه را پیش از رضی، نصر بن مزاحم منقری در وقعة الصفین و ابن اعثم در الفتوح گزارش کردهاند. از شواهد تاریخی چنین برمیآید که تاریخ صدور این نامه سال ۳۶ هجری است[۲].
فرازی از نامه
- من مالک اشتر پسر حارث را بر شما و سپاهیانی که در فرمان شماست، امیر کردم. گفته او را بشنوید و از وی فرمان برید! او را چون زره و سپر نگهبان خود کنید که مالک نه سستی است و نه لغزش؛ نه کندی کند آنجا که شتاب باید و نه شتاب گیرد آنجا که کندی شاید[۳].
پرسشهای وابسته
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 762.
- ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 762.
- ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 762.