محمد بن مهران رازی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[محمد بن مهران رازی در تاریخ اسلامی]]</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[محمد بن مهران رازی در تاریخ اسلامی]]</div>


==جمال رازی، محمد بن مهران رازی، ابو جعفر==
==مقدمه==
[[محدّث]] [[خراسان]]. مؤلف [[العوالی فی الحدیث (کتاب)|العوالی فی الحدیث]]. نام او در [[معجم المؤلفین (کتاب)|معجم المؤلفین]] به صورت جَمّالی آمده است. [[بخاری]] و مسلم و دیگر [[مشایخ حدیث]] از او [[روایت]] کرده‌اند<ref>شمس‌الدین محمد ذهبی، سِیَر أعلام النبلاء، ج۱۱، ص۱۴۳؛ عمر رضا کحاله، معجم المؤلّفین، ج۱۲، ص۶۱؛ اسماعیل باشا البغدادی، هدیة العارفین، ج۲، ص۱۳.</ref>.<ref>[[سید غلام رضا تهامی|تهامی، سید غلام رضا]]، [[فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۱ (کتاب)|فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۱]] ص۸۲۳.</ref>.
[[ابوجعفر محمد بن مهران رازی]] مشهور به جمال رازی [[محدّث]] [[خراسان]]. مؤلف [[العوالی فی الحدیث (کتاب)|العوالی فی الحدیث]]. نام او در [[معجم المؤلفین (کتاب)|معجم المؤلفین]] به صورت جَمّالی آمده است. [[بخاری]] و مسلم و دیگر [[مشایخ حدیث]] از او [[روایت]] کرده‌اند<ref>شمس‌الدین محمد ذهبی، سِیَر أعلام النبلاء، ج۱۱، ص۱۴۳؛ عمر رضا کحاله، معجم المؤلّفین، ج۱۲، ص۶۱؛ اسماعیل باشا البغدادی، هدیة العارفین، ج۲، ص۱۳.</ref>.<ref>[[سید غلام رضا تهامی|تهامی، سید غلام رضا]]، [[فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۱ (کتاب)|فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۱]] ص۸۲۳.</ref>.


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ ‏۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۴۱

اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

ابوجعفر محمد بن مهران رازی مشهور به جمال رازی محدّث خراسان. مؤلف العوالی فی الحدیث. نام او در معجم المؤلفین به صورت جَمّالی آمده است. بخاری و مسلم و دیگر مشایخ حدیث از او روایت کرده‌اند[۱].[۲].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. شمس‌الدین محمد ذهبی، سِیَر أعلام النبلاء، ج۱۱، ص۱۴۳؛ عمر رضا کحاله، معجم المؤلّفین، ج۱۲، ص۶۱؛ اسماعیل باشا البغدادی، هدیة العارفین، ج۲، ص۱۳.
  2. تهامی، سید غلام رضا، فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۱ ص۸۲۳.