محمد بن مسلم زهری: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:


==مقدمه==
==مقدمه==
[[ابوبکر محمد بن مسلم بن عبدالله بن عبدالله بن شهاب زهری قرشی مدنی]] در سال ۵۲هـ متولد شد.<ref>رجال الطوسی ۳۰۰.</ref> او [[اهل]] [[مدینه]] و ساکن [[شام]] بود و از [[خاندان]] [[بنی زهرة بن کلاب]]، از [[قبیله قریش]]<ref>وفیات الاعیان ۴/۱۷۷ و۱۷۸.</ref> و جزء [[تابعین]] به شمار می‌‌رفت.<ref>رجال ابن داود ۳۳۶.</ref> برخی [[زمان]] ولادت او را مختلف ذکر کرده‌اند.<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۹/۴۵۰ معجم المؤلفین ۱۲/۲۱ تهذیب الکمال ۲۶/۴۴۰.</ref> او از [[اصحاب]] و [[یاران امام زین العابدین]] و [[امام صادق]]{{ع}} بود<ref>رجال الطوسی ۱۱۹ و۲۹۹.</ref> و از [[امام سجاد]]{{ع}} و افرادی مانند [[عطاء بن ابی رباح]]، [[عروة بن زبیر]] و [[عقبة بن سوید انصاری]] [[روایت]] کرده است.<ref>تهذیب الکمال ۲۶/۴۲۶.</ref>
[[ابوبکر محمد بن مسلم بن عبدالله بن عبدالله بن شهاب زهری قرشی مدنی]] در سال ۵۲هـ متولد شد.<ref>رجال الطوسی ۳۰۰.</ref> او [[اهل]] [[مدینه]] و ساکن [[شام]] بود و از [[خاندان]] [[بنی زهرة بن کلاب]]، از [[قبیله قریش]]<ref>وفیات الاعیان ۴/۱۷۷ و۱۷۸.</ref> و جزء [[تابعین]] به شمار می‌‌رفت.<ref>رجال ابن داود ۳۳۶.</ref> برخی [[زمان]] ولادت او را مختلف ذکر کرده‌اند.<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۹/۴۵۰ معجم المؤلفین ۱۲/۲۱ تهذیب الکمال ۲۶/۴۴۰.</ref> او از [[اصحاب]] و یاران [[امام زین العابدین]] و [[امام صادق]]{{ع}} بود<ref>رجال الطوسی ۱۱۹ و۲۹۹.</ref> و از [[امام سجاد]]{{ع}} و افرادی مانند [[عطاء بن ابی رباح]]، [[عروة بن زبیر]] و [[عقبة بن سوید انصاری]] [[روایت]] کرده است.<ref>تهذیب الکمال ۲۶/۴۲۶.</ref>


زهری فردی [[فقیه]]،<ref>وفیات الاعیان ۴/۱۷۷.</ref> [[مؤرخ]]<ref>معجم المؤلفین ۱۲/۲۱.</ref> و از [[راویان]] و [[حافظان حدیث]] بوده<ref>تقریب التهذیب ۲/۲۰۷.</ref> و آنچه می‌‌شنید، ثبت می‌‌نمود.<ref>غایة النهایه ۲/۲۶۲.</ref> [[نسائی]] او را از راویان [[برتر]] دانسته است. او فردی [[موثق]] و دارای [[احادیث]] بسیار بود. روایت‌گرانی همچون [[سفیان بن عیینة]]، [[صالح بن کیسان]]، [[ایوب سختیانی]] و [[خالد بن یزید مصری]] از او روایت کرده‌اند.<ref>تهذیب الکمال ۲۶/۴۲۷، ۴۲۸، ۴۳۱ و ۴۳۵.</ref> او به دربار [[سلاطین]] [[اموی]] مانند [[عبدالملک]]، ولید، سلیمان و [[عمر بن عبدالعزیز]] رفت وآمد داشت و از جانب [[یزید بن عبدالملک]] به [[منصب قضاوت]] [[منصوب]] گردید. او در زمان [[هشام بن عبدالملک]] [[تعلیم]] [[فرزندان]] وی را به عهده داشت.
زهری فردی [[فقیه]]،<ref>وفیات الاعیان ۴/۱۷۷.</ref> [[مؤرخ]]<ref>معجم المؤلفین ۱۲/۲۱.</ref> و از [[راویان]] و [[حافظان حدیث]] بوده<ref>تقریب التهذیب ۲/۲۰۷.</ref> و آنچه می‌‌شنید، ثبت می‌‌نمود.<ref>غایة النهایه ۲/۲۶۲.</ref> [[نسائی]] او را از راویان [[برتر]] دانسته است. او فردی [[موثق]] و دارای [[احادیث]] بسیار بود. روایت‌گرانی همچون [[سفیان بن عیینة]]، [[صالح بن کیسان]]، [[ایوب سختیانی]] و [[خالد بن یزید مصری]] از او روایت کرده‌اند.<ref>تهذیب الکمال ۲۶/۴۲۷، ۴۲۸، ۴۳۱ و ۴۳۵.</ref> او به دربار [[سلاطین]] [[اموی]] مانند [[عبدالملک]]، ولید، سلیمان و [[عمر بن عبدالعزیز]] رفت وآمد داشت و از جانب [[یزید بن عبدالملک]] به [[منصب قضاوت]] [[منصوب]] گردید. او در زمان [[هشام بن عبدالملک]] [[تعلیم]] [[فرزندان]] وی را به عهده داشت.

