ابوملیل بن ازعر ضبعی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'پرونده:1100558.jpg' به 'پرونده:IM009657.jpg') |
جز (جایگزینی متن - '</div> <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">' به '</div>') |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | ||
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ابوملیل بن ازعر ضبعی در تراجم و رجال]] - [[ابوملیل بن ازعر ضبعی در تاریخ اسلامی]]</div> | <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ابوملیل بن ازعر ضبعی در تراجم و رجال]] - [[ابوملیل بن ازعر ضبعی در تاریخ اسلامی]]</div> | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
نسخهٔ ۱۵ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۴۰
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
از دو تن به نام ابوملیل یاد شده است: یکی سُلَیک بن اغر و دیگری فرزند ازعر بن یزید بن عطاف از بنوضیعه شاخه‌ای از بنو عمرو بن عوف از قبیله اوس[۱] ابن فتحون آن دو را یکی دانسته و ابن حجر[۲] در اینجا احتمال تصحیف و تحریف داده که می‌توان تصحیف ملیل به ملیک (در برخی نسخ) و ازعر به اغر باشد که در این صورت، سلیک پدر وی و یزید بن عطاف جد او خواهد بود. مادرش أم‌عمرو دختر اشرف بن عطاف نیز از همان تیره به شمار می‌رود[۳]. ابوملیل به همراه برادرزاده‌اش، عمرو (عمیر) بن معبد و عموزاده منافقش، معتب بن قشیر بن ملیل، در غزوه بدر[۴] و أحد[۵] شرکت داشت. ابن کلبی[۶] او را در شمار کسانی نام برده که در نبرد خندق خانه‌هاشان را عوره می‌شمردند[۷]. از نسل او کسی باقی نمانده است[۸].[۹]
منابع
پانویس
- ↑ ابن عبدالبر، ج۴، ص۳۲۵.
- ↑ ابن حجر، ج۷، ص۳۱۸.
- ↑ ابن سعد، ج۳، ص۳۵۳.
- ↑ ابن هشام، ج۲، ص۵۰۹؛ ابن ابی عاصم، ج۳، ص۴۰۳.
- ↑ ابن سعد، ج۳، ص۴۶۳؛ ابن اثیر، ج۵، ص۲۹۵.
- ↑ ر.ک: مقریزی، ص۲۳۳۱؛ ابن حجر، ج۷، ص۳۱۸.
- ↑ ر.ک: احزاب، ۱۳.
- ↑ ابن سعد، ج۳، ص۳۵۳.
- ↑ حسینیان مقدم، حسین، مقاله «ابوملیل بن ازعر ضبعی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۵۳۰.