معبد (نام شخص): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==))
جز (جایگزینی متن - '{{امامت}} ==مقدمه==' به '{{امامت}} ==مقدمه==')
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{امامت}}
==مقدمه==
==مقدمه==
از [[حسب و نسب]] معبد مشخصاتی در [[تاریخ]] نیامده ولی او از [[شیعیان]] و [[یاران حضرت علی]]{{ع}} و [[دلاور]] مردان [[جنگ صفین]] در رکاب [[حضرت]] بود و به [[شهادت]] رسید، و این [[روایت]] از معبد رسیده که [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} موقع حرکت به جانب [[صفین]]، [[معاویه]] و سپاهیانش را از [[دشمنان خدا]] و [[دشمنان]] [[قرآن]] و [[سنت پیامبر]] معرفی کرده است.
از [[حسب و نسب]] معبد مشخصاتی در [[تاریخ]] نیامده ولی او از [[شیعیان]] و [[یاران حضرت علی]]{{ع}} و [[دلاور]] مردان [[جنگ صفین]] در رکاب [[حضرت]] بود و به [[شهادت]] رسید، و این [[روایت]] از معبد رسیده که [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} موقع حرکت به جانب [[صفین]]، [[معاویه]] و سپاهیانش را از [[دشمنان خدا]] و [[دشمنان]] [[قرآن]] و [[سنت پیامبر]] معرفی کرده است.

نسخهٔ ‏۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۳۰

مقدمه

از حسب و نسب معبد مشخصاتی در تاریخ نیامده ولی او از شیعیان و یاران حضرت علی(ع) و دلاور مردان جنگ صفین در رکاب حضرت بود و به شهادت رسید، و این روایت از معبد رسیده که امیرالمؤمنین(ع) موقع حرکت به جانب صفین، معاویه و سپاهیانش را از دشمنان خدا و دشمنان قرآن و سنت پیامبر معرفی کرده است.

ابن ابی الحدید از معبد نقل می‌کند که گفت: من در مسجد کوفه بودم که حضرت علی(ع) بالای منبر کوفه ایستاد و مردم را برای جنگ با شامیان و حرکت به سوی صفین تحریص می‌کرد و خودم شنیدم که می‌فرمود: "به سوی دشمنان خدا و به سوی دشمنان قرآن و سنت‌های پسندیده حرکت کنید، به سوی بازماندگان احزاب و قاتلان مهاجر و انصار به راه بیفتید"[۱]، در این موقع مردی از بنی فزاره برخاست و به حضرت اعتراض کرد که چرا ما را به جنگ برادران شامی می‌بری همان گونه که ما را به جنگ برادران بصره‌ای بردی و ایشان را کشتی؟ نه هرگز چنین نمی‌کنیم. در این موقع مالک اشتر برخاست و در برابر سخن نسنجیده مرد فزاری فریاد برآورد که او فرار کرد و مردم او را تعقیب نمودند..."[۲].

به نقل ابن مزاحم، معبد در جنگ صفین به همراه هاشم مرقال سردار دلاور سپاه امیرالمؤمنین(ع) با شامیان جنگید و به شهادت رسید، و چون حضرت از کنار جسد مطهر هاشم و کشته‌های اطراف او عبور کرد دو بیت شعر در پاداش معنوی آنان خواند و در این شعر از معبد نیز تجلیل به عمل آورد:

- خداوند پاداش نیکو به گروه اسلمی دهد، آنان که همراه هاشم در جنگ، روسفید شدند.

- یزید، عبدالله بن بشر، معبد، سفیان و دو فرزند هاشم صاحب فضیلت‌اند[۳].[۴]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. «سِيرُوا إِلَى أَعْدَاءِ اَللَّهِ سِيرُوا إِلَى أَعْدَاءِ اَلْقُرْآنِ وَ اَلسُّنَنِ سِيرُوا إِلَى بَقِيَّةِ اَلْأَحْزَابِ وَ قَتَلَةِ اَلْمُهَاجِرِينَ وَ اَلْأَنْصَارِ »
  2. شرح ابن ابی الحدید، ج۳، ص۱۷۳.
  3. جزی الله خیرا عصبة أسلمیة *** صباح الوجوه صرعوا حول یزید و عبدالله بشر و معبد *** و سفیان و إبنا هاشم فی المکارم؛ وقعة صفین، ص۳۵۶.
  4. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۳۲۵-۱۳۲۶.