اهود بن عیاض ازدی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '22px' به '22px')
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == == منابع ==' به '== منابع ==')
خط ۵: خط ۵:
==مقدمه==
==مقدمه==
به گفته [[ابن اسحاق]] در ماجرای [[ارتداد]]، حِمیریان نزد بزرگان [[قوم]] خود بودند که اهود بن عیاض از [[قبیله]] ازد خبر [[رحلت رسول خدا]]{{صل}} را آورد، بزرگی از ذی‌اَصبح <ref>از شاهان [[یمن]] و شاخه‌ای از قبیله [[حمیر]] است و منسوب به آن را اصبحی می‌نامند.</ref> [[رحلت]] آن [[حضرت]] و گفتار وی را [[تکذیب]] کرد و درنتیجه، [[مردم]]، اهود را بیرون کردند. او که [[عابد]] بود، گفت: خدایا! رساندن این خبر از آن‌رو بود که اینان پس از رحلت دچار [[فتنه]] نشوند و با من در این [[مصیبت]] غمخواری کنند. زمانی که خبر رحلت آن حضرت برای مردم حمیر حتمی شد، اهود را نزد خود آوردند و [[ابن ذی أصبح]] در این باره شعری سرود<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۹۰.</ref>. [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۱۳۸.</ref> سخنان وی را دلیل بر [[مسلمانی]] او (در عصر [[رسول خدا]]{{صل}}) می‌داند که البته [[مسلمان]] بودنش [[صحابی]] بودن او را [[اثبات]] نمی‌کند.<ref>[[حسین حسینیان مقدم|حسینیان مقدم، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «اهود بن عیاض ازدی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۱۸۰.</ref>
به گفته [[ابن اسحاق]] در ماجرای [[ارتداد]]، حِمیریان نزد بزرگان [[قوم]] خود بودند که اهود بن عیاض از [[قبیله]] ازد خبر [[رحلت رسول خدا]]{{صل}} را آورد، بزرگی از ذی‌اَصبح <ref>از شاهان [[یمن]] و شاخه‌ای از قبیله [[حمیر]] است و منسوب به آن را اصبحی می‌نامند.</ref> [[رحلت]] آن [[حضرت]] و گفتار وی را [[تکذیب]] کرد و درنتیجه، [[مردم]]، اهود را بیرون کردند. او که [[عابد]] بود، گفت: خدایا! رساندن این خبر از آن‌رو بود که اینان پس از رحلت دچار [[فتنه]] نشوند و با من در این [[مصیبت]] غمخواری کنند. زمانی که خبر رحلت آن حضرت برای مردم حمیر حتمی شد، اهود را نزد خود آوردند و [[ابن ذی أصبح]] در این باره شعری سرود<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۹۰.</ref>. [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۱۳۸.</ref> سخنان وی را دلیل بر [[مسلمانی]] او (در عصر [[رسول خدا]]{{صل}}) می‌داند که البته [[مسلمان]] بودنش [[صحابی]] بودن او را [[اثبات]] نمی‌کند.<ref>[[حسین حسینیان مقدم|حسینیان مقدم، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «اهود بن عیاض ازدی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۱۸۰.</ref>
== جستارهای وابسته ==


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۱ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۲۵

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

به گفته ابن اسحاق در ماجرای ارتداد، حِمیریان نزد بزرگان قوم خود بودند که اهود بن عیاض از قبیله ازد خبر رحلت رسول خدا(ص) را آورد، بزرگی از ذی‌اَصبح [۱] رحلت آن حضرت و گفتار وی را تکذیب کرد و درنتیجه، مردم، اهود را بیرون کردند. او که عابد بود، گفت: خدایا! رساندن این خبر از آن‌رو بود که اینان پس از رحلت دچار فتنه نشوند و با من در این مصیبت غمخواری کنند. زمانی که خبر رحلت آن حضرت برای مردم حمیر حتمی شد، اهود را نزد خود آوردند و ابن ذی أصبح در این باره شعری سرود[۲]. ابن اثیر[۳] سخنان وی را دلیل بر مسلمانی او (در عصر رسول خدا(ص)) می‌داند که البته مسلمان بودنش صحابی بودن او را اثبات نمی‌کند.[۴]

منابع

پانویس

  1. از شاهان یمن و شاخه‌ای از قبیله حمیر است و منسوب به آن را اصبحی می‌نامند.
  2. ابن حجر، ج۱، ص۲۹۰.
  3. ابن اثیر، ج۱، ص۱۳۸.
  4. حسینیان مقدم، حسین، مقاله «اهود بن عیاض ازدی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۱۸۰.