رمضان در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

[[ابن مسعود]] از [[رسول خدا]]{{صل}} [[روایت]] می‌‌کند که فرمود: در [[ماه رمضان]] ([[پیش از ظهور]]) [[صیحه]] و ندایی (آسمانی) واقع خواهد شد... [[اصحاب]] پرسیدند: ای [[رسول خدا]]، آن [[صیحه]] و ندا چیست؟ حضرت فرمود: آن [[صیحه]]، صدای مهیبی خواهد بود که در [[روز جمعه]]، نیمه [[ماه رمضان]]، نزدیک ظهر واقع می‌‌شود. این در سالی خواهد بود که اولین روز [[ماه رمضان]] نیز [[جمعه]] باشد. این صدای مهیب چنان وحشت‌آور است که هر [[انسان]] [[خواب]] را از [[ترس]] بیدار می‌‌کند و هر کسی که نشسته باشد از [[وحشت]] به پا می‌‌خیزد و [[زنان]] پرده‌نشین از سراپرده خود فرار می‌‌کنند و بیرون می‌‌آیند. این حادثه در سالی روی خواهد داد که زلزله‌های فراوان رخ می‌‌دهد و سرمایی شدید [[حاکم]] است. در چنین سالی، در نیمه ماه، [[روز جمعه]]، زمانی که [[نماز صبح]] را خواندید، به خانه‌های خود رفته و درها و روزنه‌ها را ببندید و خود را پوشانده و گوش‌های خود را ببندید و زمانی که آن صدای (آسمانی) را شنیدید، [[سجده]] کنید و بگویید {{متن حدیث|سُبْحَانَ الْقُدُّوسِ، سُبْحَانَ الْقُدُّوسِ رَبِّنا}}. بدانید هر کسی چنین کند [[نجات]] خواهد یافت و هر کسی که چنین نکند و به سوی آن صدا بیرون شود، هلاک خواهد شد. در [[روایت]] دیگری فرمود پیش از ظهور حضرت مهدی{{ع}} دو بار [[خورشید]] در [[ماه رمضان]] خواهد گرفت<ref>ملاحم: ص ۴۲ و ۴۶ و ۱۴۳. </ref>. در [[حدیثی]] حضرت فرمود: در [[ماه رمضان]] علامتی در [[آسمان]] خواهد بود، سپس [[مردم]] به [[اختلاف]] و [[نزاع]] برخیزند. هرگاه این حادثه را مشاهده کردید، هر چه توانستی آذوقه ذخیره کن (زیرا [[قحطی]] در پیش خواهد بود)<ref>ملاحم: ص ۴۵.</ref>.  

در روایتی از ظاهر شدن نشانه‌ای در [[ماه رمضان]] سخن گفته شده است. این نشانه ستونی از [[آتش]] است که از سوی [[مشرق]] در [[آسمان]] ظاهر خواهد شد. هرگاه چنین نشانه‌ای دیده شد، باید به اندازه یک سال آذوقه ذخیره نمود (زیرا غذا نایاب خواهد شد)<ref>ملاحم: ص ۱۵۹.</ref>.