دروازه ساعات: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
جز (جایگزینی متن - '{{امامت}} ==مقدمه==' به '{{امامت}} ==مقدمه==') |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
نام یکی از دروازه‌های ورودی [[دمشق]]، که [[اسرای اهل بیت]] را از آنجا وارد [[شهر]] کردند، همراه سر [[مطهّر]] [[امام حسین]]{{ع}}. در حالی که [[مردم]] به [[شادمانی]] و پایکوبی و طبل زنی مشغول بودند. نام آن دروازه “باب ساعات” بود<ref>بحار الانوار، ج۴۵، ص۱۲۸. برخی هم علت نامگذاری را وجود ساعتی مخصوص بر سر در آن دانسته‌اند (نفس المهموم، ص۲۴۱).</ref>. آن دروازه، یکی از دروازه‌های شرقی آن [[شهر]] بود که [[راه]] [[حلب]] و [[کوفه]] به این دروازه ختم می‌‌گردید. هنگامی که [[اسیران]] به دروازۀ [[شام]] رسیدند، از شدّت ازدحام جمعیّت و مانور [[لشکر]] [[بنی امیّه]]، ساعت‌ها قافلۀ [[اسرا]] در کنار دروازۀ [[شام]] توقّف کرد. لذا [[شیعیان]] این دروازه را “باب ساعات” نامیدند. در عصر حاضر، باب ساعات را”باب توما” می‌نامند و آثاری از این دروازۀ قدیمی باقی مانده است و امروزه باب توما از محلّه‌های [[مسیحی]] نشین [[شهر]] [[دمشق]] است و نسبت به نقاط دیگر [[شهر]]، از هم پاشیده‌تر و کثیف‌تر به نظر می‌‌رسد<ref>دایرة المعارف تشیع، ج۳، ص۱۲. (به نقلی، توقف سه ساعتۀ آنان یکی از درهای قصر بود و به آن «باب الساعات» گفتند. ریاض القدس، ج۲، ص۲۹۴ به نقل از منتخب طریحی).</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۱۸۸.</ref>. | نام یکی از دروازه‌های ورودی [[دمشق]]، که [[اسرای اهل بیت]] را از آنجا وارد [[شهر]] کردند، همراه سر [[مطهّر]] [[امام حسین]]{{ع}}. در حالی که [[مردم]] به [[شادمانی]] و پایکوبی و طبل زنی مشغول بودند. نام آن دروازه “باب ساعات” بود<ref>بحار الانوار، ج۴۵، ص۱۲۸. برخی هم علت نامگذاری را وجود ساعتی مخصوص بر سر در آن دانسته‌اند (نفس المهموم، ص۲۴۱).</ref>. آن دروازه، یکی از دروازه‌های شرقی آن [[شهر]] بود که [[راه]] [[حلب]] و [[کوفه]] به این دروازه ختم می‌‌گردید. هنگامی که [[اسیران]] به دروازۀ [[شام]] رسیدند، از شدّت ازدحام جمعیّت و مانور [[لشکر]] [[بنی امیّه]]، ساعت‌ها قافلۀ [[اسرا]] در کنار دروازۀ [[شام]] توقّف کرد. لذا [[شیعیان]] این دروازه را “باب ساعات” نامیدند. در عصر حاضر، باب ساعات را”باب توما” می‌نامند و آثاری از این دروازۀ قدیمی باقی مانده است و امروزه باب توما از محلّه‌های [[مسیحی]] نشین [[شهر]] [[دمشق]] است و نسبت به نقاط دیگر [[شهر]]، از هم پاشیده‌تر و کثیف‌تر به نظر می‌‌رسد<ref>دایرة المعارف تشیع، ج۳، ص۱۲. (به نقلی، توقف سه ساعتۀ آنان یکی از درهای قصر بود و به آن «باب الساعات» گفتند. ریاض القدس، ج۲، ص۲۹۴ به نقل از منتخب طریحی).</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۱۸۸.</ref>. | ||
نسخهٔ ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۳۰
مقدمه
نام یکی از دروازه‌های ورودی دمشق، که اسرای اهل بیت را از آنجا وارد شهر کردند، همراه سر مطهّر امام حسین(ع). در حالی که مردم به شادمانی و پایکوبی و طبل زنی مشغول بودند. نام آن دروازه “باب ساعات” بود[۱]. آن دروازه، یکی از دروازه‌های شرقی آن شهر بود که راه حلب و کوفه به این دروازه ختم می‌‌گردید. هنگامی که اسیران به دروازۀ شام رسیدند، از شدّت ازدحام جمعیّت و مانور لشکر بنی امیّه، ساعت‌ها قافلۀ اسرا در کنار دروازۀ شام توقّف کرد. لذا شیعیان این دروازه را “باب ساعات” نامیدند. در عصر حاضر، باب ساعات را”باب توما” می‌نامند و آثاری از این دروازۀ قدیمی باقی مانده است و امروزه باب توما از محلّه‌های مسیحی نشین شهر دمشق است و نسبت به نقاط دیگر شهر، از هم پاشیده‌تر و کثیف‌تر به نظر می‌‌رسد[۲][۳].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ بحار الانوار، ج۴۵، ص۱۲۸. برخی هم علت نامگذاری را وجود ساعتی مخصوص بر سر در آن دانسته‌اند (نفس المهموم، ص۲۴۱).
- ↑ دایرة المعارف تشیع، ج۳، ص۱۲. (به نقلی، توقف سه ساعتۀ آنان یکی از درهای قصر بود و به آن «باب الساعات» گفتند. ریاض القدس، ج۲، ص۲۹۴ به نقل از منتخب طریحی).
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۱۸۸.