آیه اهل ذکر در فقه اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پایان مدخل‌های وابسته}} +{{پایان مدخل‌ وابسته}}))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{مدخل‌ وابسته}} +{{مدخل وابسته}}))
خط ۷: خط ۷:


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل‌ وابسته}}
{{مدخل وابسته}}
* [[اهل ذکر]]
* [[اهل ذکر]]
* [[مرجعیت علمی]]
* [[مرجعیت علمی]]

نسخهٔ ‏۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۳۵

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون آیه اهل ذکر است. "آیه اهل ذکر" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

به آیه ﴿فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ[۱] در فقه، باب اجتهاد و تقلید، بر وجوب تقلید [۲] و در اصول فقه، بر حجیت خبر واحد[۳] استناد شده است. برخی نیز برای جواز بقا بر تقلید مجتهد میّت به این آیه استناد کرده‏اند؛ زیرا عمل به قول اهل ذکر، به زنده بودن آنان مقیّد نشده است[۴].[۵]

جستارهای وابسته

پرسش مستقیم

منابع

پانویس

  1. «و ما پیش از تو جز مردانی را که به آنها وحی می‌کردیم نفرستادیم؛ اگر نمی‌دانید از اهل کتاب (آسمانی) بپرسید» سوره نحل، آیه ۴۳.
  2. جواهر الکلام، چ۴۱، ص:۵۲۸.
  3. فرائد الاصول، ج۱، ص:۲۸۸؛ الفصول الغرویة، ص:۲۷۶
  4. التنقیح (الإجتهاد و التقلید)، ص:۱۱۰.
  5. هاشمی شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت ج۱، صفحه ۱۹۶.