ابوشهم: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'پرونده:1100558.jpg' به 'پرونده:IM009657.jpg') |
جز (جایگزینی متن - '</div> <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">' به '</div>') |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | ||
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ابوشهم در تراجم و رجال]] - [[ابوشهم در تاریخ اسلامی]]</div> | <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ابوشهم در تراجم و رجال]] - [[ابوشهم در تاریخ اسلامی]]</div> | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== |
نسخهٔ ۱۵ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۳۰
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
مقدمه
ابن حجر[۱] میگوید: نام و نسب او شناخته شده نیست. اما ابن سکن نام او را زید و به قولی یزید بن ابی شیبه میداند و برخی نیز او را عبید بن کعب میخوانند[۲]. وی فردی شوخ طبع، فرومایه[۳] و از صحابه ساکن کوفه بود که از رسول خدا(ص) روایت دارد[۴]. تمام کسانی که نامی از وی بردهاند، به داستان بیعت او با رسول خدا(ص) اشاره کردهاند. ابوشهم میگوید: روزی در یکی از کوچههای مدینه[۵]، کنیزکی از کنارم گذشت، دست به ران او زدم. فردای همان روز خدمت رسول خدا(ص) رسیدم که مشغول بیعت با مردم بود. دست خود را برای بیعت به طرف ایشان دراز کردم، ولی دست خود را کشید و فرمود: "با کسی که دیروز چنان کرد، دست بدهم؟!"[۶] عرض کردم: یا رسول الله! دیگر چنین نمیکنم. حضرت راضی شد و برای بیعت، دست داد[۷]. ابن حجر[۸]، سند این روایت را قوی دانسته است.[۹]
منابع
پانویس
- ↑ ابن حجر، ج۷، ص۱۷۷.
- ↑ مزی، ج۳۳، ص۴۰۷.
- ↑ ابن سعد، ج۶، ص۱۲۴.
- ↑ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۵۲؛ ابن حجر، ج۷، ص۱۷۷.
- ↑ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۵۲.
- ↑ ر.ک: ابن حجر، ج۷، ص۱۷۷؛ با کمی اختلاف در عبارت ر.ک: ابونعیم، ج۵، ص۲۹۳۳.
- ↑ ابن سعد، ج۶، ص۱۲۴؛ ابویعلی، ص۵۷؛ طبرانی، ج۲۲، ص۳۷۲؛ ابن اثیر، ج۶، ص۱۵۴.
- ↑ ابن حجر، ج۷، ص۱۷۷.
- ↑ محمدی، رمضان، مقاله «ابوشهم»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۳۷۶.