منظور از نیابت خاصه چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

==عبارت‌های دیگری از این پرسش==

===مفهوم‌شناسی [[نیابت خاصه]]===

[[نیابت خاصه]] در اصطلاح [[مهدویت]] به معنای [[جانشینی]] شخصی به طور مستقیم، همراه با اسم و مشخصات، از سوی [[امام]] است برای برقراری [[ارتباط]] با او زمانی که [[ارتباط مستقیم]] با [[امام]] ممکن نیست. با توجه به شرایطی که از زمان [[امام هادی]]{{ع}} ایجاد شد و ایشان در [[حصر]] خانگی بودند و ادامۀ این شرایط تا بعد از [[شهادت امام عسکری]]{{ع}}، این بزرگواران برای [[ارتباط]] با [[شیعیان]] از [[نائب]] و [[وکیل]] استفاده می‌‌کردند. همین شرایط موجب شد تا [[امام مهدی]]{{ع}} به ناچار [[زندگی]] خود را در پردۀ [[غیبت]] بگذراند و برای [[هدایت]] [[جامعه]] ناگزیر از [[برگزیدن]] افرادی به عنوان [[نائب]] باشد. از آن جهت که آن [[حضرت]] دارای [[دو نوع غیبت]] بوده و ماهیت هر یک با دیگری متفاوت است، [[نیابت]] نیز در هر مرحله با مرحلۀ دیگر متفاوت است. [[نیابت]] در [[دوران غیبت صغری]] را [[نیابت خاص]] و [[نیابت]] در [[غیبت کبری]] را [[نیابت عام]] می‌نامند<ref>ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۱۰۱ - ۱۰۳.</ref>. [[اصلاح]] [[نیابت خاصه]] در مقابل [[نیابت عامه]] است که به [[جانشینی]] عموم [[فقیهان]] [[شیعه]]،با شرایط خاص خود، اطلاق می‌شود.