حکمتهای غائب بودن امام مهدی چیستند؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۳ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۵۱
، ۳ فوریهٔ ۲۰۲۲جایگزینی متن - '.</ref> ::::::' به '.</ref> '
جز (جایگزینی متن - '. "' به '. "') |
جز (جایگزینی متن - '.</ref> ::::::' به '.</ref> ') |
||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
*«'''علت اول: امتحان''' | *«'''علت اول: امتحان''' | ||
::::::[[امتحان]] از علتهای [[عامه]] است که در هر فعلی از افعال [[خدا]] و هر [[اراده]] و مشیتی و هر حکمی از [[احکام خدا]] جاری است. [[حضرت باقر]] {{ع}} فرمود: [[ظهور]] او بعد از غیبتی طولانی خواهد بود: {{عربی|"لیعلم الله من یطیعه بالغیب و یؤمن به"}} تا اینکه معلوم کند که کی او را به [[غیب]] و نهانی [[اطاعت]] میکند و به او [[ایمان]] میآورد؟<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۱، ۲۳۱، ح ۱۶؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ۱۹۱، ح ۲۴.</ref> | ::::::[[امتحان]] از علتهای [[عامه]] است که در هر فعلی از افعال [[خدا]] و هر [[اراده]] و مشیتی و هر حکمی از [[احکام خدا]] جاری است. [[حضرت باقر]] {{ع}} فرمود: [[ظهور]] او بعد از غیبتی طولانی خواهد بود: {{عربی|"لیعلم الله من یطیعه بالغیب و یؤمن به"}} تا اینکه معلوم کند که کی او را به [[غیب]] و نهانی [[اطاعت]] میکند و به او [[ایمان]] میآورد؟<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۱، ۲۳۱، ح ۱۶؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ۱۹۱، ح ۲۴.</ref> | ||
[[حضرت صادق]] {{ع}} فرمود: "او منتظری است که [[مردم]] در ولادت او [[شک]] کنند، بعضی بگویند: پدر او بیعقب از [[دنیا]] رفته و بعضی بگویند: مرده و این همه از جهت آن است که [[خداوند]] [[دوست]] دارد که خلق خود را [[امتحان]] کند"<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ۳۴۲، ح ۲۴؛ اصول کافی، ج ۱، ۳۸۴.</ref>. | |||
[[حضرت موسی بن جعفر]] {{ع}} فرمود: "ناچار است برای [[صاحب]] امر از غیبتی تا این که برگردند از او بعضی کسانی که قائل به او بودهاند و این امتحانی است که [[خداوند]] خلق خود را به آن [[امتحان]] مینماید"<ref>علل الشرایع، ج ۲۲۴، ح ۴؛ [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ۳۵۹، ح ۱.</ref>. | [[حضرت موسی بن جعفر]] {{ع}} فرمود: "ناچار است برای [[صاحب]] امر از غیبتی تا این که برگردند از او بعضی کسانی که قائل به او بودهاند و این امتحانی است که [[خداوند]] خلق خود را به آن [[امتحان]] مینماید"<ref>علل الشرایع، ج ۲۲۴، ح ۴؛ [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ۳۵۹، ح ۱.</ref>. | ||
خط ۶۵: | خط ۶۶: | ||
[[ابراهیم]] {{ع}} گفت: {{متن قرآن|وَأَعْتَزِلُكُمْ وَمَا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ وَأَدْعُو رَبِّي عَسَى أَلاَّ أَكُونَ بِدُعَاء رَبِّي شَقِيًّا}}<ref>مریم، ۴۸.</ref> | [[ابراهیم]] {{ع}} گفت: {{متن قرآن|وَأَعْتَزِلُكُمْ وَمَا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ وَأَدْعُو رَبِّي عَسَى أَلاَّ أَكُونَ بِدُعَاء رَبِّي شَقِيًّا}}<ref>مریم، ۴۸.</ref> | ||
و گفت: {{متن قرآن|إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَى رَبِّي سَيَهْدِينِ}}<ref>صافات، ۹۹.</ref>. | |||
[[موسی]] گفت: {{متن قرآن|رَبِّ نَجِّنِي مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ}}<ref>قصص، ۲۱.</ref>. | [[موسی]] گفت: {{متن قرآن|رَبِّ نَجِّنِي مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ}}<ref>قصص، ۲۱.</ref>. |