حدیث معیت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
* [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} دربارۀ او فرمود: {{عربی|"علیّ مع القرآن و القرآن مع علیّ، لن یفترقا حتّی یردا علیّ الحوض"}}.<ref>«علی با قرآن است و قرآن با علی است، از هم جدا نمی‌شوند تا آنکه کنار حوض کوثر بر من وارد شوند». حیاة امیر المؤمنین، ناظم‌زاده، ص ۱۱۱ به نقل از مستدرک حاکم و کنز العمّال</ref> تعبیر [[معیّت]] دربارۀ [[امام علی|علی]] و [[حق]] نیز آمده است: {{عربی|علیّ مع الحقّ و الحقّ مع علیّ» }}، دربارۀ [[قرآن]] و [[عترت]] هم آمده است و این گویای آن است که [[امام علی|علی]]{{ع}} و [[عترت]]، [[عدل]] [[قرآن]] و حقّ‌اند و میان آنان جدایی نیست. سیمای [[امام علی|علی]]{{ع}} در [[قرآن]] و آیاتی که دربارۀ او و [[فضایل]] بزرگ آن [[حضرت]] است، جای دیگر بحث شده است.<ref>به مدخل «علی در قرآن» مراجعه شود</ref> سخنانی که [[امام علی|امیر مؤمنان]]{{ع}} دربارۀ [[قرآن]] و اهمیّت آن و [[تشویق]] به [[خواندن]] و فهمیدن و [[تدبّر]] و عمل‌کردن و معیار بودن [[قرآن]] دارد بسیار است و محور دیگری برای بحث از [[امام علی|علی]]{{ع}} و [[قرآن]] است. نقش [[امام علی|امیر مؤمنان]] در [[آموزش قرآن]]، [[کتابت قرآن]]، [[تفسیر قرآن]]، [[شاگردان]] [[قرآنی]] آن [[حضرت]] و روایاتی که در [[تفسیر]] و [[تأویل آیات]] [[قرآن]] از آن [[حضرت]] [[نقل]] شده است، موضوع دیگری برای [[پژوهش]] است. [[قرآن]] بر نیزه‌کردن در [[جنگ صفین]] و بهره‌گیری از [[کتاب خدا]] بر ضدّ [[قرآن ناطق]]، موضوع دیگری است که در همین کتاب به آن اشاره شده است. یکی از محقّقان میان نقش‌آفرینی [[قرآن]] و ویژگی‌های آن، با [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} مقایسه‌ای انجام داده و این همانندی را در ابعادی مختلف از این قرار، [[تبیین]] کرده است: ۱. [[قرآن]] "کتاب [[صامت]]" است و [[علی]] "[[قرآن ناطق]]" است. ۲. [[کتاب]] [[اللّه]]، فرقان است و [[علی]] نیز، ۳. [[قرآن]] بیانگر حقایق است و [[علی]] نیز. ۴. [[قرآن]] [[حق]] است و [[علی]] تبلور [[عینی]] [[حق]]. ۵. [[قرآن]] [[گواه]] [[رسالت]] است و [[علی]] نیز<ref>ر. ک: «مشعل جاوید» محمّد علی مهدوی راد، ص ۷۳ تا ۸۲</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۲۱.</ref>. | * [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} دربارۀ او فرمود: {{عربی|"علیّ مع القرآن و القرآن مع علیّ، لن یفترقا حتّی یردا علیّ الحوض"}}.<ref>«علی با قرآن است و قرآن با علی است، از هم جدا نمی‌شوند تا آنکه کنار حوض کوثر بر من وارد شوند». حیاة امیر المؤمنین، ناظم‌زاده، ص ۱۱۱ به نقل از مستدرک حاکم و کنز العمّال</ref> تعبیر [[معیّت]] دربارۀ [[امام علی|علی]] و [[حق]] نیز آمده است: {{عربی|علیّ مع الحقّ و الحقّ مع علیّ» }}، دربارۀ [[قرآن]] و [[عترت]] هم آمده است و این گویای آن است که [[امام علی|علی]]{{ع}} و [[عترت]]، [[عدل]] [[قرآن]] و حقّ‌اند و میان آنان جدایی نیست. سیمای [[امام علی|علی]]{{ع}} در [[قرآن]] و آیاتی که دربارۀ او و [[فضایل]] بزرگ آن [[حضرت]] است، جای دیگر بحث شده است.<ref>به مدخل «علی در قرآن» مراجعه شود</ref> سخنانی که [[امام علی|امیر مؤمنان]]{{ع}} دربارۀ [[قرآن]] و اهمیّت آن و [[تشویق]] به [[خواندن]] و فهمیدن و [[تدبّر]] و عمل‌کردن و معیار بودن [[قرآن]] دارد بسیار است و محور دیگری برای بحث از [[امام علی|علی]]{{ع}} و [[قرآن]] است. نقش [[امام علی|امیر مؤمنان]] در [[آموزش قرآن]]، [[کتابت قرآن]]، [[تفسیر قرآن]]، [[شاگردان]] [[قرآنی]] آن [[حضرت]] و روایاتی که در [[تفسیر]] و [[تأویل آیات]] [[قرآن]] از آن [[حضرت]] [[نقل]] شده است، موضوع دیگری برای [[پژوهش]] است. [[قرآن]] بر نیزه‌کردن در [[جنگ صفین]] و بهره‌گیری از [[کتاب خدا]] بر ضدّ [[قرآن ناطق]]، موضوع دیگری است که در همین کتاب به آن اشاره شده است. یکی از محقّقان میان نقش‌آفرینی [[قرآن]] و ویژگی‌های آن، با [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} مقایسه‌ای انجام داده و این همانندی را در ابعادی مختلف از این قرار، [[تبیین]] کرده است: ۱. [[قرآن]] "کتاب [[صامت]]" است و [[علی]] "[[قرآن ناطق]]" است. ۲. [[کتاب]] [[اللّه]]، فرقان است و [[علی]] نیز، ۳. [[قرآن]] بیانگر حقایق است و [[علی]] نیز. ۴. [[قرآن]] [[حق]] است و [[علی]] تبلور [[عینی]] [[حق]]. ۵. [[قرآن]] [[گواه]] [[رسالت]] است و [[علی]] نیز<ref>ر. ک: «مشعل جاوید» محمّد علی مهدوی راد، ص ۷۳ تا ۸۲</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۲۱.</ref>. | ||
