زید بن وهب جهنی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:


==مقدمه==
==مقدمه==
[[ابوسلیمان زید بن وهب جُهنی کوفی همدانی]] [[دوران جاهلیت]] را [[درک]] کرد.<ref>اسد الغابه ۲/۲۴۲.</ref> در [[زمان حیات پیامبر]]{{صل}} [[اسلام]] آورد، ولی [[حضرت]] را درک نکرد.<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۳/۴۲۷.</ref> او ساکن [[کوفه]] بود<ref>الاصابه ۳/۴۶.</ref> و از [[خواص]]<ref>رجال ابن داود ۱۶۴.</ref> [[یاران علی]]{{ع}}و فرزندانش بود<ref> اعیان الشیعه ۷/۱۳۰ رجال الطوسی ۴۲.</ref> و از آن حضرت [[حدیث]] آموخت،<ref>الطبقات الکبری ۶/۱۰۲.</ref> چنان که [[قرآن]] را نزد [[ابن مسعود]] فراگرفت.<ref>الوافی بالوفیات ۱۵/۴۱.</ref> زیدبن وهب همچنین از [[ابوذر غفاری]]، ابن مسعود و جمعی دیگر [[روایت]] نقل کرده است<ref> تهذیب الکمال ۱۰/۱۱۲.</ref> راویانی چون اعمش، [[حکم]] بن عیینه، [[سلمة بن کهیل]]،<ref>الاصابه ۳/۴۷.</ref> و ابو منصور جهنی<ref>الفهرست (طوسی) ۷۲.</ref> و نیز [[صاحبان صحاح]] سته از طرق متعدد<ref>تهذیب الکمال ۱۰/۱۱۵.</ref> از او حدیث نقل کرده‌اند. گویند که او از بزرگان [[تابعان]]<ref>اسد الغابه ۲/۲۴۲.</ref> و از [[محدثان]] [[ثقه]] بود و [[روایات]] زیادی نقل کرده است. ایشان سفری نیز به [[شام]] داشت.<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۳/۴۲۷.</ref> در [[زمان]] [[خلیفه دوم]] در [[جنگ]] [[آذربایجان]] شرکت کرد و در زمان علی{{ع}}در [[جنگ صفین]] و [[نهروان]] در رکاب آن حضرت بود.<ref>الطبقات الکبری ۶/۱۰۲ اسد الغابه ۲/۲۴۲.</ref> [[همراهی]] و گفت وگوی زید با [[امام حسن مجتبی]]{{ع}} در [[مدائن]] و هنگامی که حضرت ضربت خورده بود، نشان از مرتبه والای او نزد [[اهل بیت]]{{ع}}دارد.<ref>الاحتجاج ۲/۱۰.</ref> در سال ۹۶ هـ درگذشت.<ref>تهذیب الکمال ۱۰/۱۱۳.</ref> در [[تاریخ]] [[وفات]] او [[اختلاف]] است.<ref> الوافی بالوفیات ۱۵/۴۱.</ref> کتاب خطب [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} اثر اوست<ref>الفهرست (طوسی) ۷۲.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص ۳۵۰-۳۵۱.</ref>
[[ابوسلیمان زید بن وهب جُهنی کوفی همدانی]] [[دوران جاهلیت]] را [[درک]] کرد.<ref>اسد الغابه ۲/۲۴۲.</ref> در [[زمان حیات پیامبر]]{{صل}} [[اسلام]] آورد، ولی [[حضرت]] را درک نکرد.<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۳/۴۲۷.</ref> او ساکن [[کوفه]] بود<ref>الاصابه ۳/۴۶.</ref> و از [[خواص]]<ref>رجال ابن داود ۱۶۴.</ref> [[یاران علی]]{{ع}}و فرزندانش بود<ref> اعیان الشیعه ۷/۱۳۰ رجال الطوسی ۴۲.</ref> و از آن حضرت [[حدیث]] آموخت،<ref>الطبقات الکبری ۶/۱۰۲.</ref> چنان که [[قرآن]] را نزد [[ابن مسعود]] فراگرفت.<ref>الوافی بالوفیات ۱۵/۴۱.</ref> زید بن وهب همچنین از [[ابوذر غفاری]]، ابن مسعود و جمعی دیگر [[روایت]] نقل کرده است<ref> تهذیب الکمال ۱۰/۱۱۲.</ref> راویانی چون اعمش، [[حکم]] بن عیینه، [[سلمة بن کهیل]]،<ref>الاصابه ۳/۴۷.</ref> و ابو منصور جهنی<ref>الفهرست (طوسی) ۷۲.</ref> و نیز [[صاحبان صحاح]] سته از طرق متعدد<ref>تهذیب الکمال ۱۰/۱۱۵.</ref> از او حدیث نقل کرده‌اند. گویند که او از بزرگان [[تابعان]]<ref>اسد الغابه ۲/۲۴۲.</ref> و از [[محدثان]] [[ثقه]] بود و [[روایات]] زیادی نقل کرده است. ایشان سفری نیز به [[شام]] داشت.<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۳/۴۲۷.</ref> در [[زمان]] [[خلیفه دوم]] در [[جنگ]] [[آذربایجان]] شرکت کرد و در زمان علی{{ع}}در [[جنگ صفین]] و [[نهروان]] در رکاب آن حضرت بود.<ref>الطبقات الکبری ۶/۱۰۲ اسد الغابه ۲/۲۴۲.</ref> [[همراهی]] و گفت وگوی زید با [[امام حسن مجتبی]]{{ع}} در [[مدائن]] و هنگامی که حضرت ضربت خورده بود، نشان از مرتبه والای او نزد [[اهل بیت]]{{ع}}دارد.<ref>الاحتجاج ۲/۱۰.</ref> در سال ۹۶ هـ درگذشت.<ref>تهذیب الکمال ۱۰/۱۱۳.</ref> در [[تاریخ]] [[وفات]] او [[اختلاف]] است.<ref> الوافی بالوفیات ۱۵/۴۱.</ref> کتاب خطب [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} اثر اوست<ref>الفهرست (طوسی) ۷۲.</ref>
.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص ۳۵۰-۳۵۱.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ ‏۲۳ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۴

