عمرو بن عبید بصری: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:


==مقدمه==
==مقدمه==
از [[اصحاب امام صادق]]{{ع}}، دارای تألیفاتی از جمله کتاب [[التفسیر عن الحسن]]<ref>ر.ک: خویی، معجم رجال الحدیث، ج۱۳، ص۱۱۲، رقم ۸۹۳۶؛ ابن ندیم، الفهرست، ص۲۰۳.</ref>. برحسب [[روایات]]، [[پرسش]] [[تفسیری]] از [[امام صادق]]{{ع}} داشته است<ref>ر.ک: صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج۳، ص۴۱۹-۴۲۱، ح۱۷۴۶ (باب معرفة الکبائر...، ح۲). این حدیث را صدوق با سند خویش از عبد العظیم حسنی نقل نموده و طریق صدوق به عبد العظیم را آیت‌الله خویی صحیح توصیف کرده است. (ر.ک: خویی، معجم رجال الحدیث، ج۱۰، ص۴۹ و ۵۰).</ref>، ولی [[اعتقاد]] وی به [[امامت]] آن [[حضرت]] ثابت نیست<ref>ر.ک: خویی، معجم رجال الحدیث، ج۱۳، ص۱۱۲-۱۱۴، رقم ۸۹۳۶.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۲۳۷.</ref>
[[ابوعثمان عمرو بن عبید بن باب بصری معتزلی قدری تیمی]] در سال ۸۰ هـ <ref>الفهرست (الندیم) ۲۰۳.</ref> در بلخ به [[دنیا]] آمد<ref> معجم المفسرین ۱/۴۰۴.</ref> و ساکن [[بصره]]<ref>تاریخ الاسلام ۹/۲۴۲.</ref> بود. او از [[موالی]] [[بنی عدویه]]<ref>تنقیح المقال ۲/۳۳۴.</ref> و [[صحابی]] [[حضرت امام صادق]]{{ع}}بود.<ref>رجال الطوسی ۲۴۸.</ref> از [[امام باقر]] و [[امام صادق]]{{ع}}،<ref>مستدرکات علم رجال الحدیث ۶/۵۳.</ref> [[ابی العالیه]]، [[ابی قلابه]]، [[حسن بصری]]<ref>سیر اعلام النبلاء ۶/۱۰۴.</ref> و [[واصل بن عطاء]]<ref>تهذیب الکمال ۲۲/۱۳۱.</ref> استفاده کرده است. عده‌ای چون عبدالوارث، [[یحیی بن سعید]]، [[ابن عیینه]] و دیگران از او [[روایت]] کرده‌اند.<ref>سیر اعلام النبلاء ۶/۱۰۴.</ref>
 
او فردی [[متکلم]]، [[مفسر]]، [[محدث]] و فردی [[زاهد]] بود.<ref>کشف الظنون ۵/۸۰۲.</ref> برخی از رجال‌نویسان او را [[ضعیف]]<ref>سیر اعلام النبلاء ۶/۱۰۴.</ref>، و برخی دیگر او را [[متروک الحدیث]] یا [[دروغگو]] می‌‌دانند.<ref>میزان الاعتدال ۳/۲۷۴.</ref> ایشان به [[خلیفه]] [[عثمان]] [[تمایل]] داشت و [[ابوبکر]] [[خلیفه اول]] را بر علی{{ع}} ترجیح می‌‌داد.<ref>معجم المفسرین ۱/۴۰۴.</ref> با منصور [[خلیفه عباسی]] رابطه [[دوستی]] داشت و وی را [[موعظه]] می‌‌کرد و پس از مرگش منصور برای او گریست و مرثیه‌ای خواند.
 
