نبوت خاصه حضرت محمد مصطفی (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==درباره پدیدآورندگان== +== دربارهٔ پدیدآورندگان ==))
جز (جایگزینی متن - 'صفحات در مجله' به 'شماره صفحات')
خط ۲۵: خط ۲۵:
| شماره            = ۴۰
| شماره            = ۴۰
| صفحه              = ۲
| صفحه              = ۲
| صفحات در مجله     = از صفحه ۲۹ تا ۴۸ مجله
| شماره صفحات    = از صفحه ۲۹ تا ۴۸ مجله
| ناشر الکترونیک    = [[پایگاه مجلات تخصصی نور]]
| ناشر الکترونیک    = [[پایگاه مجلات تخصصی نور]]
}}
}}

نسخهٔ ‏۱۳ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۵۹

نبوت خاصه حضرت محمد مصطفی (ص)
رتبه علمیعلمی ترویجی
زبانفارسی
نویسندهغلام حسین عبدخدایی
موضوعنبوت
مذهبشیعه
منتشر شده دردو‌هفته‌نامه تذکرات دیانتی
تاریخ نشر۱۳۰۷
شماره۴۰
شماره صفحاتاز صفحه ۲۹ تا ۴۸ مجله
ناشر الکترونیکپایگاه مجلات تخصصی نور

نبوت خاصه حضرت محمد مصطفی (ص) عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی نبوت حضرت محمد مصطفی (ص) می‌پردازد. این مقالهٔ ۲ صفحه‌ای به قلم غلام حسین عبدخدایی نگاشته شده و در دو‌هفته‌نامه تذکرات دیانتی (شماره ۴۰، ۱۳۰۷) منتشر گشته است.[۱]

چکیده مقاله

  • نویسنده در چکیده مقاله خود می‌نویسد: «فی الحقیقه اگر منصفانه در معارف اسلامیه و اخلاق و حکم و قوانین مقدسهء آن بررسی کرده ضمنا از تعالیم و اوضاع سایر ادیان‌ نیز تفحصی بنماند بخوبی برای او واضح می‌شود که حضرت ختمی‌ مرتبت (ص) مهر درخشنده‌ایست که سایر پیغمبران نسبت به او بمنزلهء کواکب‌ هستند و البته ستاره را در مقابل خورشید رونقی نخواهد بود و بنابراین است که قوانین مقدسه و متقنه اسلامیه ناسخ سایر قوانین و کتب‌ بوده بهتر و مکمل‌تر از همه آنها است».[۱]

فهرست مقاله

در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.

دربارهٔ پدیدآورندگان

غلام حسین عبدخدایی

آیت‌الله غلام حسین عبدخدایی مشهور به شیخ غلامحسین ترک (متولد ۱۲۶۰ ش، شبستر و متوفای ١٣۵۹ ش)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: میرزا ابوالحسن انگجی، سید محمد کاظم طباطبایی یزدی، میرزا فتح الله شریعت اصفهانی، محمد کاظم خراسانی و محمد حسین غروی اصفهانی به اتمام رساند. اهتمام جدی به مبارزه با تبلیغات سوء عوامل بیگانه و روشنفکران غرب‌زده و بیان معارف و عقاید اسلامی برای مردم از جمله فعالیت‌های وی است.[۲]

«نکت اعتقادیه»، «رهبر حقیقت»، «مجموعة الدروس الدینیة»، «گوهرهای درخشان»، «الانوار اللامعة»، «الدر الثمینة» و «اصول مهذبة» برخی از این آثار است.[۲]

پانویس

دریافت متن