==حدیث نبوی معیت== | |||
{{متن حدیث|عَلِيٌّ مَعَ الْقُرْآنِ وَ الْقُرْآنُ مَعَ عَلِيٍّ لَنْ يَفْتَرِقَا حَتَّى يَرِدَا عَلَيَّ الْحَوْضَ}}<ref>الجمل، ص۴۱۸؛ الأمالی (للطوسی)، ص۴۶۰.</ref> [[همراهی]] همیشگی و همه‌شئونی [[قرآن]] و [[امام]] و تفکیک ناپذیری آنها را بیان می‌کند. [[عصمت]] و هم‌سنخی [[علم]] [[امام و قرآن]] جزئی از معادله هم علالی و هم‌سنگی است؛ یعنی غیرمعصوم نمی‌تواند با قرآن در همه مراتب و [[شئون]] [[برابری]] و همراهی کند<ref>[[حسن علی‌پور وحید|علی‌پور وحید، حسن]]، [[مکتب در فرآیند نواندیشی (کتاب)|مکتب در فرآیند نواندیشی]]، ص ۴۳.</ref>. | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
* [[امام علی در قرآن]] | |||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۸ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۱۷
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل حدیث معیت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
علی و قرآن امام علی(ع) از نخستین روزهای نزول وحی، در کنار پیامبر بود و آیات قرآن و صدای جبرئیل را می‌شنید و معارف قرآن را از پیامبر می‌آموخت و فکر و جانش، کلام و زندگی‌اش، گفتار و کردارش همه قرآنی بود[۱].
مقدمه
- پیامبر خدا(ص) دربارۀ او فرمود: "علیّ مع القرآن و القرآن مع علیّ، لن یفترقا حتّی یردا علیّ الحوض".[۲] تعبیر معیّت دربارۀ علی و حق نیز آمده است: علیّ مع الحقّ و الحقّ مع علیّ» ، دربارۀ قرآن و عترت هم آمده است و این گویای آن است که علی(ع) و عترت، عدل قرآن و حقّ‌اند و میان آنان جدایی نیست. سیمای علی(ع) در قرآن و آیاتی که دربارۀ او و فضایل بزرگ آن حضرت است، جای دیگر بحث شده است.[۳] سخنانی که امیر مؤمنان(ع) دربارۀ قرآن و اهمیّت آن و تشویق به خواندن و فهمیدن و تدبّر و عمل‌کردن و معیار بودن قرآن دارد بسیار است و محور دیگری برای بحث از علی(ع) و قرآن است. نقش امیر مؤمنان در آموزش قرآن، کتابت قرآن، تفسیر قرآن، شاگردان قرآنی آن حضرت و روایاتی که در تفسیر و تأویل آیات قرآن از آن حضرت نقل شده است، موضوع دیگری برای پژوهش است. قرآن بر نیزه‌کردن در جنگ صفین و بهره‌گیری از کتاب خدا بر ضدّ قرآن ناطق، موضوع دیگری است که در همین کتاب به آن اشاره شده است. یکی از محقّقان میان نقش‌آفرینی قرآن و ویژگی‌های آن، با حضرت علی(ع) مقایسه‌ای انجام داده و این همانندی را در ابعادی مختلف از این قرار، تبیین کرده است: ۱. قرآن "کتاب صامت" است و علی "قرآن ناطق" است. ۲. کتاب اللّه، فرقان است و علی نیز، ۳. قرآن بیانگر حقایق است و علی نیز. ۴. قرآن حق است و علی تبلور عینی حق. ۵. قرآن گواه رسالت است و علی نیز[۴][۵].
حدیث نبوی معیت
«عَلِيٌّ مَعَ الْقُرْآنِ وَ الْقُرْآنُ مَعَ عَلِيٍّ لَنْ يَفْتَرِقَا حَتَّى يَرِدَا عَلَيَّ الْحَوْضَ»[۶] همراهی همیشگی و همه‌شئونی قرآن و امام و تفکیک ناپذیری آنها را بیان می‌کند. عصمت و هم‌سنخی علم امام و قرآن جزئی از معادله هم علالی و هم‌سنگی است؛ یعنی غیرمعصوم نمی‌تواند با قرآن در همه مراتب و شئون برابری و همراهی کند[۷].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۴۲۱.
- ↑ «علی با قرآن است و قرآن با علی است، از هم جدا نمی‌شوند تا آنکه کنار حوض کوثر بر من وارد شوند». حیاة امیر المؤمنین، ناظم‌زاده، ص ۱۱۱ به نقل از مستدرک حاکم و کنز العمّال
- ↑ به مدخل «علی در قرآن» مراجعه شود
- ↑ ر. ک: «مشعل جاوید» محمّد علی مهدوی راد، ص ۷۳ تا ۸۲
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۴۲۱.
- ↑ الجمل، ص۴۱۸؛ الأمالی (للطوسی)، ص۴۶۰.
- ↑ علی‌پور وحید، حسن، مکتب در فرآیند نواندیشی، ص ۴۳.
خخمخ