امشریک انصاری: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==)) |
جز (جایگزینی متن - '</div> <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">' به '</div>') |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | ||
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[امشریک انصاری در قرآن]] - [[امشریک انصاری در تاریخ اسلامی]]</div> | <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[امشریک انصاری در قرآن]] - [[امشریک انصاری در تاریخ اسلامی]]</div> | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== |
نسخهٔ ۱۷ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۴۳
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
مقدمه
نام او غُزَیَّة بنت جابر بن حکیم بن عامر بن لؤی است. درباره این که از کدام قبیله بوده، نظریات مختلفی وجود دارد؛ عدهای گفتهاند، قریشی و از طایفه عامر بوده است، چنان که در نسب او ذکر شد. گروهی او را از طایفه "دوسیّه" و از قبیله "ازد" شمردهاند. برخی هم او را از انصار دانستهاند[۱]. برخی تاریخ نگاران نیز نظر جامعی را در اینباره مطرح کردهاند که تمام این اقوال را در برمیگیرد؛ آنان گفتهاند: ام شریک از طایفه عامر بوده، سپس با فردی از طایفه دوسی از قبیله ازد ازدواج کرد؛ از این رو به آن قبیله هم نسبت داده میشود. پس از آن هم با فردی از انصار ازدواج کرد، پس انصاری هم به شمار میآمده است؛ یا این که او را از انصار به معنای فراگیر آن بدانیم[۲][۳].
اسلام آوردن ام شریک
ام شریک و هبه کردن خود به پیامبر (ص)
ام شریک و روایت
ام شریک در شأن نزول
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ نام او را "غُزَیله" هم نقل نمودهاند. درباره نسب ام شریک، نقلهای دیگری نیز گفته شده، مانند: ام شریک، بنت - دودان بن عوف بن عمر بن رواحة بن حجر. (الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۸، ص۱۲۲؛ تاریخ الیعقوبی، یعقوبی، ج۲، ص۸۴؛ انساب الاشراف، بلاذری، ج۲۶، ص۱۱؛ الاستیعاب، ابن عبد البر، ج۴، ص۱۹۴۲؛ المنتظم، ابن جوزی، ج۵، ص۲۳۶؛ تاریخ مدینه دمشق، ابن عساکر، ج۳، ص۱۶۷؛سبل الهدی و الرشاد، صالحی شامی، ج۱۱، ص۲۳۶؛ امتاع الأسماع، مقریزی، ج۶، ص۴۴؛ اسد الغابة، ابن اثیر، ج۶، ص۳۵۱؛ الاصابه، ابن حجر، ج۸، ص۴۱۷ و أعیان الشیعة، امین عاملی، ج۳، ص۴۸۱).
- ↑ الاصابه، ابن حجر، ج۳، ص۴۸۱.
- ↑ مرادی، حسن، دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم، ص ۴۳۳.