محمد طه نجف: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<onlyinclude> | <onlyinclude> | ||
[[پرونده:IM009936.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[محمد طه نجف]]]] | [[پرونده:IM009936.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[محمد طه نجف]]]] | ||
آیت الله شیخ [[محمد طه نجف]] از فقیهان و رجالیان شیعه در قرن چهاردهم قمری (متولد ۱۲۴۱ ق نجف اشرف - متوفی ۱۳۲۳ ق)، تحصیلات حوزوی خود را در محضر اساتیدی همچون حضرات آیات: [[مرتضی انصاری]]، [[عبدالرضا طفیلی]]، [[محسن خنیفر]] و [[سید حسین کوه‌کمری]] به اتمام رساند. او به تألیف کتب دینی و جمع‌آوری احادیث مبادرت ورزیده است و چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورده است. ''«الانصاف فی مسائل الخلاف»''، ''«الفوائد السَنیه فی الفقه»''، ''«غنائم المحصلین فی حاشیه معالم الاصول»'' و ''«[[اتقان المقال فی احوال الرجال (کتاب)|اتقان المقال فی احوال الرجال]]»'' برخی از این آثار است.<ref name=p2>[ | آیت الله شیخ [[محمد طه نجف]] از فقیهان و رجالیان شیعه در قرن چهاردهم قمری (متولد ۱۲۴۱ ق نجف اشرف - متوفی ۱۳۲۳ ق)، تحصیلات حوزوی خود را در محضر اساتیدی همچون حضرات آیات: [[مرتضی انصاری]]، [[عبدالرضا طفیلی]]، [[محسن خنیفر]] و [[سید حسین کوه‌کمری]] به اتمام رساند. او به تألیف کتب دینی و جمع‌آوری احادیث مبادرت ورزیده است و چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورده است. ''«الانصاف فی مسائل الخلاف»''، ''«الفوائد السَنیه فی الفقه»''، ''«غنائم المحصلین فی حاشیه معالم الاصول»'' و ''«[[اتقان المقال فی احوال الرجال (کتاب)|اتقان المقال فی احوال الرجال]]»'' برخی از این آثار است.<ref name=p2>[https://hawzah.net/fa/Mostabser/View/63575/%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D8%B7%D9%87-%D9%86%D8%AC%D9%81 پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه]</ref> | ||
</onlyinclude> | </onlyinclude> | ||
نسخهٔ ۲ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۰۹
آیت الله شیخ محمد طه نجف از فقیهان و رجالیان شیعه در قرن چهاردهم قمری (متولد ۱۲۴۱ ق نجف اشرف - متوفی ۱۳۲۳ ق)، تحصیلات حوزوی خود را در محضر اساتیدی همچون حضرات آیات: مرتضی انصاری، عبدالرضا طفیلی، محسن خنیفر و سید حسین کوه‌کمری به اتمام رساند. او به تألیف کتب دینی و جمع‌آوری احادیث مبادرت ورزیده است و چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورده است. «الانصاف فی مسائل الخلاف»، «الفوائد السَنیه فی الفقه»، «غنائم المحصلین فی حاشیه معالم الاصول» و «اتقان المقال فی احوال الرجال» برخی از این آثار است.[۱]