نسخهٔ ‏۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۰

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

ابوبکر محمد بن مسلم بن عبدالله بن عبدالله بن شهاب زهری قرشی مدنی در سال ۵۲هـ متولد شد.[۱] او اهل مدینه و ساکن شام بود و از خاندان بنی زهرة بن کلاب، از قبیله قریش[۲] و جزء تابعین به شمار می‌‌رفت.[۳] برخی زمان ولادت او را مختلف ذکر کرده‌اند.[۴] او از اصحاب و یاران امام زین العابدین و امام صادق(ع) بود[۵] و از امام سجاد(ع) و افرادی مانند عطاء بن ابی رباح، عروة بن زبیر و عقبة بن سوید انصاری روایت کرده است.[۶]

زهری فردی فقیه،[۷] مؤرخ[۸] و از راویان و حافظان حدیث بوده[۹] و آنچه می‌‌شنید، ثبت می‌‌نمود.[۱۰] نسائی او را از راویان برتر دانسته است. او فردی موثق و دارای احادیث بسیار بود. روایت‌گرانی همچون سفیان بن عیینة، صالح بن کیسان، ایوب سختیانی و خالد بن یزید مصری از او روایت کرده‌اند.[۱۱] او به دربار سلاطین اموی مانند عبدالملک، ولید، سلیمان و عمر بن عبدالعزیز رفت وآمد داشت و از جانب یزید بن عبدالملک به منصب قضاوت منصوب گردید. او در زمان هشام بن عبدالملک تعلیم فرزندان وی را به عهده داشت.

برخی او را فردی نظامی و در رتبه فرماندهان دانسته‌اند.[۱۲] او فردی سخاوتمند بود.[۱۳] مامقانی حال او را معلوم ندانسته و رأی و عقیده او را مستقیم نمی‌داند و به اخبار او اعتماد نمی‌کند.[۱۴] شیخ طوسی نیز درباره او اصطلاح «عدوّ» را به کار برده است[۱۵] و در مقابل، تستری او را از موالی امام سجاد(ع) دانسته و کلام شیخ طوسی را قبول ندارد.[۱۶] کتاب مغازی رسول الله(ص) اثر اوست.[۱۷] وی در سال ۱۲۴هـ [۱۸] در شغب، ناحیه‌ای در مرز حجاز و فلسطین درگذشت.[۱۹] زمان فوت او را مختلف آورده‌اند[۲۰].[۲۱]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. رجال الطوسی ۳۰۰.
  2. وفیات الاعیان ۴/۱۷۷ و۱۷۸.
  3. رجال ابن داود ۳۳۶.
  4. خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۹/۴۵۰ معجم المؤلفین ۱۲/۲۱ تهذیب الکمال ۲۶/۴۴۰.
  5. رجال الطوسی ۱۱۹ و۲۹۹.
  6. تهذیب الکمال ۲۶/۴۲۶.
  7. وفیات الاعیان ۴/۱۷۷.
  8. معجم المؤلفین ۱۲/۲۱.
  9. تقریب التهذیب ۲/۲۰۷.
  10. غایة النهایه ۲/۲۶۲.
  11. تهذیب الکمال ۲۶/۴۲۷، ۴۲۸، ۴۳۱ و ۴۳۵.
  12. سیر اعلام النبلاء ۵/۳۳۱ و۳۴۱.
  13. خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۹/۴۴۹.
  14. تنقیح المقال ۳/۱۸۷.
  15. رجال الطوسی ۱۱۹.
  16. قاموس الرجال ۸/۳۷۷ و ۳۸۶.
  17. کشف الظنون ۲/۱۷۴۷.
  18. رجال الطوسی ۲۹۹.
  19. معجم المؤلفین ۱۲/۲۱.
  20. وفیات الاعیان ۴/۱۷۸.
  21. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص ۷۰۲.