او به آرای دهریه، گروهی که به [[قدمت]] دهر معتقدند، [[معتقد]] بود<ref>معجم المفسرین ۱/۴۰۴.</ref> و با [[هشام بن حکم]] درباره [[امامت]] [[مناظره]] کرد. به سال ۱۴۴ هـ <ref>کشف الظنون ۵/۸۰۲.</ref> در ۶۴ سالگی<ref>معجم المفسرین ۱/۴۰۴.</ref> در حران، <ref>معجم المؤلفین ۸/۹.</ref> بین راه [[مکه]] و بصره از دنیا رفت.<ref>شذرات الذهب ۱/۲۱۰.</ref> آثار او عبارت‌اند: «الردّ علی القدریه»، «کتاب التفسیر»، «کتاب العدل و التوحید <ref>الفهرست (الندیم) ۲۰۳.</ref> [[دیوان]] [[شعر]] و خطب و رسائل<ref>هدیة العارفین ۱/۸۰۲.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص۵۷۷-۵۷۸.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
خط ۱۰: خط ۱۴:
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:IM009972.jpg|22px]] [[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|'''تاریخ تفسیر قرآن''']]
# [[پرونده:9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}



نسخهٔ ‏۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۳۱

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

ابوعثمان عمرو بن عبید بن باب بصری معتزلی قدری تیمی در سال ۸۰ هـ [۱] در بلخ به دنیا آمد[۲] و ساکن بصره[۳] بود. او از موالی بنی عدویه[۴] و صحابی حضرت امام صادق(ع)بود.[۵] از امام باقر و امام صادق(ع)،[۶] ابی العالیه، ابی قلابه، حسن بصری[۷] و واصل بن عطاء[۸] استفاده کرده است. عده‌ای چون عبدالوارث، یحیی بن سعید، ابن عیینه و دیگران از او روایت کرده‌اند.[۹]

او فردی متکلم، مفسر، محدث و فردی زاهد بود.[۱۰] برخی از رجال‌نویسان او را ضعیف[۱۱]، و برخی دیگر او را متروک الحدیث یا دروغگو می‌‌دانند.[۱۲] ایشان به خلیفه عثمان تمایل داشت و ابوبکر خلیفه اول را بر علی(ع) ترجیح می‌‌داد.[۱۳] با منصور خلیفه عباسی رابطه دوستی داشت و وی را موعظه می‌‌کرد و پس از مرگش منصور برای او گریست و مرثیه‌ای خواند.

او به آرای دهریه، گروهی که به قدمت دهر معتقدند، معتقد بود[۱۴] و با هشام بن حکم درباره امامت مناظره کرد. به سال ۱۴۴ هـ [۱۵] در ۶۴ سالگی[۱۶] در حران، [۱۷] بین راه مکه و بصره از دنیا رفت.[۱۸] آثار او عبارت‌اند: «الردّ علی القدریه»، «کتاب التفسیر»، «کتاب العدل و التوحید [۱۹] دیوان شعر و خطب و رسائل[۲۰].[۲۱]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. الفهرست (الندیم) ۲۰۳.
  2. معجم المفسرین ۱/۴۰۴.
  3. تاریخ الاسلام ۹/۲۴۲.
  4. تنقیح المقال ۲/۳۳۴.
  5. رجال الطوسی ۲۴۸.
  6. مستدرکات علم رجال الحدیث ۶/۵۳.
  7. سیر اعلام النبلاء ۶/۱۰۴.
  8. تهذیب الکمال ۲۲/۱۳۱.
  9. سیر اعلام النبلاء ۶/۱۰۴.
  10. کشف الظنون ۵/۸۰۲.
  11. سیر اعلام النبلاء ۶/۱۰۴.
  12. میزان الاعتدال ۳/۲۷۴.
  13. معجم المفسرین ۱/۴۰۴.
  14. معجم المفسرین ۱/۴۰۴.
  15. کشف الظنون ۵/۸۰۲.
  16. معجم المفسرین ۱/۴۰۴.
  17. معجم المؤلفین ۸/۹.
  18. شذرات الذهب ۱/۲۱۰.
  19. الفهرست (الندیم) ۲۰۳.
  20. هدیة العارفین ۱/۸۰۲.
  21. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص۵۷۷-۵۷۸.