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

ابوسلیمان زید بن وهب جُهنی کوفی همدانی دوران جاهلیت را درک کرد.[۱] در زمان حیات پیامبر(ص) اسلام آورد، ولی حضرت را درک نکرد.[۲] او ساکن کوفه بود[۳] و از خواص[۴] یاران علی(ع)و فرزندانش بود[۵] و از آن حضرت حدیث آموخت،[۶] چنان که قرآن را نزد ابن مسعود فراگرفت.[۷] زید بن وهب همچنین از ابوذر غفاری، ابن مسعود و جمعی دیگر روایت نقل کرده است[۸] راویانی چون اعمش، حکم بن عیینه، سلمة بن کهیل،[۹] و ابو منصور جهنی[۱۰] و نیز صاحبان صحاح سته از طرق متعدد[۱۱] از او حدیث نقل کرده‌اند. گویند که او از بزرگان تابعان[۱۲] و از محدثان ثقه بود و روایات زیادی نقل کرده است. ایشان سفری نیز به شام داشت.[۱۳] در زمان خلیفه دوم در جنگ آذربایجان شرکت کرد و در زمان علی(ع)در جنگ صفین و نهروان در رکاب آن حضرت بود.[۱۴] همراهی و گفت وگوی زید با امام حسن مجتبی(ع) در مدائن و هنگامی که حضرت ضربت خورده بود، نشان از مرتبه والای او نزد اهل بیت(ع)دارد.[۱۵] در سال ۹۶ هـ درگذشت.[۱۶] در تاریخ وفات او اختلاف است.[۱۷] کتاب خطب امیرالمؤمنین(ع) اثر اوست[۱۸] .[۱۹]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. اسد الغابه ۲/۲۴۲.
  2. خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۳/۴۲۷.
  3. الاصابه ۳/۴۶.
  4. رجال ابن داود ۱۶۴.
  5. اعیان الشیعه ۷/۱۳۰ رجال الطوسی ۴۲.
  6. الطبقات الکبری ۶/۱۰۲.
  7. الوافی بالوفیات ۱۵/۴۱.
  8. تهذیب الکمال ۱۰/۱۱۲.
  9. الاصابه ۳/۴۷.
  10. الفهرست (طوسی) ۷۲.
  11. تهذیب الکمال ۱۰/۱۱۵.
  12. اسد الغابه ۲/۲۴۲.
  13. خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۳/۴۲۷.
  14. الطبقات الکبری ۶/۱۰۲ اسد الغابه ۲/۲۴۲.
  15. الاحتجاج ۲/۱۰.
  16. تهذیب الکمال ۱۰/۱۱۳.
  17. الوافی بالوفیات ۱۵/۴۱.
  18. الفهرست (طوسی) ۷۲.
  19. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص ۳۵۰-۳۵۱.